Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ
Editorial στο φύλλο 6 της Blog
Οι μισθοί περικόπτονται, αλλά η ακρίβεια καλπάζει. Μια ακρίβεια που την αποκλειστική ευθύνη της έχει η Κυβέρνηση. Με τους ανύπαρκτους ελεγκτικούς μηχανισμούς της, με την απροθυμία της να συγκρουστεί με τα καρτέλ, αλλά και υποδαυλίζοντάς την η ίδια ευθέως, στέλνοντας τη βενζίνη στα ύψη (θα φτάσει λένε 2 ευρώ το λίτρο), με αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και φυσικά με τους έμμεσους φόρους που μας έχουν τσακίσει! Αυτή είναι πολιτική εξαθλίωσης του λαού, δεν είναι «νοικοκύρεμα». Είναι πολιτική παραλογισμού, είναι μία απάνθρωπη «λογιστική» νεοφιλελεύθερη εξόντωση των Ελλήνων.
Καθημερινά συναντώ ανθρώπους που νιώθουν εξαπατημένοι. Και δεν προέρχονται από μία τάξη μόνο, αλλά από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Εργαζόμενοι, υπάλληλοι, νέοι, επιστήμονες, επιχειρηματίες. Ένας ολόκληρος λαός, που πριν εννιά μήνες ήταν έτοιμος να πετάξει ψηλά, να εισέλθει γεμάτος προσδοκίες σε μια νέα εποχή και να εργαστεί για την παλινόρθωση της πατρίδας μας, τώρα έχει μπει στο γύψο.
Το χειρότερο όλων είναι ότι ο ελληνικός λαός υφίσταται όλα αυτά τα δεινά, όχι για να ξεχρεώσει η Ελλάδα, αλλά για να πληρωθούν δόσεις παλιών δανείων και να παρθούν νέα δάνεια, των οποίων οι τόκοι και οι δόσεις θα είναι ακόμα πιο ψηλά και θα χρειαστεί στο άμεσο μέλλον να ξεπληρωθούν πάλι με κάποιο τρόπο. Με άλλα λόγια, ο κύκλος είναι φαύλος και μοιάζει με αδηφάγα μαύρη τρύπα που ρουφάει το έθνος και την πατρίδα στην εξαφάνιση! Εάν αυτή η πολιτική είναι μονόδρομος, θα συμφωνήσω, με τη διευκρίνιση ότι είναι ο μόνος δρόμος για την ολική μας καταστροφή. Στο εύλογο ερώτημα εάν υπάρχει άλλος δρόμος, θα παραπέμψω στη συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου στις σελίδες 4 και 5 της εφημερίδας μας.
Όπως είναι αναμενόμενο, τα σενάρια για πρόωρες εκλογές πληθαίνουν. Απόψεις και ρεπορτάζ γύρω από την εκλογολογία δημοσιεύουμε στις σελίδες 6 και 7. Και όχι, οι διαψεύσεις της Κυβέρνησης δε μου λένε τίποτα! Δυστυχώς, η ελληνική Κυβέρνηση έχει χάσει την εμπιστοσύνη μας ακόμα και όταν διαψεύδει και δεν ξέρω εάν θα την ανακτήσει ποτέ.
Ωστόσο, κάτι δείχνει να κινείται επιτέλους εντός του ΠΑΣΟΚ. Η περιβόητη Αριστερή πτέρυγα του Κινήματος, για κάποιους «βαθύ», για κάποιους άλλους «κοινωνικό ΠΑΣΟΚ» (ίσως η τελευταία ελπίδα του λαού μέσα από το ΠΑΣΟΚ), θα συναντηθεί να συζητήσει την Κυριακή το πρωί στο ξενοδοχείο Imperial. Τι θα πουν και τι θα αποφασίσουν, κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι, εάν όλο αυτό το μάζεμα γίνεται για συμμάζεμα των «αντιφρονούντων» του ΠΑΣΟΚ και εκτόνωση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, τότε θα είναι και το χαριστικό χτύπημα στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Εάν πάλι προκύψει μια σοβαρή πολιτική διαδικασία με ισχυρό αντίλογο και απόφαση για αγώνα, ίσως η Κυβέρνηση αναγκαστεί να αλλάξει… μονόδρομο και να ανακαλύψει τον άλλο δρόμο! Ίσως, λέω πάντα, διότι πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη διάθεση.
Όπως έχετε καταλάβει, όλα παίζονται μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Η Νέα Δημοκρατία, με το τεράστιο μερίδιο ευθύνης της, εισπράττει την απαξίωση από τους πολίτες, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να λήξει τα… υπαρξιακά του, ενώ το ΚΚΕ (στην… κοσμάρα του), όταν δεν κάνει παρελάσεις στο κέντρο της Αθήνας, καταλαμβάνει λιμάνια «πολεμώντας» για το δίκιο του ναυτεργάτη και τινάζοντας τον τουρισμό στον αέρα! Ορισμένες φορές αναρωτιέμαι για το ρόλο του ΚΚΕ, που, ενώ καταγγέλλει όλους τους άλλους για προβοκάτορες, μου δίνει την αίσθηση ότι κάνει τα πάντα για να πλήξει την ενότητα του λαού, να τον πολυδιασπάσει με τις συντεχνιακές του κινητοποιήσεις, στρέφοντας τη μία κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη!
Κλείνοντας αυτό το σημείωμα, θέλω να υπενθυμίσω στους κυβερνήτες μια βασική αρχή του σοσιαλισμού και της δημοκρατικής παράταξης: πατρίδα είναι οι άνθρωποι και ως όφελος λογίζεται μόνο το κοινό. Όλα τα άλλα είναι… λόγια για να (μην) αγαπιόμαστε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου