Όλοι εκείνοι που ικετεύει ο φόβος σου.
Δεν είσαι οι άλλοι,
Δεν βλέπεις, τώρα, στο κέντρο του λαβυρίνθου;
Κι άλλοι είναι εκεί πέρα
Έξω, στο μισοσκόταδο των ψεύτικων προβολέων.
Δεν σε γλιτώνει η αγωνία σου,
-ούτε τον Ιησού, ούτε το Σωκράτη-,
Ούτε είσαι για ένα απόβρδο αργού θανάτου
Μ΄ενα αποτρόπαιο σκηνικό να σκεπάζει τον ήλιο.
Σκόνη οι λέξεις σου
Ανάμεσα στις επαφές και τους διακόπτες βραχυκύκλωσαν τους νευρώνες.
Αιθάλη τα λόγια σου,
Απλώθηκε στων βιβλίων τις σελίδες,
Η Μοίρα δεν βλέπει το δρόμο της...
Αν δεν τους αρνηθείς, δεν σε μετράνε.
Μόνο μεγάλο "ΟΧΙ'' υπάρχει.
Το ''ναί'' ήταν πάντα των κυρίαρχων.
Δες στων ανθρώπων τα μάτια τη φωτιά.
Τίποτα δεν έχει χαθεί, πριν το παραδώσεις.
Το υλικό σου είναι ο χρόνος.
Κι ο θάνατος !
Ελευθέριος Ξάνθος
[Από την ποιητική συλλογή :'' Και ξανάζησα...'']
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου