Η καθημερινή εμπειρία εντοπίζει περιπτώσεις κοινωνικής απόγνωσης. Τα στατιστικά στοιχεία, παρά τον απρόσωπο χαρακτήρα τους, συγκροτούνται από χιλιάδες προσωπικά δράματα, που αθροιζόμενα σχηματίζουν το συλλογικό πρόβλημα μιας κοινωνίας που διαλύεται.
Απόσπασμα απο την ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου "Το βλέμα του Οδυσσέα" (1995)
Ομοβροντία στοιχείων χθες επιβεβαιώνει "ότι πεθαίνουμε σαν χώρα".
Ο αριθμός των αυτοκτονιών το πρώτο εξάμηνο φέτος είναι μεγαλύτερος από εκείνον ολόκληρου του 2009. Κατά την τελευταία τριετία αυτοκτόνησαν ή αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν μερικές χιλιάδες συμπολίτες μας, με αυξανόμενο, ανάμεσά τους, τον αριθμό ανθρώπων προερχόμενων από τη μεσαία τάξη. Είναι αυτοί οι οποίοι συνειδητοποιούν επώδυνα τη συντριβή της κοινωνικής εικόνας τους και τη βίαιη εκπτώχευσή τους.Η ανεργία στον ιδιωτικό τομέα έφτασε φέτος το 33%. Οι άνεργοι στην τριετία του Μνημονίου αυξήθηκαν κατά 750.000, οι μισθοί έπεσαν κατά 22%. Το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα μιας τετραμελούς οικογένειας μειώθηκε κατά 2.000 ευρώ ετησίως. Το ύψος των εισοδηματικών απωλειών μέχρι το τέλος του διανυόμενου Μνημονίου θα ανέλθει στα 65 δισ. ευρώ.. Απόδειξη της κοινωνικής απερήμωσης είναι επίσης η εκτίναξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο στο ιλιγγιώδες ύψος των 54 δισ. ευρώ. Πιο χειροπιαστή επίπτωση, οι απολύσεις. Καθημερινά χάνουν τη δουλειά τους 2.000 εργαζόμενοι, δηλαδή αφανίζεται κοινωνικά μια ολόκληρη κωμόπολη.
Απέναντι σε αυτή τη διαδοχή φόβου και απελπισίας η πολιτεία καταφεύγει σε ψυχολογικές ερμηνείες σαν αυτή περί "πολυπρισματικού φαινομένου", με την οποία ο γνωστός Δένδιας προσπάθησε να δικαιολογήσει την αύξηση των αυτοκτονιών. Το κράτος αποσύρεται, καθώς μόνο 178.000 ανεργοι παίρνουν επίδομα ανεργίας έναντι 755.000 που, αν και άνεργοι, δεν λογίζονται άνεργοι. Δεν είναι τυπικά μισθωτοί που απολύθηκαν, αλλά χρεωκοπημένοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες ή αυτοαπασχολούμενοι, δηλαδή οιονεί μισθωτοί.
Ποια σχέση έχει αυτή η κοινωνική πραγματικότητα με τις θριαμβολογίες και τις ψεύτικες υποσχέσεις που εξαπολύουν μαζί με απειλητικούς υπαινιγμούς ο πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί συνεταίροι του; Ποια σχέση έχει αυτή η εφιαλτική πραγματικότητα με τα παιχνίδια κέρδους και εξουσίας ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις που γίνονται στις πλάτες του λαού μας;
Πίσω από τους αριθμούς αποκαλύπτονται ανθρώπινα - κοινωνικά δράματα. Δεν είναι μοιραία αυτή η εξέλιξη. Η ανάσχεσή της, όμως, προϋποθέτει πολιτική ανατροπή. Από τους δημίους του δεν μπορεί να ελπίζει κανείς τίποτα... Και η πολιτική ανατροπή θα αποδειχθεί ισχυρή εφόσον στηρίζεται στην κοινωνική αλληλεγγύη, που είναι αναγκαία από σήμερα να απλωθεί ώστε να περιοριστούν τα δράματα πίσω από τους αριθμούς.
aygiΑπέναντι σε αυτή τη διαδοχή φόβου και απελπισίας η πολιτεία καταφεύγει σε ψυχολογικές ερμηνείες σαν αυτή περί "πολυπρισματικού φαινομένου", με την οποία ο γνωστός Δένδιας προσπάθησε να δικαιολογήσει την αύξηση των αυτοκτονιών. Το κράτος αποσύρεται, καθώς μόνο 178.000 ανεργοι παίρνουν επίδομα ανεργίας έναντι 755.000 που, αν και άνεργοι, δεν λογίζονται άνεργοι. Δεν είναι τυπικά μισθωτοί που απολύθηκαν, αλλά χρεωκοπημένοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες ή αυτοαπασχολούμενοι, δηλαδή οιονεί μισθωτοί.
Ποια σχέση έχει αυτή η κοινωνική πραγματικότητα με τις θριαμβολογίες και τις ψεύτικες υποσχέσεις που εξαπολύουν μαζί με απειλητικούς υπαινιγμούς ο πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί συνεταίροι του; Ποια σχέση έχει αυτή η εφιαλτική πραγματικότητα με τα παιχνίδια κέρδους και εξουσίας ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις που γίνονται στις πλάτες του λαού μας;
Πίσω από τους αριθμούς αποκαλύπτονται ανθρώπινα - κοινωνικά δράματα. Δεν είναι μοιραία αυτή η εξέλιξη. Η ανάσχεσή της, όμως, προϋποθέτει πολιτική ανατροπή. Από τους δημίους του δεν μπορεί να ελπίζει κανείς τίποτα... Και η πολιτική ανατροπή θα αποδειχθεί ισχυρή εφόσον στηρίζεται στην κοινωνική αλληλεγγύη, που είναι αναγκαία από σήμερα να απλωθεί ώστε να περιοριστούν τα δράματα πίσω από τους αριθμούς.
Απόσπασμα απο την ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου "Το βλέμα του Οδυσσέα" (1995)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου