Του Γιώργου Δελαστίκ
Η αριστοκρατική του καταγωγή, συμπληρούμενη από εκείνη της όμορφης συζύγου του, της κόμισσας Στεφανί φον Μπίζμαρκ - Σενχάουζεν, τρισεγγονής του ιδρυτή του Γερμανικού Ράιχ Οτο φον Μπίζμαρκ, καθιστούσε τον Καρλ - Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ μια προσωπικότητα που συνήρπαζε τις γερμανικές μάζες. Ενσάρκωση ενός νεανικού ζεύγους επιτυχημένων και πλουσιότατων Αρείων, που ουσιαστικά διεκδικούσε ήδη το προνόμιο να κυβερνήσει το γερμανικό έθνος και την εξαρτώμενη από αυτό Ευρώπη!
Μια ακόμη λεπτομέρεια έβαζε φωτιά στη φαντασία των Γερμανών. Η μητέρα του Γκούτενμπεργκ, Κριστιάνε φον Ελτς, είχε παρατήσει τον πατέρα του με δύο μικρά παιδιά και είχε φύγει με τον Αντολφ - Χένκελ φον Ρίμπεντροπ, τον γιο του υπουργού Εξωτερικών του Χίτλερ, Γιοαχίμ φον Ρίμπεντροπ! Ολη η ιστορία της Γερμανίας συγκεντρωμένη σε ένα ζευγάρι!
Ο υπουργός Αμυνας της Γερμανίας ανήκε στο Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα (CSU) της Βαυαρίας. Είναι το κόμμα που κυβερνά τη Βαυαρία αδιαλείπτως επί... εξήντα χρόνια και είναι τόσο σκληρά δεξιό, που έχει μείνει παροιμιώδης η ρήση του ιδρυτή του κόμματος, του ακροδεξιού φιλοναζιστή Γιόζεφ Στράους: «Δεξιότερα από εμάς δεν πρέπει να υπάρχει ποτέ τίποτα άλλο πέρα από τον τοίχο»!
Ο Γκούτενμπεργκ ενσάρκωνε με τον τελειότερο τρόπο τη δεξιά στροφή της Γερμανίας, τόσο στο επίπεδο του κατεστημένου με τις πανευρωπαϊκές ηγεμονικές βλέψεις του και την ανελέητη συμπεριφορά απέναντι στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ όσο και στο επίπεδο της γερμανικής κοινωνίας, στην οποία έχουν ενσταλάξει την τελείως εσφαλμένη πεποίθηση ότι οι Γερμανοί δουλεύουν για να ταΐζουν τους τεμπέληδες του Μεσογειακού Νότου της Ευρώπης που έτσι ζουν εις βάρος τους.
Η θητεία του στο υπουργείο Αμυνας κατέστησε σαφή την έντονα μιλιταριστική και επιθετική νοοτροπία του Καρλ Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ. Υποστήριξε -κατόπιν εορτής, είναι η αλήθεια- τον τέως πρόεδρο της Γερμανίας Χορστ Κέλερ, ο οποίος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση όταν δήλωσε ότι ο γερμανικός στρατός κατά τις επεμβάσεις του στο εξωτερικό πρέπει να διαφυλάσσει και τις οδούς διακίνησης εμπορευμάτων - κάτι που ακούγεται κοινότοπο, αλλά που όταν αναφέρεται στη Γερμανία με τα δύο παγκόσμια αιματοκυλίσματα που έχει προκαλέςει τον προηγούμενο αιώνα, γεννά έντονες αντιδράσεις και φόβους.
Το πρόσχημα εξαναγκασμού σε παραίτηση του Γκούτενμπεργκ ήταν φαιδρό: αποκαλύφθηκε ότι είχε κλέψει κάποια σημεία της διδακτορικής του εργασίας! Γαργαλιστικό ως εύρημα, σοβαρότατα απαξιωτική πράξη στη γερμανική νοοτροπία, αλλά προφανώς δεν «τρως» τον επόμενο καγκελάριο επειδή αντέγραψε.
Η καθαίρεσή του σημαίνει επί της ουσίας ότι ένα τμήμα του γερμανικού κατεστημένου θεωρεί μακροπρόθεσμα επιζήμια για τα γερμανικά συμφέροντα την πολιτική πιεστικής επιβολής της ηγεμονίας του Βερολίνου στην ΕΕ σε σύγκρουση με σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Αυτό το τμήμα της γερμανικής ελίτ ενεργοποιείται για να αποτρέψει τη συνέχιση αυτής της πολιτικής και στο πλαίσιο αυτό στοχεύει και εξουδετερώνει τον δημοφιλέστατο επίδοξο διάδοχο και συνεχιστή αυτής της πολιτικής και μάλιστα σε επιθετικότερη μορφή, τον Γκούτενμπεργκ, πριν να είναι πολύ αργά.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (SPD), το οποίο είχε βρεθεί σε κατάσταση αποσύνθεσης και διάλυσης μετά την ταπεινωτική ήττα του στις εκλογές του 2009, αρχίζει τώρα να έχει ελπίδες επανόδου στην εξουσία. Εχει δυόμισι χρόνια στη διάθεσή του για να πείσει το γερμανικό κατεστημένο ή τουλάχιστον την ισχυρότερη μερίδα του ότι μπορεί αυτό, το SPD, να υπηρετήσει πιο αποτελεσματικά τα γερμανικά συμφέροντα με διαφορετική πολιτική, ικανή να συσπειρώσει και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Προσδοκίες
Αξονας σε νέα βάση Βερολίνου – Παρισιού
Αν ηττηθεί η γερμανική Δεξιά σε κρίσιμες κρατιδιακές εκλογές και διαφανεί ότι το γερμανικό κατεστημένο εξετάζει το ενδεχόμενο να υποστηρίξει την επιστροφή κυβέρνησης σοσιαλδημοκρατών - οικολόγων, τότε αναμφισβήτητα θα ενισχυθούν οι ήδη σοβαρές πιθανότητες των σοσιαλιστών να κερδίσουν τις προεδρικές εκλογές, που θα γίνουν του χρόνου την άνοιξη στη Γαλλία. Δεν αποκλείεται πλέον το φθινόπωρο του 2013 ο άξονας Βερολίνου - Παρισιού να έχει επανατοποθετηθεί σε σοσιαλδημοκρατική πλέον βάση. Κάτι τέτοιο θα επηρέαζε καθοριστικά τις συνθήκες σε όλη την ΕΕ. Το ερώτημα είναι αν η χώρα μας θα έχει αντέξει μέχρι τότε για να επωφεληθεί από ένα τέτοιο ενδεχόμενο ή αν ΕΕ και ΔΝΤ θα μας έχουν οδηγήσει σε χρεοκοπία νωρίτερα.
Η αριστοκρατική του καταγωγή, συμπληρούμενη από εκείνη της όμορφης συζύγου του, της κόμισσας Στεφανί φον Μπίζμαρκ - Σενχάουζεν, τρισεγγονής του ιδρυτή του Γερμανικού Ράιχ Οτο φον Μπίζμαρκ, καθιστούσε τον Καρλ - Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ μια προσωπικότητα που συνήρπαζε τις γερμανικές μάζες. Ενσάρκωση ενός νεανικού ζεύγους επιτυχημένων και πλουσιότατων Αρείων, που ουσιαστικά διεκδικούσε ήδη το προνόμιο να κυβερνήσει το γερμανικό έθνος και την εξαρτώμενη από αυτό Ευρώπη!
Μια ακόμη λεπτομέρεια έβαζε φωτιά στη φαντασία των Γερμανών. Η μητέρα του Γκούτενμπεργκ, Κριστιάνε φον Ελτς, είχε παρατήσει τον πατέρα του με δύο μικρά παιδιά και είχε φύγει με τον Αντολφ - Χένκελ φον Ρίμπεντροπ, τον γιο του υπουργού Εξωτερικών του Χίτλερ, Γιοαχίμ φον Ρίμπεντροπ! Ολη η ιστορία της Γερμανίας συγκεντρωμένη σε ένα ζευγάρι!
Ο υπουργός Αμυνας της Γερμανίας ανήκε στο Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα (CSU) της Βαυαρίας. Είναι το κόμμα που κυβερνά τη Βαυαρία αδιαλείπτως επί... εξήντα χρόνια και είναι τόσο σκληρά δεξιό, που έχει μείνει παροιμιώδης η ρήση του ιδρυτή του κόμματος, του ακροδεξιού φιλοναζιστή Γιόζεφ Στράους: «Δεξιότερα από εμάς δεν πρέπει να υπάρχει ποτέ τίποτα άλλο πέρα από τον τοίχο»!
Ο Γκούτενμπεργκ ενσάρκωνε με τον τελειότερο τρόπο τη δεξιά στροφή της Γερμανίας, τόσο στο επίπεδο του κατεστημένου με τις πανευρωπαϊκές ηγεμονικές βλέψεις του και την ανελέητη συμπεριφορά απέναντι στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ όσο και στο επίπεδο της γερμανικής κοινωνίας, στην οποία έχουν ενσταλάξει την τελείως εσφαλμένη πεποίθηση ότι οι Γερμανοί δουλεύουν για να ταΐζουν τους τεμπέληδες του Μεσογειακού Νότου της Ευρώπης που έτσι ζουν εις βάρος τους.
Η θητεία του στο υπουργείο Αμυνας κατέστησε σαφή την έντονα μιλιταριστική και επιθετική νοοτροπία του Καρλ Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ. Υποστήριξε -κατόπιν εορτής, είναι η αλήθεια- τον τέως πρόεδρο της Γερμανίας Χορστ Κέλερ, ο οποίος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση όταν δήλωσε ότι ο γερμανικός στρατός κατά τις επεμβάσεις του στο εξωτερικό πρέπει να διαφυλάσσει και τις οδούς διακίνησης εμπορευμάτων - κάτι που ακούγεται κοινότοπο, αλλά που όταν αναφέρεται στη Γερμανία με τα δύο παγκόσμια αιματοκυλίσματα που έχει προκαλέςει τον προηγούμενο αιώνα, γεννά έντονες αντιδράσεις και φόβους.
Το πρόσχημα εξαναγκασμού σε παραίτηση του Γκούτενμπεργκ ήταν φαιδρό: αποκαλύφθηκε ότι είχε κλέψει κάποια σημεία της διδακτορικής του εργασίας! Γαργαλιστικό ως εύρημα, σοβαρότατα απαξιωτική πράξη στη γερμανική νοοτροπία, αλλά προφανώς δεν «τρως» τον επόμενο καγκελάριο επειδή αντέγραψε.
Η καθαίρεσή του σημαίνει επί της ουσίας ότι ένα τμήμα του γερμανικού κατεστημένου θεωρεί μακροπρόθεσμα επιζήμια για τα γερμανικά συμφέροντα την πολιτική πιεστικής επιβολής της ηγεμονίας του Βερολίνου στην ΕΕ σε σύγκρουση με σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Αυτό το τμήμα της γερμανικής ελίτ ενεργοποιείται για να αποτρέψει τη συνέχιση αυτής της πολιτικής και στο πλαίσιο αυτό στοχεύει και εξουδετερώνει τον δημοφιλέστατο επίδοξο διάδοχο και συνεχιστή αυτής της πολιτικής και μάλιστα σε επιθετικότερη μορφή, τον Γκούτενμπεργκ, πριν να είναι πολύ αργά.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (SPD), το οποίο είχε βρεθεί σε κατάσταση αποσύνθεσης και διάλυσης μετά την ταπεινωτική ήττα του στις εκλογές του 2009, αρχίζει τώρα να έχει ελπίδες επανόδου στην εξουσία. Εχει δυόμισι χρόνια στη διάθεσή του για να πείσει το γερμανικό κατεστημένο ή τουλάχιστον την ισχυρότερη μερίδα του ότι μπορεί αυτό, το SPD, να υπηρετήσει πιο αποτελεσματικά τα γερμανικά συμφέροντα με διαφορετική πολιτική, ικανή να συσπειρώσει και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Προσδοκίες
Αξονας σε νέα βάση Βερολίνου – Παρισιού
Αν ηττηθεί η γερμανική Δεξιά σε κρίσιμες κρατιδιακές εκλογές και διαφανεί ότι το γερμανικό κατεστημένο εξετάζει το ενδεχόμενο να υποστηρίξει την επιστροφή κυβέρνησης σοσιαλδημοκρατών - οικολόγων, τότε αναμφισβήτητα θα ενισχυθούν οι ήδη σοβαρές πιθανότητες των σοσιαλιστών να κερδίσουν τις προεδρικές εκλογές, που θα γίνουν του χρόνου την άνοιξη στη Γαλλία. Δεν αποκλείεται πλέον το φθινόπωρο του 2013 ο άξονας Βερολίνου - Παρισιού να έχει επανατοποθετηθεί σε σοσιαλδημοκρατική πλέον βάση. Κάτι τέτοιο θα επηρέαζε καθοριστικά τις συνθήκες σε όλη την ΕΕ. Το ερώτημα είναι αν η χώρα μας θα έχει αντέξει μέχρι τότε για να επωφεληθεί από ένα τέτοιο ενδεχόμενο ή αν ΕΕ και ΔΝΤ θα μας έχουν οδηγήσει σε χρεοκοπία νωρίτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου