Εκδήλωση με αφορμή την επανέκδοση των ποιημάτων του αντιδικτατορικού αγωνιστή Αλέκου Παναγούλη, 34 χρόνια μετά το θάνατό του, θα πραγματοποιηθεί, την Τετάρτη 21 Απριλίου και ώρα 12.00 το μεσημέρι, στο Δημαρχιακό Μέγαρο Αθηνών (οδός Αθηνάς 63).Ακολουθεί το δελτίο Τύπου για την εκδήλωση:
«Ο Αλέκος Παναγούλης είναι αναμφισβήτητα η κορυφαία μορφή της
αντιδικτατορικής αντίστασης. Γνωστός, όχι μόνο για την πολιτική του δράση, αλλά
και για τα ποιήματά του, επανέρχεται στο προσκήνιο. Η παρουσίαση της
επανέκδοσης των ποιημάτων του, μετά από 34 ολόκληρα χρόνια, δεν μπορεί παρά να
είναι ένα γεγονός με αντίκτυπο, όχι μόνο στη λογοτεχνική κίνηση της χώρας, αλλά
και στην πολιτική.
«Ο Παναγούλης ζει», ήταν το σύνθημα που ακούστηκε 34 χρόνια πριν, όταν ο
Παναγούλης άφηνε τον κόσμο, θύμα ενός τροχαίου ατυχήματος το οποίο είχε
ξεσηκώσει πολλές συζητήσεις ως προς την τυχαιότητά του। Να είναι άραγε σύμπτωση πως αυτή ήταν κι η τελευταία χρονιά που τα ποιήματά του τυπώθηκαν; Ποιος ξέρει, το μόνο βέβαιο είναι πως με τον καιρό, τα αντίτυπα του βιβλίου αρχίσανε να λιγοστεύουν μέχρι του σημείου να είναι διαθέσιμα σε ελάχιστα βιβλιοπωλεία.Παράλληλα, το σύνθημα ακουγόταν ολοένα και λιγότερο μέχρι που παρέμεινεαποκλειστικά στα στόματα των ελάχιστων ρομαντικών.
Λένε πως κανείς γίνεται αθάνατος μέσω των έργων του. Κι αυτός ο Ήρωας
που αξίζει τόσο πολύ την αθανασία, φαινόταν σαν να τη χάνει κάποια στιγμή. Όταν
λοιπόν, 34 χρόνια μετά το θάνατό του, τα ποιήματά του επανεκδίδονται, συμβολικά,
ξανάρχεται στη ζωή, κι αυτή είναι μια πράξη που ξεπερνά τα της λογοτεχνίας, με τον
ίδιο ακριβώς τρόπο που ο Παναγούλης ήξερε να ξεπερνά τα όρια. Μιλάμε λοιπόν για
μια επανέκδοση η οποία θέτει το ερώτημα: Τι είναι ο Αλέκος Παναγούλης για την
Ελλάδα του 2010;
Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο Αλέκος Παναγούλης είναι η ηρωική
μορφή που έλειψε από όλη την εποχή της μεταπολίτευσης. Ο ασυμβίβαστος
αγωνιστής, εκείνος που έλεγε πως δεν πρέπει να ανέχεσαι την παραμικρή αδικία,
διότι αυτή πάντα οδηγεί σε μια μεγαλύτερη αδικία. Ο μπροστάρης που δε δίστασε
ποτέ να σηκώσει τον αγώνα μόνος του, στους δικούς του ώμους, χωρίς να περιμένει
το σύνθημα κανενός, χωρίς να περιμένει κανέναν να τον ακολουθήσει. Είναι το
παράδειγμα του ανθρώπου ο οποίος δεν πίστεψε απλώς στην ελευθερία, αλλά την
έκανε καθημερινή πράξη με τους αγώνες του, χωρίς να υπολογίζει την ίδια του τη
ζωή. Κι αυτή η ηρωική ψυχή, είναι αυτή που αποτυπώνεται στα ποιήματά του, με
στίχους γραμμένους από φωτιά και, κυριολεκτικά, με αίμα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου