Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Δραστική συρρίκνωση της οικονομικής κυριαρχίας των κρατών - μελών της ευρωζώνης προβλέπει το Σύμφωνο για το Ευρώ που αποφασίστηκε στη σύνοδο κορυφής των ηγετών τους τη νύχτα της περασμένης Παρασκευής στις Βρυξέλλες. «Κάθε χρόνο θα αναλαμβάνονται από τον κάθε αρχηγό κράτους ή κυβέρνησης συγκεκριμένες εθνικές δεσμεύσεις? Η υλοποίηση των δεσμεύσεων και η πρόοδος προς τους στόχους της κοινής πολιτικής θα επιτηρείται πολιτικά από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων της ευρωζώνης και των χωρών που συμμετέχουν σε ετήσια βάση, επί τη βάσει έκθεσης της Κομισιόν» τονίζεται ρητά στη διακήρυξη του Συμφώνου για το Ευρώ
Υπό διαρκή επιτήρηση δηλαδή τίθενται πλέον όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης, οι οποίες δεν έχουν δικαίωμα ούτε να χαράξουν μια πολιτική που οι ίδιες επιθυμούν ανεξαρτήτως του τι γνώμη έχουν για αυτήν οι εταίροι τους ούτε και να την τροποποιήσουν κατά τη βούλησή τους στη διάρκεια του χρόνου.
Τυπικά, οι εθνικές κυβερνήσεις παραμένουν υπεύθυνες για την κατάρτιση της ετήσιας λίστας εθνικών δεσμεύσεων. Στο Σύμφωνο για το Ευρώ όμως περιλαμβάνονται πάμπολλες, συγκεκριμένες κατευθύνσεις ανά τομέα οι οποίες πρέπει να λαμβάνονται θεμελιωδώς υπόψη στην κατάρτιση του καταλόγου των δεσμεύσεων.
Υπάρχουν και γενικές αρχές επ' αυτών των δεσμεύσεων. Οπως π.χ. ότι τα κράτη - μέλη κατά την κατάρτιση του καταλόγου των δεσμεύσεων «θα λαμβάνουν υπόψη τις άριστες πρακτικές και σημεία αναφοράς όσων παρουσιάζουν τις καλύτερες επιδόσεις εντός της Ευρώπης αλλά και έναντι άλλων στρατηγικών εταίρων». Η Ελλάδα δηλαδή θα αναλαμβάνει κάθε χρόνο δεσμεύσεις με βάση π.χ. τις επιδόσεις της Γερμανίας, των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας!
Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν επίσης να προχωρήσουν σε σοβαρές οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αν προηγουμένως δεν τις εγκρίνουν οι εταίροι τους. «Τα κράτη - μέλη δεσμεύονται να διαβουλεύονται με τους εταίρους τους για κάθε μείζονα οικονομική μεταρρύθμιση που έχει δυνητικά φαινόμενα διάχυσης, πριν από την υιοθέτησή της» υπογραμμίζεται στην απόφαση.
Οπως είναι ευνόητο, οποιαδήποτε μη αρεστή οικονομική επιλογή μιας κυβέρνησης θα χαρακτηρίζεται ως «δυνάμει επικίνδυνη» για μετάδοση σε άλλες χώρες - μέλη της ευρωζώνης και η κυβέρνηση που θα την επιχειρεί θα ανακαλείται στην τάξη. Εννοείται βεβαίως ότι στην πράξη αυτή η διαδικασία σηματοδοτεί τον έλεγχο της οικονομικής πολιτικής κάθε κράτους - μέλους της ευρωζώνης από τη Γερμανία. Το αντίστροφο είναι πασιφανές ότι αποκλείεται να ισχύσει ? να εγκαλέσει π.χ. η Εσθονία τη Γερμανία, να την καλέσει σε διαβουλεύσεις και να την πιέσει να μην προχωρήσει σε κάποια οικονομική μεταρρύθμιση το Βερολίνο επειδή διαφωνεί το Τάλιν!
Στην πραγματικότητα τα δήθεν «εθνικά» ετήσια προγράμματα δεσμεύσεων, μετά από μια καταιγίδα κατευθύνσεων σε όλους τους κρίσιμους οικονομικούς τομείς που πρέπει υποχρεωτικά να ληφθούν υπόψη, δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από ένας προκαθορισμένος «τυφλοσούρτης», ίδιος για όλες σχεδόν τις χώρες της ευρωζώνης, πλην φυσικά της Γερμανίας.
Ησαφέστατη διατύπωση του Συμφώνου για το Ευρώ στο τέλος του, αφού έτσι αναφέρει λεπτομερειακά πληθώρα υποδείξεων σε όλους τους τομείς, δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών: «Η επιλογή των ειδικών μέτρων της πολιτικής που θα εφαρμόζεται θα παραμείνει ευθύνη κάθε χώρας, αλλά η επιλογή θα καθοδηγείται από το ότι θα λαμβάνονται ιδιαιτέρως υπόψη τα θέματα που προαναφέρθηκαν. Αυτές οι δεσμεύσεις θα αντανακλώνται επίσης στα Εθνικά Προγράμματα Μεταρρυθμίσεων και τα Προγράμματα Σταθερότητας που θα υποβάλλονται κάθε χρόνο και τα οποία θα αξιολογούνται από την Κομισιόν, το Συμβούλιο και την Ευρωομάδα» υπογραμμίζεται στην απόφαση.
Ούτε... νομαρχιακά συμβούλια να ήταν οι εθνικές κυβερνήσεις δεν θα είχαν τόσα πολλά όργανα από πάνω τους να τις ελέγχουν!
Το αργότερο πάντως μέχρι τα τέλη Απριλίου, όλες οι χώρες της ευρωζώνης πρέπει να παρουσιάσουν τον κατάλογο των δεσμεύσεων που θα αναλάβουν για τον πρώτο χρόνο που θα διαρκέσει από τον Ιούλιο ως τον Ιούνιο του 2012.
ΑΠΟ ΤΟ 2013
Πώς θα χρεοκοπούν οι χώρες της ΕΕ
ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ των ιδιωτών δανειστών θα εγκαταλείπεται από τα μέσα του 2013 και έπειτα κάθε χώρα - μέλος της ευρωζώνης που θα χρεοκοπεί! Αυτή την απόφαση που είχαν πάρει στα τέλη Νοεμβρίου επαναβεβαίωσαν οι ηγέτες της ευρωζώνης, στο πλαίσιο των περαιτέρω αποφάσεών τους για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας που θα ισχύσει από το 2013. «Στην απροσδόκητη περίπτωση που μια χώρα φαίνεται πως είναι χρεοκοπημένη, το κράτος - μέλος πρέπει να διαπραγματευθεί με τους πιστωτές του του ιδιωτικού τομέα ένα συνολικό σχέδιο αναδιάρθρωσης, εναρμονισμένο με τις πρακτικές του ΔΝΤ αποσκοπώντας στην αποκατάσταση της δανειοληπτικής του ικανότητας» αναφέρει η απόφασή τους.
ethnos
Δραστική συρρίκνωση της οικονομικής κυριαρχίας των κρατών - μελών της ευρωζώνης προβλέπει το Σύμφωνο για το Ευρώ που αποφασίστηκε στη σύνοδο κορυφής των ηγετών τους τη νύχτα της περασμένης Παρασκευής στις Βρυξέλλες. «Κάθε χρόνο θα αναλαμβάνονται από τον κάθε αρχηγό κράτους ή κυβέρνησης συγκεκριμένες εθνικές δεσμεύσεις? Η υλοποίηση των δεσμεύσεων και η πρόοδος προς τους στόχους της κοινής πολιτικής θα επιτηρείται πολιτικά από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων της ευρωζώνης και των χωρών που συμμετέχουν σε ετήσια βάση, επί τη βάσει έκθεσης της Κομισιόν» τονίζεται ρητά στη διακήρυξη του Συμφώνου για το Ευρώ
Υπό διαρκή επιτήρηση δηλαδή τίθενται πλέον όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης, οι οποίες δεν έχουν δικαίωμα ούτε να χαράξουν μια πολιτική που οι ίδιες επιθυμούν ανεξαρτήτως του τι γνώμη έχουν για αυτήν οι εταίροι τους ούτε και να την τροποποιήσουν κατά τη βούλησή τους στη διάρκεια του χρόνου.
Τυπικά, οι εθνικές κυβερνήσεις παραμένουν υπεύθυνες για την κατάρτιση της ετήσιας λίστας εθνικών δεσμεύσεων. Στο Σύμφωνο για το Ευρώ όμως περιλαμβάνονται πάμπολλες, συγκεκριμένες κατευθύνσεις ανά τομέα οι οποίες πρέπει να λαμβάνονται θεμελιωδώς υπόψη στην κατάρτιση του καταλόγου των δεσμεύσεων.
Υπάρχουν και γενικές αρχές επ' αυτών των δεσμεύσεων. Οπως π.χ. ότι τα κράτη - μέλη κατά την κατάρτιση του καταλόγου των δεσμεύσεων «θα λαμβάνουν υπόψη τις άριστες πρακτικές και σημεία αναφοράς όσων παρουσιάζουν τις καλύτερες επιδόσεις εντός της Ευρώπης αλλά και έναντι άλλων στρατηγικών εταίρων». Η Ελλάδα δηλαδή θα αναλαμβάνει κάθε χρόνο δεσμεύσεις με βάση π.χ. τις επιδόσεις της Γερμανίας, των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας!
Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν επίσης να προχωρήσουν σε σοβαρές οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αν προηγουμένως δεν τις εγκρίνουν οι εταίροι τους. «Τα κράτη - μέλη δεσμεύονται να διαβουλεύονται με τους εταίρους τους για κάθε μείζονα οικονομική μεταρρύθμιση που έχει δυνητικά φαινόμενα διάχυσης, πριν από την υιοθέτησή της» υπογραμμίζεται στην απόφαση.
Οπως είναι ευνόητο, οποιαδήποτε μη αρεστή οικονομική επιλογή μιας κυβέρνησης θα χαρακτηρίζεται ως «δυνάμει επικίνδυνη» για μετάδοση σε άλλες χώρες - μέλη της ευρωζώνης και η κυβέρνηση που θα την επιχειρεί θα ανακαλείται στην τάξη. Εννοείται βεβαίως ότι στην πράξη αυτή η διαδικασία σηματοδοτεί τον έλεγχο της οικονομικής πολιτικής κάθε κράτους - μέλους της ευρωζώνης από τη Γερμανία. Το αντίστροφο είναι πασιφανές ότι αποκλείεται να ισχύσει ? να εγκαλέσει π.χ. η Εσθονία τη Γερμανία, να την καλέσει σε διαβουλεύσεις και να την πιέσει να μην προχωρήσει σε κάποια οικονομική μεταρρύθμιση το Βερολίνο επειδή διαφωνεί το Τάλιν!
Στην πραγματικότητα τα δήθεν «εθνικά» ετήσια προγράμματα δεσμεύσεων, μετά από μια καταιγίδα κατευθύνσεων σε όλους τους κρίσιμους οικονομικούς τομείς που πρέπει υποχρεωτικά να ληφθούν υπόψη, δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από ένας προκαθορισμένος «τυφλοσούρτης», ίδιος για όλες σχεδόν τις χώρες της ευρωζώνης, πλην φυσικά της Γερμανίας.
Ησαφέστατη διατύπωση του Συμφώνου για το Ευρώ στο τέλος του, αφού έτσι αναφέρει λεπτομερειακά πληθώρα υποδείξεων σε όλους τους τομείς, δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών: «Η επιλογή των ειδικών μέτρων της πολιτικής που θα εφαρμόζεται θα παραμείνει ευθύνη κάθε χώρας, αλλά η επιλογή θα καθοδηγείται από το ότι θα λαμβάνονται ιδιαιτέρως υπόψη τα θέματα που προαναφέρθηκαν. Αυτές οι δεσμεύσεις θα αντανακλώνται επίσης στα Εθνικά Προγράμματα Μεταρρυθμίσεων και τα Προγράμματα Σταθερότητας που θα υποβάλλονται κάθε χρόνο και τα οποία θα αξιολογούνται από την Κομισιόν, το Συμβούλιο και την Ευρωομάδα» υπογραμμίζεται στην απόφαση.
Ούτε... νομαρχιακά συμβούλια να ήταν οι εθνικές κυβερνήσεις δεν θα είχαν τόσα πολλά όργανα από πάνω τους να τις ελέγχουν!
Το αργότερο πάντως μέχρι τα τέλη Απριλίου, όλες οι χώρες της ευρωζώνης πρέπει να παρουσιάσουν τον κατάλογο των δεσμεύσεων που θα αναλάβουν για τον πρώτο χρόνο που θα διαρκέσει από τον Ιούλιο ως τον Ιούνιο του 2012.
ΑΠΟ ΤΟ 2013
Πώς θα χρεοκοπούν οι χώρες της ΕΕ
ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ των ιδιωτών δανειστών θα εγκαταλείπεται από τα μέσα του 2013 και έπειτα κάθε χώρα - μέλος της ευρωζώνης που θα χρεοκοπεί! Αυτή την απόφαση που είχαν πάρει στα τέλη Νοεμβρίου επαναβεβαίωσαν οι ηγέτες της ευρωζώνης, στο πλαίσιο των περαιτέρω αποφάσεών τους για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας που θα ισχύσει από το 2013. «Στην απροσδόκητη περίπτωση που μια χώρα φαίνεται πως είναι χρεοκοπημένη, το κράτος - μέλος πρέπει να διαπραγματευθεί με τους πιστωτές του του ιδιωτικού τομέα ένα συνολικό σχέδιο αναδιάρθρωσης, εναρμονισμένο με τις πρακτικές του ΔΝΤ αποσκοπώντας στην αποκατάσταση της δανειοληπτικής του ικανότητας» αναφέρει η απόφασή τους.
ethnos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου