Δεν ξέρω πώς το φαντάζεται αυτό. Πώς, δηλαδή, μπορεί αυτή η κυβέρνηση να ακυρώσει τη μέχρι σήμερα πολιτική της και να ακολουθήσει μία άλλη, εντελώς διαφορετική.
Όμως, αλήθεια, ποια πολιτική είναι αυτή που προτείνει ο κ. Κουβέλης; Τι ακριβώς τον ενοχλεί στην πολιτική που ασκεί σήμερα η συγκυβέρνηση; Το κόμμα του έχει ψηφίσει στη Βουλή κάθε μνημονιακή υποχρέωση που τώρα εφαρμόζεται. Αυτή είναι η κυρίαρχη κυβερνητική πολιτική. Η εφαρμογή των Μνημονίων την οποία μέλη της συγκυβέρνησης αλλά και οι αρχηγοί της, την έχουν χαρακτηρίσει «μονόδρομο», «σωτηρία», «ευλογία». Πώς είναι δυνατόν να αυτοακυρωθεί η κυβέρνηση και να πει «συγγνώμη, λάθος, τα μνημόνια δεν είναι ευλογία, σωτηρία, μονόδρομος»;
Πόσο υπεύθυνος είσαι για να κάνεις κάτι τέτοιο; Όμως ακόμη χειρότερα, πόσο ανεύθυνος και βασικά λαϊκιστής του κερατά είσαι όταν λες στον κόσμο ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό και ότι αυτή είναι η πρότασή σου ως κόμμα; «Όχι» στις εκλογές», «ναι» στην αλλαγή κυβερνητικής πολιτικής από την ίδια κυβέρνηση. Κυρίως, όμως, πόσο πιστευτή θα γινόταν μία τέτοια στροφή από τη συγκεκριμένη κυβέρνηση;
Σε αυτό το σημείο έρχεται να παρέμβει η ΔΗΜΑΡ μέσω της πάγιας πεμπτοφαλαγγίτικης, ανήθικης και πάνω απ’ όλα λαϊκίστικης πολιτικής της. Επιμένει ως «υπεύθυνη Αριστερά» ότι ναι, αυτό μπορεί να συμβεί. Μας καλεί να πιστέψουμε ότι ο Σαμαράς συναντιέται αυτές τις μέρες με τον Βενιζέλο στο Μαξίμου έχοντας ως κοινή αγωνία τη «χάραξη γραμμής απέναντι στην Τρόικα». Τα φιλικά ΜΜΕ το διαρρέουν, η ΔΗΜΑΡ το επιβεβαιώνει.
Ταυτόχρονα και ενώ φροντίζει το προφίλ της συγκυβέρνησης, ο Φώτης Κουβέλης δηλώνει στην ίδια συνέντευξη: «Ο πήχυς της επιτυχίας στις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι η δημιουργία ενός ισχυρού προοδευτικού πόλου που θα λειτουργήσει ως πυλώνας υπευθυνότητας, απέναντι στις συντηρητικές πολιτικές της δικομματικής και στον αριστερό λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ».
Είναι τόσο υπεύθυνος ο κ. Κουβέλης ώστε να διακρίνει λαϊκισμό στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να μη διακρίνει το ίδιο στις «προσωπικές εντολές Σαμαρά» – τελευταίο παράδειγμα ύψιστου λαϊκισμού η διαρροή περί του τόσο “έντονα ενοχλημένου Σαμαρά για το Ε9 των ανήλικων τέκνων ώστε έδωσε εντολή στο ΥΠ.ΟΙΚ. να αλλάξει τη ρύθμιση”.
Δε διακρίνει λαϊκισμό ο κ. Κουβέλης ούτε στο γεγονός ότι ο Άδωνης Γεωργιάδης «έδωσε στη δημοσιότητα το προσωπικό του e-mail για να καταγγέλλουν εκεί οι ασφαλισμένοι κρούσματα γιατρών του ΕΟΠΥΥ που δεν τους εξυπηρετούν επικαλούμενοι το πλαφόν στις επισκέψεις ή τις συνταγές»!!! Λες και δεν υπάρχει πλαφόν στις επισκέψεις ή στις συνταγές! Αλλά αυτά κατά τον υπεύθυνο κ. Κουβέλη δεν είναι λαϊκισμός.
Δεν είναι λαϊκισμός όταν εμπορεύεσαι τον πόνο των αρρώστων κοροϊδεύοντάς τους με τα προσωπικά σου e-mail. Δεν είναι λαϊκισμός όταν κάθε μπαρούφα που αγανακτεί τους πολίτες λύνεται ως δια μαγείας με προσωπική εντολή Σαμαρά. Προφανώς φανερώνουν υπευθυνότητα όλα αυτά.
Δεν είναι λαϊκισμός όταν τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια κόμματα, από τη μία επιμένουν ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν έχουν καμία σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή κι ότι ο αγώνας γίνεται για να εκλεγεί ο καλύτερος ανεξάρτητα πολιτικού χώρου και ταυτόχρονα ζητούν ψήφο στις αυτοδιοικητικές εκλογές ώστε να επιτευχθεί η δημιουργία ενός πυλώνα υπευθυνότητας, απέναντι στις συντηρητικές πολιτικές της δικομματικής (που τις στηρίζουμε) και στον αριστερό λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ (που είναι το ζόρι μας).
Προφανώς για τον κ. Κουβέλη είναι υπεύθυνο και σοβαρό να εφαρμόζεις τελευταία στιγμή τον σταυρό στις ευρωεκλογές ώστε να μαζέψεις διά των υποψηφίων τα πρόβατα που έφυγαν από το μαντρί εξ αιτίας της πολιτικής που εφαρμόζεις. Ορθώς εφαρμόζεται το σύστημα του σταυρού. Αυτό που μ’ εκνευρίζει είναι ότι αν στις επόμενες ευρωεκλογές δεν θα βολεύει ο σταυρός θα τον αποσύρουν.
Αυτή η λαστιχένια δημοκρατία τους με εκνευρίζει. Βάζουν σταυρό όποτε τους βολεύει, χρησιμοποιούν και αποσύρουν το μπόνους των 50 εδρών όπως τους βολεύει, καταριούνται ή ευλογούν την απλή αναλογική όπως τους βολεύει, μιλάνε για 250 έδρες στη Βουλή και Γερουσία(!!!) 50 εδρών ώστε να μπορεί να λειτουργεί η κυβέρνηση ακόμη κι όταν πέφτει η κυβέρνηση!!!
Όλο αυτό το μαγέρικο ο Φώτης Κουβέλης το θεωρεί υπεύθυνο, σοβαρό και μας καλεί να το εμπιστευτούμε με τη λογική ότι μπορεί να αλλάξει πολιτική. Δεν ξέρω σε ποιον απευθύνεται ο Φώτης Κουβέλης με αυτά που λέει. Το μόνο που ξέρω είναι ότι αν και ο λόγος του πλέον είναι λιγότερο σοβαρός κι από του Δημοσθένη Βεργή, βρίσκει ακόμη χώρο έκφρασης στις διάφορες «Καθημερινές». Κι αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να κάνει φανερό το ρόλο του στην πολιτική ζωή του τόπου.
kartesios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου