Η μνήμη είναι ένας αγώνας απέναντι στην εξουσία.
''Η μνήμη μας κρατάει ζωντανούς ..."', όπως λέει κι ο ποιητής.
Η εθνική, πάντως, αυτή υπόθεση (''μακεδονικό'') είναι πολύ κρίσιμη και σοβαρή, παρά την επίσημη υποτίμηση της και τον επιφανειακό, εκ των ενόντων, χειρισμό του από την επίσημη ελληνική πλευρά.
Στη γειτονική χώρα πραγματοποιείται με κίβδηλα, σφετερισμένα και πλαστά στοιχεία μια διαδικασία δόμησης ''εθνικής οντότητας και συνείδησης''. Από τη γέννηση της αυτή η διεργασία , -πέρα από την ιστορική πλαστογράφηση και κλοπή-, ενσωματώνει αλυτρωτικά στοιχεία και αποκτά αποσταθεροποιητικά χαρακτηριστικά για το παρόν και το μέλλον κυρίως της Ελλάδας, αλλά και της περιοχής...
Χρειάζεται, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει μέχρι σήμερα, μια συστηματική, καλοσχεδιασμένη πολυμέτωπη δραστηριότητα σε βάθος χρόνου και σε όλα τα επίπεδα με περιεχόμενο, πρωτοβουλίες, συμμαχίες, παρεμβάσεις.
Ο εκφυλισμός μιας τέτοιας υπόθεσης, αυτών των διαστάσεων κι αυτής της διαχρονικής σημασίας, σ΄έναν γρήγορο και καθοδηγούμενο συμβιβασμό για το όνομα, καταδεικνύει το τεράστιο έλλειμα συνειδητοποίησης και πολιτικής ουσίας που υπάρχει από την επίσημα ελληνική πλευρά. Και, ταυτόχρονα, αναδεικνύει την αναγκαιότητα και σ΄αυτό το ζήτημα μιάς άλλης πολτικής, από εκείνες τις δυνάμεις που σκέφτονται πατριωτικά, αλλά και διεθνιστικά, στις νέες σύγχρονες συνθήκες
Η άμεσα αναγκαία δραστηριότητα απαιτεί εθνικό ηγετικό κέντρο (πέρα από σωβινιστικούς φανατισμούς, παπαδιστικούς αφορισμούς, αλλά και την εξ αριστερών αφασία). Εθνικό (=πατριωτικό στην ιδεολογική του συγκρότηση) με αντίστοιχη πολιτική στρατηγική, σχέδιο και κινητοποίηση δυνάμεων πνευματικών, διπλωματικών, επιχειρηματικών, πολιτικών (παντού σε βαλκανικό, ευρωπαϊκο, παγκόσμιο επίπεδο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου