Οι αποκρατικοποιήσες δεν εξυπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες..!!

H κυβέρνηση προωθεί ουσιαστικές αποκρατικοποιήσεις οι οποίες ταιριάζουν με όλες τις υπόλοιπες αποφάσεις της. Ήδη, ένα μεγάλο μέρος ιδιωτικοποιήσεων έχει γίνει σε διάφορους τομείς, ενώ υπάρχουν άλλες τις οποίες είχε προσπαθήσει να πραγματοποιήσει και η προηγούμενη κυβέρνηση: από το νερό στη Θεσσαλονίκη έως τους σιδηροδρόμους και μια σειρά από ΔΕΚΟ. Είχαν σταματήσει, διότι σημειώθηκαν αντιδράσεις, και σήμερα η κυβέρνηση «βάζει πλώρη» για να υλοποιήσει αυτό το σχέδιο.

Δεν νομίζω ότι αυτή η πολιτική έχει να κάνει με την ανάπτυξη. Ένα κομμάτι αφορά στην προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει πως, απελευθερώνοντας την αγορά, θα εξασφαλίσει καλύτερη αντιμετώπιση στο ζήτημα του δανεισμού. Στην πραγματικότητα, όμως, έως τώρα βλέπουμε ότι δεν αλλάζει ο τρόπος συμπεριφοράς των αγορών, οι οποίες κινούνται με τους δικούς τους νόμους. Από την άλλη πλευρά, οι εταιρείες θα αποκτήσουν τα «φιλέτα», δείτε τι «δουλειές» ανοίγουν στο λιμάνι του Πειραιά, στη μεταφορά των προϊόντων από τον ΟΣΕ κ.ά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα από τη διεθνή εμπειρία είναι οι σιδηρόδρομοι στην Αγγλία. Εκεί βρίσκονταν ένα από τα καλύτερα συστήματα συγκοινωνιών, ένα αξιοζήλευτο σιδηροδρομικό δίκτυο. Η υποδομή μοιράστηκε κυριολεκτικά σε δεκάδες εταιρείες, οι οποίες ανέλαβαν ουσιαστικά το κομμάτι της είσπραξης και της μεταφοράς, αφήνοντας τους σιδηρόδρομους να διαλυθούν. Επιχειρήσεις κέρδισαν λεφτά από αυτή τη διαδικασία, αλλά το σιδηροδρομικό δίκτυο καταρρέει. Όφελος για τον πολίτη, κανένα. Υποβαθμίστηκαν υπηρεσίες προς όφελος «αρπακτικών» της αγοράς.

Ειδικά σε αυτή τη χρονική συγκυρία, οι ιδιωτικοποιήσεις δεν συμφέρουν το Δημόσιο. Η Ολυμπιακή για παράδειγμα ξεπουλήθηκε. Πρόκειται για μια προσπάθεια η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια (από το 1993 με την κυβέρνηση Μητσοτάκη) και που δεν αποσκοπεί στη στήριξη ενός κράτους πρόνοιας, δεν ικανοποιεί τις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά εξυπηρετεί συμφέροντα. Υποτιμούν ολόκληρους τομείς στο στενό Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ. Είτε τους αφήνουν να καταρρεύσουν, ώστε να παρουσιάσουν το ιδεολόγημα, για παράδειγμα: «δείτε πώς είναι οι συγκοινωνίες, ας τις δώσουμε», είτε, από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση των επικερδών επιχειρήσεων λένε: «αν δεν πουλήσουμε αυτό που είναι φιλέτο, τότε τι θα πουλήσουμε».

Όλα τα μέτρα τα οποία προωθούνται, από τις μειώσεις των μισθών μέχρι της ιδιωτικοποιήσεις ή το φορολογικό και το ασφαλιστικό, «πατάνε» πάνω στην εφαρμογή του σταθεροποιητικού προγράμματος για τη μείωση του χρέους. Αυτό δεν έχει να κάνει με τις αδυναμίες του Δημοσίου αλλά με το γεγονός ότι βασικό μέλημα είναι η επιβίωση των τραπεζών σε κατάσταση οικονομικής κρίσης. Η απάντηση θα ήταν η στάση πληρωμών: δεν δεχόμαστε να πληρώσουμε τους τόκους, επιδιώκουμε να επαναδιαπραγματευτούμε το χρέος και παράλληλα ενισχύουμε το Δημόσιο, επικεντρώνοντας στο κοινωνικό κράτος.

TVXS

Γιώργος Πίττας