Η κ. Διαμαντοπούλου τα κατάφερε! Τέτοια ομοφωνία από τους πρυτάνεις είχαμε καιρό να δούμε. Η κυβέρνηση όμως δεν δείχνει να ενοχλείται. Ούτε και να αμφιβάλλει για το νομοσχέδιο της. Πως θα ψηφιστεί όμως (και κυρίως πως θα εφαρμοστεί), ένας νόμος για τον οποίο διαφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία των διδασκόντων στα ΑΕΙ ?
Πως θα αγνοήσει η κυβέρνηση το ομόφωνο όχι των πρυτάνεων?
Αν πάντως σκοπεύει να το αντιμετωπίσει με την πεπατημένη της τελευταίας περιόδου, συκοφαντώντας δηλαδή και ελεεινολογώντας όποιον διαφωνεί, δεν έχει τύχη. Αλλαγές στα ΑΕΙ, χωρίς τη συμφωνία της πλειοψηφίας των πανεπιστημιακών δεν είναι δυνατό να ευδοκιμήσουν.
Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι όλοι οι πρυτάνεις και η πλειοψηφία της πανεπιστημιακής κοινότητας βρίσκονται στην όχθη των "βολεμένων" και των "συντηρητικών", ενώ η υπουργός και ο πρωθυπουργός της στην όχθη των αβόλευτων, ρηξικέλευθων επαναστατών.
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το σχετικό άρθρο του καθηγητή Κ.Τσουκαλά στο χθεσινό "Βήμα", από το οποίο παραθέτουμε απόσπασμα:
"Θα δεχθώ, λοιπόν, αξιωματικά, ότι τουλάχιστον κατά τεκμήριο όλοι όσοι συμμετέχουν στη συζήτηση για την ανώτατη εκπαίδευση διακινούνται από «καλές προθέσεις». Η άποψη αυτή όμως δεν φαίνεται να είναι αποδεκτή από τους αμύντορες της μεταρρύθμισης. Δεν είναι τυχαίο ότι ανεξάρτητα από το περιεχόμενό τους, οι κριτικές γνώμες και τοποθετήσεις τείνουν να εμφανίζονται ως εκ προοιμίου απαράδεκτες και ύποπτες. Οσοι αμφιβάλλουν (μετά ή άνευ λόγου γνώσεως) για τις προβαλλόμενες επιλογές θεωρούνται ανόητοι ή διαβλητοί. Από καιρό άλλωστε η κοινή γνώμη φαίνεται να έχει προετοιμασθεί για αυτά που συμβαίνουν. Βοηθούντων και ορισμένων σκανδαλοθηρούντων ΜΜΕ, η επιχείρηση υπονόμευσης όσων θεραπεύουν το δημόσιο πανεπιστήμιο έχει ήδη παραγάγει επικοινωνιακούς καρπούς. Οι οποιεσδήποτε αντιρρήσεις αντιμετωπίζονται ως εάν δεν εκφράζουν παρά την οπισθοδρομική προκατάληψη εκείνων που προασπίζουν τα προνόμιά τους.
Υπό τους όρους αυτούς, είναι δύσκολο να γίνει δημόσια συζήτηση. Από τη στιγμή που οι αντιρρησίες παρουσιάζονται ιδιοτελείς και αδιάφοροι σε ό,τι αφορά την ουσιαστική λειτουργία των ΑΕΙ, τα επιχειρήματά τους εμφανίζονται εκ προοιμίου έωλα. Στο όνομα του φετίχ της αλλαγής, όλοι οι εχέφρονες άνθρωποι οφείλουν να συνταχθούν ανεπιφύλακτα με τη μεταρρύθμιση. Ετσι, προτού αναδειχθούν σε συγκεκριμένα πολιτικά, ιδεολογικά και πραγματολογικά διακυβεύματα, τα νέα μέτωπα θα οριοθετηθούν με ηθικολογικούς όρους. Η μεταρρύθμιση ορίζεται ως κάθαρση, άρα και ως «ζήτημα αρχής». Η συμμαχία των αυτόκλητων αγνών, ανιδιοτελών και αντικειμενικών προθύμων καλείται απλώς να ορθώσει τα στήθη της ενάντια στους απανταχού παρόντες εσμούς των συλλήβδην ιδιοτελών και αναξιοπίστων.peripasok
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου