Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης
ο πλαστουργός της νιάς ζωής
εγώ είμαι τέκνο της Ανάγκης
κι ώριμο τέκνο της Οργής
Κ. Βάρναλης
Mπροστά στο συνέδριο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ είναι επιτακτική ανάγκη για να μπορέσουμε να υπάρξουμε στο σοβαρό και στρατηγικής σημασίας χώρο της ΔΕΗ και να δρομολογήσουμε εξελίξεις πρέπει πρώτα από όλα να πετάξουμε από πάνω μας όλα αυτά που μας βαραίνουν σαν Αριστερά και μάλιστα σαν συνδικαλιστική έκφραση και πρακτική εδώ και τόσα χρόνια..
Η παράταξη της ΣΑΔ που εδώ και πάρα πολλά χρόνια όπως έχει εκτιμηθεί και επισημανθεί στα κομματικά όργανα για τον τρόπο που δρούσε και λειτουργούσε μέσα από τα συνδικάτα τόσο σε πρωτοβάθμια όσο και στα δευτεροβάθμια μας έκανε να βιώσουμε καταστάσεις που μας εξέθεσαν και μέσα στην ΔΕΗ και στην κοινωνία Εσίγησε η φωνή της δικής μας ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ μέσα στους εργαζόμενους γεγονός που μας στοίχισε πολιτικά σε ότι έχει να κάνει με την επιρροή των θέσεων μας.
Γεννήθηκε λοιπόν από τα ώριμα τέκνα της οργής και όχι από σπορά της τύχης η ελπίδα που θα δώσει νέα πνοή στο συνδικάτο και παρά τις όποιες αδυναμίες θα παλέψει για την χαμένη αξιοπρέπεια , την κατασυκοφαντημένη αριστερή συνδικαλιστική πρακτική και θα βάλει τέλος στην ΟΜΕΡΤΑ των διαφόρων παραγόντων που λυμαίνονται το χώρο και λειτουργούν εδώ και τόσα χρόνια σαν κλειστό club με χαρακτηριστικά που δεν συνάδουν στο πολιτικό υποκείμενο και την ιστορική του διαδρομή.
Γυρίζουμε σελίδα λοιπόν στο συνδικαλιστικό κίνημα της ΔΕΗ με την έκφραση του σύγχρονου ριζοσπαστικού αριστερού λόγου και τις θέσεις που εκφράζουμε μεσα από την ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Εργαζομένων και συνταξιούχων,λέγοντας προς κάθε αποδέκτη ότι το πάρτυ τελείωσε, οι εργαζόμενοι έχουν εδώ και καιρό γυρίσει την πλάτη σε αυτούς που καταχράστηκαν την ψήφο τους , και κατασπατάλησαν τις εισφορές τους
Ζητούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ επι τέλους να δοθεί μια ξεκάθαρη απάντηση. Ποιοί θα εκπροσωπούν την Αριστερά μέσα στη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ; Μας προκαλεί πολλά ερωτηματικά η κωλυσιεργία και η ατολμία με την οποία αντιμετωπίζουν αρκετοί σύντροφοι της καθοδήγησης το όλο θέμα, για το οποίο είναι ενήμεροι εδω και πολλά χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου