Παλιότερα, όσοι είχαν δυσκολία να ξυπνήσουν έβαζαν σε μια κατσαρόλα το ξυπνητήρι τους για να κάνει περισσότερο θόρυβο. Κάτι ανάλογο έκαναν οι νεαροί Πυρήνες της Φωτιάς. Εβαλαν σε δυο-τρεις κατσαρόλες μερικές στρακαστρούκες, προσδοκώντας να ακουστεί ο μετέφηβος θυμός σε μια κοινωνία υπνώττουσα (μια κοινωνία σε λήθαργο).
ΑΥΤΟ θεωρήθηκε από τους δικαστές ότι κλόνισε τις συνταγματικές δομές της χώρας (!) και μοίρασαν αφειδώς εξοντωτικές ποινές στους νεαρούς, ποινές που ουδέποτε έχουν επιβληθεί σε μεγαλεμπόρους ναρκωτικών, σε διασπαθιστές δημοσίου χρήματος και γενικά σε ανθρώπους που έχουν προξενήσει κακό στην Πολιτεία εις βάρος, πάντα, της κοινωνίας. Εχουν δίκιο οι συνήγοροι υπεράσπισής τους: «Τη Δημοκρατία και το Σύνταγμα δεν απειλούν οι κατσαρόλες, αλλά η διαπλοκή της δικαστικής εξουσίας με τις άλλες εξουσίες, οι δίκες σκοπιμότητας, η πλήρης περιφρόνηση στο Κράτος Δικαίου».
ΓΑΛΑΝΤΟΜΟΙ οι δικαστές μας όταν κρίνουν μικρά παιδιά, λιγότερο τολμηροί, όμως, όταν στο εδώλιο κάθονται (εάν κάθονται...) οι ενεχόμενοι σε μεγάλα, εγκληματικά, πράγματι, σκάνδαλα, έτσι που δεν ξέρει τι να κάνει κάποιος από αυτή τους τη στάση· να κλάψει ή να γελάσει; Σίγουρα, πάντως, θα προβληματιστεί από την αυστηρότητα που επέδειξαν οι δικαστές σε νέα παιδιά, οδηγώντας τα στην καταστροφή. Και, βεβαίως, το ύψος των ποινών δεν ταυτίζεται με το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
ΟΛΟΙ έχουμε παιδιά σ' αυτή την ηλικία και γνωρίζουμε τι τα τυραννάει. Εκτός εάν οι δικαστές μας είναι άκληροι· πάλι, όμως, όφειλαν να λάβουν υπ' όψιν θεμελιώδεις ανθρωπιστικούς νόμους και όχι να τηρήσουν το γράμμα του νόμου (που τους κάνει καλούς υπαλλήλους, εντάξει..., που τους προσδίδει κύρος επειδή υπηρετούν καλά τον τρομονόμο νούμερο δύο...). Αλλά τι να περιμένεις από μιαν εξουσία, την ηγεσία της οποίας διορίζει άλλη εξουσία;
ΓΙΑ ΝΑ δούμε τι θα κάνουν όσοι κατέβηκαν στις πλατείες; Διότι όλοι αυτοί, όταν οι νεαροί προσπαθούσαν με στρακαστρούκες να μας ξυπνήσουν, ήσαν σε μακάριο ύπνο, έως ότου ήλθε η τρόικα και τα λοιπά.
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι πολύ παλιά υπόθεση· το αίτημα γι' αυτήν ίσως ήταν και το έναυσμα για τη συγκρότηση κοινωνιών. Αυτοί, λοιπόν, που καλούνται να την υπηρετήσουν, οπωσδήποτε, πρέπει να είναι στραβοί ή αλλήθωροι και πριν από την έκδοση κρίσης οφείλουν να έχουν εμβαπτιστεί σε νάματα δημοκρατίας (ψυχολογία - παιδαγωγική - λαϊκό αίσθημα και πολλά άλλα που τιμάνε και βοηθάνε την έννοια άνθρωπος).
ΔΕΝ μπορούν δύο αποτυπώματα να στέλνουν στη φυλακή για 11 χρόνια (!) μια 20χρονη κοπέλα, ουδείς σοβαρός άνθρωπος θα προέβαινε σε τέτοιο ανοσιούργημα, οι εν λόγω δικαστές, όμως, δεν φαίνεται να έχουν και πολλή σχέση με τα ουμανιστικά ιδεώδη· εκείνο που φάνηκε είναι ο σφοδρός έρωτάς τους με τη σκληρότητα του νόμου. Να τους βράσουμε τέτοιους δικαστές (προσοχή, όμως, όχι σε κατσαρόλες, θα στείλουν κι εμάς στη φυλακή...).
stamg@enet.gr
enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου