“ Πως το επιτελείο του πρωθυπουργού θα αντιμετωπίσει επικοινωνικά τις ορδές των πεινασμένων, εξαθλιωμένων και οργισμένων Ελλήνων; ”
Η προπαγάνδα έχει και τα όρια της. Μετά τη συμφωνία του
Eurogroup, την οποία αν εκτιμήσει κανείς σε βάθος, αντιλαμβάνεται ότι
δεν είναι και τόσο καλή για τη χώρα μας, οι υποστηρικτικοί πυλώνες, του
καταρρέοντος πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, επιδόθηκαν στο αγαπημένο τους
«σπορ», της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και της ωραιοποίησης της
σκληρής αλήθειας.
Η αλήθεια είναι ότι η «λύση», δηλαδή η απόφαση του Eurogroup αποτελεί έναν προσωρινό συμβιβασμό ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην Γερμανία, τον οποίο ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ούτε «πήρε μυρωδιά» πως επετεύχθη. Το βέβαιο επίσης είναι ότι όχι μόνο δεν λύνεται το πρόβλημα της χώρας, αλλά κυρίως θα επιταχυνθεί και θα ολοκληρωθεί η διαδικασία φτωχοποίησης του ελληνικού λαού και η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση πρέπει να επιτύχει την «τέλεια εφαρμογή» του προγράμματος (πολύ αμφιβάλλουμε) και να έχει την τύχη μαζί της.
Σε κάθε περίπτωση, η συμφωνία περιλαμβάνει γκρίζες ζώνες. Η επαναγορά των ομολόγων βρίσκεται στον αέρα, οι ακριβείς όροι της συμφωνίας είναι ασαφείς και υφίσταται σοβαρός κίνδυνος για τα ασφαλιστικά ταμεία.
Η συμφωνία, για την οποία πανηγυρίζει ο Αντώνης Σαμαράς και η κυβέρνηση, αυξάνει το δημόσιο χρέος, οδηγεί σε περεταίρω επιβάρυνση των φορολογούμενων και των εργαζόμενων, δεν λύνει το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους, επισημοποιεί την αποικιοποίηση της Ελλάδας, αφήνει το πεδίο ελεύθερο για την επιβολή ακόμη σκληρότερων μέτρων λιτότητας και είναι επιβλαβής για τα δημόσια οικονομικά.
Ωστόσο η προπαγάνδα, των υποστηρικτών του Σαμαρά και του ίδιου καλά κρατεί.
Και τι δεν διαβάσαμε: Ότι η συμφωνία στο Eurogroup αποτελεί επιτυχία του Αντώνη Σαμαρά (την ώρα που οι Γερμανοί αξιωματούχοι αποκαλούν τους Έλληνες σκουπίδια), ότι ο δήθεν σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου εγκλώβισε τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε μετά τη δήθεν επιτυχία της κυβέρνησης να μην έχει, δήθεν πάντα, δυνατότητες να ανταποκριθεί επικοινωνιακά (κάνουν και μικροπολιτική, ενώ γνωρίζουν τις κοινωνικές επιπτώσεις που έχει το πρόγραμμα), ότι μια νέα ημέρα ξεκινά για την Ελλάδα. Πριν από ένα χρόνο τα ίδια έλεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Το «κορυφαίο» όλων, το οποίο διακινούν τις τελευταίες ώρες οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί του Αντώνη Σαμαρά, είναι ότι η συμφωνία υπήρξε αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης!!! Αν τα επιχειρήματα δεν ήταν τόσο κωμικά, θα έπρεπε ο ελληνικός λαός, ο οποίος εξαθλιώνεται, να λειτουργεί με γνώμονα την οργή. Όμως, αυτές τις δύσκολες ώρες ο σαμαρικός θίασος κάνει τους Έλληνες, μέσα στη δυστυχία της συγκυρίας, να γελούν.
Ο πρωθυπουργός της φτώχειας Αντώνης Σαμαράς, δήλωσε στο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό τα εξής εξωφρενικά: «Τη διαπραγμάτευση την κάνεις και την κερδίζεις. Δεν την διαφημίζεις εκ των προτέρων. Δεν την ξεφωνίζεις σε κάθε ευκαιρία. Και κυρίως, δεν την μπερδεύεις με τα εσωτερικά κομματικά σου παιγνίδια…». Επειδή υπάρχει προηγούμενο σε ότι έχει να κάνει με τη σοβαρότητα του πρωθυπουργού, δηλαδή ενός ανθρώπου ο οποίος δήλωσε δημόσια ότι επικοινωνεί ή μιλά με το Θεό, αντιλαμβάνεται ο κάθε ένας ότι υφίσταται αντικειμενική δυσκολία της κατανόησης, από την πλευρά του, της έννοιας της διαπραγμάτευσης.
Η διαπραγμάτευση, αυτή η δήθεν διαπραγμάτευση, θα είχε αντίκρισμα αν τα βάρη ήταν λιγότερα για τον ελληνικό λαό. Όμως, ο κ. Σαμαράς τελικά δεν προστατεύει ούτε τους υποστηρικτές του, τους εγχώριους τραπεζίτες, οι οποίοι θα γίνουν υπάλληλοι στις τράπεζές τους, τον ελληνικό λαό θα προστάτευε;
Προκύπτει, ωστόσο, ένα ερώτημα: Υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες στο επιτελείο του πρωθυπουργού, ώστε να γίνει στο μέλλον δυνατή η επαρκής … επικοινωνιακή διαχείριση της οργής, η οποία θα εκδηλωθεί στην ελληνική κοινωνία μετά την εφαρμογή των λαοκτόνων μέτρων, όταν και το τελευταίο ελληνικό σπίτι και η τελευταία ελληνική οικογένεια θα έχουν εξαθλιωθεί; Και αρκεί η προπαγάνδα για να συγκρατήσει η κυβέρνηση τους πεινασμένους και τους οργισμένους, όταν διαρραγεί ολοκληρωτικά η συνοχή του ήδη διαλυμένου κοινωνικού ιστού;
periodista
Η αλήθεια είναι ότι η «λύση», δηλαδή η απόφαση του Eurogroup αποτελεί έναν προσωρινό συμβιβασμό ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην Γερμανία, τον οποίο ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ούτε «πήρε μυρωδιά» πως επετεύχθη. Το βέβαιο επίσης είναι ότι όχι μόνο δεν λύνεται το πρόβλημα της χώρας, αλλά κυρίως θα επιταχυνθεί και θα ολοκληρωθεί η διαδικασία φτωχοποίησης του ελληνικού λαού και η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση πρέπει να επιτύχει την «τέλεια εφαρμογή» του προγράμματος (πολύ αμφιβάλλουμε) και να έχει την τύχη μαζί της.
Σε κάθε περίπτωση, η συμφωνία περιλαμβάνει γκρίζες ζώνες. Η επαναγορά των ομολόγων βρίσκεται στον αέρα, οι ακριβείς όροι της συμφωνίας είναι ασαφείς και υφίσταται σοβαρός κίνδυνος για τα ασφαλιστικά ταμεία.
Η συμφωνία, για την οποία πανηγυρίζει ο Αντώνης Σαμαράς και η κυβέρνηση, αυξάνει το δημόσιο χρέος, οδηγεί σε περεταίρω επιβάρυνση των φορολογούμενων και των εργαζόμενων, δεν λύνει το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους, επισημοποιεί την αποικιοποίηση της Ελλάδας, αφήνει το πεδίο ελεύθερο για την επιβολή ακόμη σκληρότερων μέτρων λιτότητας και είναι επιβλαβής για τα δημόσια οικονομικά.
Ωστόσο η προπαγάνδα, των υποστηρικτών του Σαμαρά και του ίδιου καλά κρατεί.
Και τι δεν διαβάσαμε: Ότι η συμφωνία στο Eurogroup αποτελεί επιτυχία του Αντώνη Σαμαρά (την ώρα που οι Γερμανοί αξιωματούχοι αποκαλούν τους Έλληνες σκουπίδια), ότι ο δήθεν σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου εγκλώβισε τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε μετά τη δήθεν επιτυχία της κυβέρνησης να μην έχει, δήθεν πάντα, δυνατότητες να ανταποκριθεί επικοινωνιακά (κάνουν και μικροπολιτική, ενώ γνωρίζουν τις κοινωνικές επιπτώσεις που έχει το πρόγραμμα), ότι μια νέα ημέρα ξεκινά για την Ελλάδα. Πριν από ένα χρόνο τα ίδια έλεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Το «κορυφαίο» όλων, το οποίο διακινούν τις τελευταίες ώρες οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί του Αντώνη Σαμαρά, είναι ότι η συμφωνία υπήρξε αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης!!! Αν τα επιχειρήματα δεν ήταν τόσο κωμικά, θα έπρεπε ο ελληνικός λαός, ο οποίος εξαθλιώνεται, να λειτουργεί με γνώμονα την οργή. Όμως, αυτές τις δύσκολες ώρες ο σαμαρικός θίασος κάνει τους Έλληνες, μέσα στη δυστυχία της συγκυρίας, να γελούν.
Ο πρωθυπουργός της φτώχειας Αντώνης Σαμαράς, δήλωσε στο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό τα εξής εξωφρενικά: «Τη διαπραγμάτευση την κάνεις και την κερδίζεις. Δεν την διαφημίζεις εκ των προτέρων. Δεν την ξεφωνίζεις σε κάθε ευκαιρία. Και κυρίως, δεν την μπερδεύεις με τα εσωτερικά κομματικά σου παιγνίδια…». Επειδή υπάρχει προηγούμενο σε ότι έχει να κάνει με τη σοβαρότητα του πρωθυπουργού, δηλαδή ενός ανθρώπου ο οποίος δήλωσε δημόσια ότι επικοινωνεί ή μιλά με το Θεό, αντιλαμβάνεται ο κάθε ένας ότι υφίσταται αντικειμενική δυσκολία της κατανόησης, από την πλευρά του, της έννοιας της διαπραγμάτευσης.
Η διαπραγμάτευση, αυτή η δήθεν διαπραγμάτευση, θα είχε αντίκρισμα αν τα βάρη ήταν λιγότερα για τον ελληνικό λαό. Όμως, ο κ. Σαμαράς τελικά δεν προστατεύει ούτε τους υποστηρικτές του, τους εγχώριους τραπεζίτες, οι οποίοι θα γίνουν υπάλληλοι στις τράπεζές τους, τον ελληνικό λαό θα προστάτευε;
Προκύπτει, ωστόσο, ένα ερώτημα: Υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες στο επιτελείο του πρωθυπουργού, ώστε να γίνει στο μέλλον δυνατή η επαρκής … επικοινωνιακή διαχείριση της οργής, η οποία θα εκδηλωθεί στην ελληνική κοινωνία μετά την εφαρμογή των λαοκτόνων μέτρων, όταν και το τελευταίο ελληνικό σπίτι και η τελευταία ελληνική οικογένεια θα έχουν εξαθλιωθεί; Και αρκεί η προπαγάνδα για να συγκρατήσει η κυβέρνηση τους πεινασμένους και τους οργισμένους, όταν διαρραγεί ολοκληρωτικά η συνοχή του ήδη διαλυμένου κοινωνικού ιστού;
periodista
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου