ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΕΚΑ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΔΕΗ – ΚΗΕ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ/ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ

Αθήνα, 4 Νοεμβρίου 2013

Αξιότιμε κε Υπουργέ,

Μετά την απάντησή σας, στις δηλώσεις που έκανε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κος Αλ. Τσίπρας, κατά την επίσκεψή του στα γραφεία του ΑΔΜΗΕ (22/10), σχετικά με την επικείμενη πώληση του ΑΔΜΗΕ για τις οποίες και δεν θα προβούμε σε σχολιασμό,  που εμμέσως πλην σαφώς θεωρούμε ότι θίγει το έργο που έχουν επιτελούμε οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες του ΑΔΜΗΕ την τελευταία διετία, αλλά και γενικότερα στις υπηρεσίες του Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (τόσο στη ΔΕΗ, όσο και στο ΔΕΣΜΗΕ) όλα τα προηγούμενα χρόνια, θα επιθυμούσαμε να προβούμε σε σχολιασμό των επιμέρους εδαφίων της απάντησής σας, ευελπιστώντας σε αποσαφήνιση ορισμένων παρερμηνειών.

Επίσης, οι Σύλλογοί μας σας καλούν σε δημόσια συζήτηση προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα άρσης των παρερμηνειών που οι παραπάνω δηλώσεις σας έχουν δημιουργήσει στους συμπολίτες μας και εν γένει στους καταναλωτές.

ΥΠΕΚΑ:   “Για το συγκεκριμένο θέμα είναι γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκδώσει Κοινοτικές Οδηγίες από το 2009, στο πλαίσιο του 3ου Ενεργειακού Πακέτου, προκειμένου να επιταχύνει την ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας στον ηλεκτρισμό και το φυσικό αέριο. Οι οδηγίες αυτές, μεταξύ άλλων, προβλέπουν τον πλήρη ιδιοκτησιακό διαχωρισμό των συστημάτων Μεταφοράς από την Παραγωγή και την Προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και τη στήριξη των επενδύσεων στις ενεργειακές διασυνδέσεις.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Οι υπόψη κοινοτικές οδηγίες προτείνουν και διευκολύνουν, αλλά δεν επιβάλλουν τον πλήρη ιδιοκτησιακό διαχωρισμό των Συστημάτων Μεταφοράς από την Παραγωγή και την Προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας. Πράγματι, σύμφωνα με την Οδηγία 2009/72/ΕΚ, Άρθρο 9 παρ. 8β, προβλέπεται η ύπαρξη Ανεξάρτητων Διαχειριστών Μεταφοράς (Independent Transmission Operators), όπως ο ΑΔΜΗΕ, που είναι θυγατρικές καθετοποιημένων εταιρειών, όπως εν προκειμένω η ΔΕΗ. Αντίστοιχη τέτοια περίπτωση αποτελεί η γαλλική RTE, που είναι θυγατρική της καθετοποιημένης EDF.

                   Η πρόσφατη πιστοποίηση του ΑΔΜΗΕ από τη ΡΑΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι η πιο σοβαρή απόδειξη ότι η εταιρεία τόσο από τη νομική της μορφή, όσο και από τη λειτουργία της είναι απολύτως συμβατή με τις κοινοτικές οδηγίες.

ΥΠΕΚΑ:   “Στόχευση είναι:

-          Να υπάρξει ιδιοκτησιακός διαχωρισμός του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, να παύσει, δηλαδή, ο ΑΔΜΗΕ να είναι θυγατρική εταιρεία της ΔΕΗ.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Όπως προαναφέρθηκε, αυτό δεν επιβάλλεται από καμία Κοινοτική Οδηγία.

ΥΠΕΚΑ:   “-Να εισέλθει στρατηγικός επενδυτής που θα αναλάβει και την εισροή κεφαλαίων για την κάλυψη των αναγκαίων επενδύσεων ύψους πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε ορίζοντα δεκαετίας, που διαφορετικά θα έπρεπε να επιμεριστούν και πάλι στους φορολογούμενους πολίτες.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Τα έξοδα που καταβάλλει ο ΑΔΜΗΕ για την υλοποίηση των επενδύσεών του ανακτώνται αποκλειστικά μέσω του μηχανισμού Χρέωσης Χρήσης του Συστήματος (ΧΧΣ), ο οποίος διέπεται από τις διατάξεις του Κώδικα Διαχείρισης Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΦΕΚ Β 103/31.01.12, Άρθρα 273 έως 277). Σύμφωνα με το μηχανισμό ΧΧΣ, το κόστος του Συστήματος “επιμερίζεται κατά 100% στο σύνολο των Πελατών”, δηλαδή στους λογαριασμούς των καταναλωτών και συγκεκριμένα στις ρυθμιζόμενες χρεώσεις με την ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ Η/Ε». Κατά συνέπεια, το κόστος των  “αναγκαίων επενδύσεων” που θα υλοποιήσει ο ΑΔΜΗΕ, θα επιμεριστεί ούτως ή άλλως στους καταναλωτές, ανεξάρτητα από το εάν διατηρηθεί το παρόν ιδιοκτησιακό καθεστώς ή εισέλθει στρατηγικός επενδυτής. Αυτό βέβαια είναι αυτονόητο, καθώς δεν υπάρχει άλλη πηγή για την κάλυψη των επενδυτικών δαπανών οποιουδήποτε «στρατηγικού επενδυτή».

Ο ΑΔΜΗΕ είναι μια πλήρως ανεξάρτητη και αυτοχρηματοδοτούμενη εταιρία, δεν έχει κανενός είδους οικονομική εξάρτηση ούτε από τη ΔΕΗ Α.Ε. ούτε από το Ελληνικό Δημόσιο και η λειτουργία του δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

Οι δαπάνες του ΑΔΜΗΕ καλύπτονται αποκλειστικά από τους καταναλωτές, χωρίς την παραμικρή συμμετοχή του δημοσίου.

ΥΠΕΚΑ:   “Υπενθυμίζω ότι πρόσφατα ο Διαχειριστής του Συστήματος Μεταφοράς Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ), διαχωρίστηκε ιδιοκτησιακά από τη Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) και προσέλκυσε επιτυχώς το ενδιαφέρον της Αζέρικης SOCAR, γεγονός που θα επιταχύνει την υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων και την ενίσχυση του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Ο ΔΕΣΦΑ, θυγατρική του Ομίλου ΔΕΠΑ, που πωλήθηκε «επιτυχώς» στην Αζέρικη SOCAR έναντι 305 εκ., επένδυσε την ίδια περίοδο για την ανάπτυξη των αγωγών φ.α. 310 εκ.! Όσο για το «όφελος» της ελληνικής οικονομίας από την εκποίηση του ΔΕΣΦΑ, από τα δημοσιεύματα μαθαίνουμε ότι οι Αζέροι «επενδυτές» αρνούνται να ολοκληρώσουν την αγοραπωλησία, αν δεν τους διασφαλίσει η κυβέρνηση τη «δυνατότητα άσκησης ανεξάρτητης εμπορικής πολιτικής» δηλ. να αυξάνουν όποτε και όσο αυτοί θέλουν τα τέλη διέλευσης για τη χρήση των αγωγών φυσικού αερίου. Αυτά για τις «αποκρατικοποιήσεις» που θα φέρουν φθηνότερες τιμές και «ανταγωνιστικότητα» στην ελληνική οικονομία.

ΥΠΕΚΑ:   “Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο ισχύουν τα ακόλουθα:

-Το Σύστημα Μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας είναι πλήρως ιδιοκτησιακά διαχωρισμένο στις περισσότερες χώρες της ΕΕ (π.χ. Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Σουηδία, Ιταλία)”

ΣΧΟΛΙΟ:  Παραλείπεται η επισήμανση, ότι σε κάποιες από τις πιο πάνω χώρες (Βέλγιο, Ολλανδία, Σουηδία και εν μέρει τη Γερμανία), το Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας ανήκει σε κρατικές εταιρείες. Άλλωστε, ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός των Συστημάτων Μεταφοράς από τις καθετοποιημένες επιχειρήσεις (τύπου ΔΕΗ) που προβλέπεται στην Οδηγία 2009/72/ΕΚ, δεν απαγορεύει την ανάληψη της ιδιοκτησίας του Συστήματος Μεταφοράς από το Κράτος.

ΥΠΕΚΑ:   “-Οι Διαχειριστές Συστημάτων Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας δεν είναι κρατικές εταιρείες σε πολλές χώρες.

Για παράδειγμα:

-Στην Πορτογαλία το κράτος κατέχει το 11% των μετοχών

-Στην Ισπανία το 20%

-Στην Ιταλία, η ENEL (ιταλική ΔΕΗ) έχει το 5%

-Στη Μεγάλη Βρετανία, σχεδόν μηδενικό ποσοστό μετοχών του Διαχειριστή ανήκει στο κράτος”

ΣΧΟΛΙΟ:  Είναι αξιοσημείωτο ότι από 27 χώρες μέλη της ΕΕ, παραλείπεται κάθε αναφορά στη συντριπτική πλειοψηφία εκείνων των Διαχειριστών Συστημάτων Μεταφοράς που είναι κρατικές εταιρείες και προτιμάται η επιλεκτική αναφορά σε μία μικρή μειοψηφία αυτών. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις χώρες όπου οι Διαχειριστές ανήκουν στο Δημόσιο: Δανία, Γαλλία, Φινλανδία, Ολλανδία, Αυστρία, Ιρλανδία, Τσεχία, Σλοβενία, Πολωνία, Σλοβακία, Ρουμανία, Σουηδία.

ΥΠΕΚΑ:    “Στην Γερμανία στους 3 από τους 4 Διαχειριστές η συμμετοχή του κράτους είναι σχεδόν μηδενική (0% στους δύο και 25% στον τρίτο).”

ΣΧΟΛΙΟ:  Παραλείπεται να αναφερθεί ότι ακόμα και η Γερμανία που προσπαθεί να προωθήσει αυτήν την πολιτική στους δορυφόρους της, επέλεξε κρατικές επιχειρήσεις γειτονικών κρατών για το unbundling (οι 2 από τους πιο πάνω Διαχειριστές έχουν πωληθεί στον Ολλανδικό και το Βέλγικο Διαχειριστή αντίστοιχα). Προφανώς, επειδή γνωρίζει καλά πόσο επικίνδυνο και ανεξέλεγκτο είναι να ανήκει το Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας σε ιδιωτικά συμφέροντα.

ΥΠΕΚΑ:   “-Οι Γερμανοί Διαχειριστές ήταν από τους πρώτους στην Ευρώπη που, μετά τον ιδιοκτησιακό διαχωρισμό, κατάφεραν να προσελκύσουν επενδυτικά κεφάλαια από την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Αυστραλία και πολυεθνικές εταιρίες, προκειμένου να επεκτείνουν και να αναβαθμίσουν τα δίκτυα τους, ώστε -εκτός των άλλων- να υποστηρίξουν τη διείσδυση των ΑΠΕ.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο: ποια είναι η πηγή ανάκτησης των επενδυτικών κεφαλαίων που έχουν προσελκύσει οι Γερμανοί Διαχειριστές, αν όχι οι καταναλωτές.

ΥΠΕΚΑ:   “Οι Επενδυτικές Ανάγκες του 10ετούς προγράμματος του ΑΔΜΗΕ εκτιμώνται σε 2,5 δισ. ευρώ περίπου και δεδομένης της οικονομικής συγκυρίας στη χώρα είναι σχεδόν αδύνατον να χρηματοδοτηθεί από τον ΑΔΜΗΕ ή την ΔΕΗ, λαμβάνοντας υπόψη την δυσκολία δανεισμού στη εγχώρια και διεθνή οικονομική αγορά.

Η χρηματοδότηση των επενδύσεων απαιτεί σημαντικά νέα κεφάλαια και ικανότητα πρόσβασης σε εύκολο και χαμηλότοκο δανεισμό.

-Το επενδυτικό πρόγραμμα του ΑΔΜΗΕ περιλαμβάνει πολύ σημαντικά έργα όπως:

-Διασύνδεση των Κυκλάδων με το διαγωνισμό σε εξέλιξη, ύψους 240 εκατ. ευρώ η πρώτη φάση, 60 εκατ. η δεύτερη φάση και 120 εκατ. η τρίτη φάση, συνολικά περίπου 400 εκατ.

-Διασύνδεση της Κρήτης, αξίας 800 εκατ., η οποία είναι τμήμα της Διασύνδεσης Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας, γνωστής ως Euro Asia Interconnector, αξίας 3,5 δισ.

-Δεύτερη Διασύνδεση μεταξύ Bουλγαρίας και Ελλάδας, η οποία όπως και ο Euro Asia Interconnector εντάχθηκε στα έργα Κοινού Ενδιαφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

-Αναβάθμιση του Συστήματος, νέες γραμμές Μεταφοράς, νέους Υποσταθμούς και Κέντρα Υπερυψηλής Τάσης που θα επιτρέψουν να υλοποιηθούν νέες επενδύσεις ΑΠΕ”

ΣΧΟΛΙΟ:  Σαφώς υπάρχει δυσκολία δανεισμού. Όμως, εκείνο που γίνεται δύσκολα κατανοητό είναι ο λόγος για τον οποίο δεν επιλέγονται οι συνήθεις, καθ’ όλα νόμιμες διαδικασίες για τη χρηματοδότηση αυτών των έργων, αντί της εκποίησης του ΑΔΜΗΕ. Το πρόβλημα δανεισμού της χώρας, άρα και της ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ, συνεχίζει να υφίσταται για τέταρτο συνεχές έτος. Παρ’ όλ’ αυτά, η ΔΕΗ επένδυσε από το 2010 ως το 2012, 2,95 δις € και ο ΑΔΜΗΕ 253 εκ. €. Πρόκειται για πραγματικές επενδύσεις, τις μόνες που εξακολουθούν να εισρέουν και να τονώνουν την εγχώρια αγορά, ακριβώς γιατί προέρχονται από δημόσιες επιχειρήσεις. Σε τι θα ωφεληθεί η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και οι έλληνες φορολογούμενοι, αν τους αφαιρεθεί η περιουσία και η υποδομή του ΑΔΜΗΕ και στη συνέχεια της ΔΕΗ, που εξασφαλίζουν και σταθερές επενδύσεις και κίνηση της εγχώριας αγοράς, αλλά και ένα σταθερό έσοδο στο Ελληνικό Δημόσιο; Σε τι θα ωφεληθούν αν αυτά παραχωρηθούν στο ταμείο και στη διαχείριση οποιασδήποτε ιδιωτικής επιχείρησης;

ΥΠΕΚΑ:   “-Το μέσο σταθμικό κόστος κεφαλαίου (WACC) που καταβάλλει ο ΑΔΜΗΕ για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων του είναι πάνω από 8%, ενώ αντίστοιχα είναι χαμηλότερο από 7% κατά μέσο όρο στους αντίστοιχους Ευρωπαίους Διαχειριστές (σε κάποιες χώρες χαμηλότερο και από 5%).”

ΣΧΟΛΙΟ:  Το κόστος κεφαλαίου που έχει αποδεχθεί η ΡΑΕ με την Απόφαση 1016/2012 δεν είναι πάνω από 8%, αλλά ακριβώς 8%. Αυτό το κόστος κεφαλαίου προστίθεται στο κόστος των επενδύσεων και ανακτάται από τον ΑΔΜΗΕ μέσω της ΧΧΣ που αναφέρθηκε σε προηγούμενο σχόλιο, δηλαδή από τους καταναλωτές. Αυτό σημαίνει ότι σύμφωνα με τον πιο πάνω ισχυρισμό του ΥΠΕΚΑ (παρά το ότι δεν τεκμηριώνει για ποιες χώρες ισχύει), ο στρατηγικός επενδυτής θα εξασφαλίζει τα απαιτούμενα επενδυτικά κεφάλαια με χαμηλότερο δανεισμό και ως εκ τούτου το κόστος κεφαλαίου θα είναι μικρότερο. Το καίριο ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι: Θα είναι διατεθειμένη η ΡΑΕ μετά την πώληση του ΑΔΜΗΕ να αποφασίσει αντίστοιχη μείωση του κόστους κεφαλαίου που θα ανακτάται από τους λογαριασμούς των καταναλωτών; Το τελευταίο 6μηνο, εμφανίζονται πολυάριθμα δημοσιεύματα –που δεν έχουν διαψευστεί επισήμως από το ΥΠΕΚΑ- για αύξηση του ποσοστού από 8% σε 11% ως 13%, προκειμένου «να καταστεί ο ΑΔΜΗΕ ελκυστικός σε ιδιώτη αγοραστή». Σε περίπτωση που η ΡΑΕ, παρά την επικαλούμενη μείωση του κόστους δανεισμού σε επίπεδα κάτω του 8%, αποφασίσει τελικά την αύξηση ή ακόμη και τη διατήρηση του 8% που θα εισπράττεται από τους λογαριασμούς των καταναλωτών, αυτό θα συνεπάγεται ότι η διαφορά κάποιων εκατομμυρίων ευρώ θα αποτελεί καθαρό κέρδος που θα κατευθύνεται στα ταμεία του ιδιώτη, χωρίς κανένα όφελος για τον καταναλωτή. Τα έσοδα του ΑΔΜΗΕ από τη Χρέωση Χρήσης Συστήματος ανήλθαν το 2012 σε 325 εκ. €.

ΥΠΕΚΑ:   “Αποτέλεσμα από την υλοποίηση των παραπάνω είναι:

-Δεν θα υπάρξει επιβάρυνση των πολιτών από τα επενδυτικά προγράμματα ανάπτυξης των δικτύων”

ΣΧΟΛΙΟ:  Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στα προηγούμενα σχόλια, καθίσταται σαφές ότι το κόστος υλοποίησης των επενδυτικών προγραμμάτων ανάπτυξης του Συστήματος Μεταφοράς θα βαρύνει ούτως ή άλλως τους καταναλωτές, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ΑΔΜΗΕ. Το μόνο μέρος της επιβάρυνσης των καταναλωτών που μπορεί να μεταβληθεί είναι η ανάκτηση του κόστους κεφαλαίου (σήμερα 8%), το επιτόκιο του οποίου όμως είναι αμφίβολο αν θα μειωθεί, προκειμένου η είσοδος στρατηγικού επενδυτή να είναι πιο ελκυστική για τον ίδιο τον επενδυτή. Κατά συνέπεια, ο πιο πάνω ισχυρισμός θα ήταν πιο σωστό να διατυπωθεί ως εξής: «Δεν θα υπάρξει ελάφρυνση των πολιτών από τα επενδυτικά προγράμματα ανάπτυξης των δικτύων».

ΥΠΕΚΑ:   “-Διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας και επιπλέον θα δημιουργηθούν νέες, τόσο άμεσες όσο και έμμεσες, για την ολοκλήρωση όλων των αναπτυξιακών έργων”

ΣΧΟΛΙΟ:  Δεδομένου ότι ο στρατηγικός επενδυτής θα προέρχεται πιθανότατα από το εξωτερικό, είναι πιο λογικό να υποθέσει κανείς ότι για την προμήθεια των πρώτων υλών, τη βιομηχανική κατασκευή του εξοπλισμού και την εγκατάστασή του, οι υποδομές της χώρας μας θα παίζουν δευτερεύοντα ρόλο έναντι των “βιομηχανικά προηγμένων” χωρών με τις οποίες θα συμπράττει κατά κανόνα ο ξένος επενδυτής και συνεπακόλουθα το απασχολούμενο ανθρώπινο δυναμικό θα είναι κυρίως αντίστοιχης προέλευσης. Ως εκ τούτου, είναι απορίας άξιον πώς θα καταστεί δυνατή, όχι η αύξηση, αλλά έστω η διατήρηση των θέσεων εργασίας των εργαζομένων που απασχολούνται σήμερα με την υλοποίηση των έργων ανάπτυξης του Συστήματος Μεταφοράς σε όλη την επικράτεια.

ΥΠΕΚΑ:   “-Το Δημόσιο θα διατηρήσει την καταστατική μειοψηφία, και συνεπώς τον έλεγχο του ΑΔΜΗΕ ”

ΣΧΟΛΙΟ:  Πέραν των οποιωνδήποτε λεκτικών διατυπώσεων, είναι προφανές ότι ο κύριος του 66% μίας εταιρείας έχει ουσιαστικά τον απόλυτο έλεγχο αυτής.

ΥΠΕΚΑ:   “-Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) θα συνεχίσει, όπως γίνεται σε όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη, να ελέγχει και να εγκρίνει τις χρεώσεις χρήσης του συστήματος, τα επενδυτικά προγράμματα επέκτασης και αναβάθμισης του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να αξιολογηθεί η στάση της ΡΑΕ μετά την πώληση του ΑΔΜΗΕ, σε σχέση, και όχι μόνο, με εκείνη που είχε πριν από την πώλησή του. Για παράδειγμα, θα ήταν ενδιαφέρον να διαπιστωθεί κατά πόσο η ΡΑΕ θα εξακολουθήσει να απορρίπτει τα Δεκαετή Προγράμματα Ανάπτυξης του ΑΔΜΗΕ επικαλούμενη την καθυστέρηση υλοποίησης έργων ανάπτυξης του Συστήματος για την οποία ευθύνονται αποκλειστικά υπηρεσίες αδειοδοτήσεων του ΥΠΕΚΑ. Επίσης, θα ήταν ενδιαφέρον να διαπιστωθεί κατά πόσο η ΡΑΕ σκοπεύει να μειώσει ή έστω να διατηρήσει το αποδεκτό επιτόκιο απόδοσης στο 8%, όπως έκανε με τον “κρατικό” ΑΔΜΗΕ ή αν θα το αυξήσει μετά την πώλησή του. Ακόμη, θα ήταν ενδιαφέρον να διαπιστωθεί κατά πόσον μετά την πώληση του ΑΔΜΗΕ η ΡΑΕ θα δεχθεί την αναθεώρηση της περιουσιακής βάσης του ΑΔΜΗΕ (επί της οποίας υπολογίζεται το αποδεκτό επιτόκιο απόδοσης του 8%), την οποία αρνούνταν επί σειρά ετών, όσο το Σύστημα Μεταφοράς ήταν στην κυριότητα της ΔΕΗ. Τέλος, θα ήταν ενδιαφέρον να διαπιστωθεί κατά πόσο η χρέωση χρήσης του Συστήματος Μεταφοράς όπως αυτή αποφασίζεται από τη ΡΑΕ, άρα και η τελική επιβάρυνση των καταναλωτών, θα μειωθεί σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση.

ΥΠΕΚΑ:   “-Η ολοκλήρωση των διασυνδέσεων θα καταστήσει στην πράξη, και όχι στη θεωρία, τη χώρα ενεργειακό κόμβο, το οποίο θα ενισχύσει την ενεργειακή της ασφάλεια, θα επιταχύνει την ανάπτυξη των ηλεκτρικών αγορών στην περιοχή της ΝΑ. Ευρώπης και την πτώση τιμών ηλεκτρικής ενέργειας.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Οι στόχοι αυτοί που είναι πολυπαραμετρικοί και δεν εξαρτώνται μόνο από τις ενέργειες της χώρας μας, υπερβαίνουν τις δυνατότητες της παρούσας απάντησης, μπορούν όμως να επιτευχθούν και με το σημερινό ιδιοκτησιακό καθεστώς του ΑΔΜΗΕ.

ΥΠΕΚΑ:   “-Θα εισρεύσουν κεφάλαια στη ΔΕΗ, που θα μπορέσει να προχωρήσει σε ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του παραγωγικού της δυναμικού και σε εξωστρεφείς επενδύσεις στην ταχέως αναπτυσσόμενη ενεργειακή αγορά της νοτιανατολικής Ευρώπης, προς όφελος της εθνικής οικονομίας και της χώρας.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Οι λόγοι που επιβάλλουν την αναγκαιότητα εισροής κεφαλαίων στη ΔΕΗ θα πρέπει να αναζητηθούν στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης (αδυναμία πληρωμής λογαριασμών από τους καταναλωτές, σκάνδαλα Energa και Hellas Power κλπ.), αλλά και τις στρεβλώσεις στην εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού (οι οποίες δεν βλάπτουν μόνον τη ΔΕΗ, αλλά και άλλες κατηγορίες παικτών της ενεργειακής αγοράς). Αντί λοιπόν να επιδιωχθεί η ισχυροποίησή της μέσω της αποκατάστασης των αδικιών και της άρσης αυτών των στρεβλώσεων, επιλέγεται ως λύση ο ακρωτηριασμός της, με την απομάκρυνση ενός μέρους της που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μεταπολεμική ανάπτυξη της Χώρας, αλλά και την εξασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας.

ΥΠΕΚΑ:   “Η ελληνική οικονομία δεν είναι μια κλειστή οικονομία. Συμμετέχουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρακολουθούμε και διαμορφώνουμε τις εξελίξεις και διεκδικούμε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο μας.”

ΣΧΟΛΙΟ:  Ασφαλώς και η ελληνική οικονομία δεν είναι κλειστή. Και ο «κρατικός» ΑΔΜΗΕ έχει συμβάλει ιδιαίτερα σε αυτό, όπως αποδεικνύει το πλήθος των λειτουργούντων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής Ανεξάρτητων Παραγωγών, τόσο των 7 μεγάλων θερμικών σταθμών, όσο και των 12800 μικρών ή μεγάλων σταθμών ΑΠΕ (αιολικών πάρκων, φωτοβολταϊκών σταθμών, μικρών υδροηλεκτρικών κλπ.), που αντιστοιχούν σε εγκατεστημένη ισχύ 6300 MW επί συνόλου 17500 MW συνολικού παραγωγικού δυναμικού (ποσοστό 36%).

ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΥΠΟΥ

ΣΕΠ/ΔΕΗ-ΚΗΕ

ΣΠΜΤΕ/ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ-ΚΗΕ