Aθήνα, 25 Απριλίου 2010Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΓΝΩΣΤΗ..
Η χώρα βρίσκεται υπό διεθνή οικονομικό και πολιτικό έλεγχο. Η δεξιά του Κ. Καραμανλή παρέδωσε ένα υπέρογκο εθνικό χρέος και η παρούσα κυβέρνηση με επώδυνο και “αφελές” τρόπο επισφράγισε την προσφυγή στο ΔΝΤ και το μηχανισμό στήριξης.
Καθυστερήσεις, παλινωδίες και ανακολουθίες εκ μέρους του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου γύρισαν την χώρα ανάποδα.
Το πρόβλημα της Ελλάδας ήταν πολιτικό και οι “υπεύθυνοι” κυβερνητικοί παράγοντες το αντιμετώπισαν ως καθαρά οικονομικό με αποτέλεσμα το Διεθνές Τραπεζικό Σύστημα να πλουτίζει και ο Ελληνικός Λαός να φορτώνεται τα επαχθέστατα βάρη εξαιτίας της αστοχίας των διαπραγματεύσεων.
Οι κυβερνητικοί διαπραγματευτές, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Πρωθυπουργού Γ. Α. Παπανδρέου, φαίνεται πλέον ότι ήταν απλοί κομιστές και διεκπεραιωτές εντολών και αποφάσεων άλλων κέντρων.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα είναι ΤΙ θα κοστίσει ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος πέρα απ' το γεγονός ότι σήμανε πένθιμα την καμπάνα για το τραγικό επίλογο της μεταπολίτευσης και την συντριπτική ήττα του πολιτικού συστήματος, η ελληνική κοινωνία κινδυνεύει άμεσα να αποδιαρθρωθεί τελείως.
Η διεθνή επιτήρηση απαιτεί:
• Μείωση μισθών στον Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα τόσο το 2011 όσο και το 2012.
• Άμεση απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, ήτοι απολύσεις εδώ και τώρα.
• Αλλαγή του Ασφαλιστικού ώστε να υπάρξει σημαντική μείωση των συντάξεων και να χαθούν τα ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
• Τέλος περαιτέρω μείωση των δημοσίων δαπανών με ταυτόχρονη αύξηση της φοροδοτικής ικανότητας των εργαζομένων και των μισθωτών.
Το αποτέλεσμα θα είναι διεύρυνση των ανισοτήτων και εγκαθίδρυση της φτώχειας.
Η χώρα λοιπόν εισήλθε σε τροχιά υλοποίησης νεοφιλελεύθερων συνταγών και αναγκαστικά θα φτωχύνει κατά 25% - 30%.
Επειδή λοιπόν ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος ήταν η χειρότερη δυνατή εξέλιξη.
Επειδή η κρίση του χρέους και του ελλείμματος εξελίχθηκε σε αμφισβήτηση της πολιτικής αξιοπιστίας της χώρας.
Επειδή η κρίση των οικονομικά ισχυρών μεταφέρθηκε στους αδύνατους.
Επειδή η φτώχεια, η ανέχεια και η μιζέρια δεν είναι το πεπρωμένο του ελληνικού λαού.
Επειδή ο εθνικός αυτοχειριασμός δεν είναι η προοπτική μας.
Επειδή η κρίση για να ξεπεραστεί απαιτεί συναίνεση και συλλογική προσπάθεια και όχι προφήτες και μεσσίες.
Επειδή δεν πιστεύουμε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να μεταβληθεί σε νεοφιλελεύθερο μόρφωμα που θα χειραγωγείται οικονομικά και πολιτικά από τους διεθνείς επιτηρητές.
Επειδή η «κατοχή» πρέπει σύντομα να λάβει τέλος.
Επειδή ο Ελληνικός Λαός έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει τις δυσκολίες όπως έδειξε στο παρελθόν το '85 και '93.
Επειδή τέλος πρέπει ο λαός να συμμετέχει στην λήψη των αποφάσεων και όχι να τις αποδέχεται εκ των υστέρων.
Και επειδή τέλος η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και μονόδρομους.
Η Αριστερή Πρωτοβουλία ΠΑ.ΣΟ.Κ ζητά την άμεση σύγκλιση Συνεδρίου για να επαναπροσδιοριστούν και να εγκριθούν οι πολιτικές του σοσιαλιστικού κινήματός μας.
Οι έκτακτες πολιτικές απαιτούν και γενναίες αποφάσεις.
Οι πολιτικές δεν επιβάλλονται από τα πάνω, αντίθετα υποβάλλονται και εγκρίνονται από συλλογικά σώματα για να είναι δυνατές.
Αδιέξοδα υπάρχουν μόνο στο κεφάλι των μη νομιμοποιημένων που νομίζουν ότι η πατρίδα είναι ιδιοκτησία τους.
Οι πατριωτικές και κοινωνικές συντεταγμένες του ΠΑ.ΣΟ.Κ μπορούν όντως να καθορίσουν τους όρους εξόδου από την κρίση, να διαμορφώσουν τους κοινωνικούς συσχετισμούς δράσης, να επαναπροσδιορίσουν τους στόχους και να δώσουν διέξοδο στην ελληνική κοινωνία.
Επιλογές υπάρχουν αλλά δεν μπορούν να εκπονηθούν από το υφιστάμενο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης που είναι κατώτερο των περιστάσεων.
Εκείνο που χρειάζεται, σύντροφε Πρόεδρε, η πατρίδα είναι κοινωνική συναίνεση και αποφασιστικότητα του λαού για αγωνιστική πορεία και αυτό μόνο ένα Συνέδριο μπορεί να το εξασφαλίσει.
Εκείνο που προέχει είναι η εκπόνηση σοβαρών αναπτυξιακών πολιτικών και η επιλογή σοβαρών πολιτικών προσώπων που θα τις υλοποιήσουν.
Οι επικοινωνιακές φαμφάρες που κυματίζουν στον αέρα της αγοράς λύσεις δεν προσφέρουν.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν βολεύονται με ολιγωρίες.
Ούτε η χώρα, ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ αξίζει τις σημερινές πολιτικές που θέλουν να τους φορτώσουν.
Η χώρα βρίσκεται υπό διεθνή οικονομικό και πολιτικό έλεγχο. Η δεξιά του Κ. Καραμανλή παρέδωσε ένα υπέρογκο εθνικό χρέος και η παρούσα κυβέρνηση με επώδυνο και “αφελές” τρόπο επισφράγισε την προσφυγή στο ΔΝΤ και το μηχανισμό στήριξης.
Καθυστερήσεις, παλινωδίες και ανακολουθίες εκ μέρους του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου γύρισαν την χώρα ανάποδα.
Το πρόβλημα της Ελλάδας ήταν πολιτικό και οι “υπεύθυνοι” κυβερνητικοί παράγοντες το αντιμετώπισαν ως καθαρά οικονομικό με αποτέλεσμα το Διεθνές Τραπεζικό Σύστημα να πλουτίζει και ο Ελληνικός Λαός να φορτώνεται τα επαχθέστατα βάρη εξαιτίας της αστοχίας των διαπραγματεύσεων.
Οι κυβερνητικοί διαπραγματευτές, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Πρωθυπουργού Γ. Α. Παπανδρέου, φαίνεται πλέον ότι ήταν απλοί κομιστές και διεκπεραιωτές εντολών και αποφάσεων άλλων κέντρων.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα είναι ΤΙ θα κοστίσει ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος πέρα απ' το γεγονός ότι σήμανε πένθιμα την καμπάνα για το τραγικό επίλογο της μεταπολίτευσης και την συντριπτική ήττα του πολιτικού συστήματος, η ελληνική κοινωνία κινδυνεύει άμεσα να αποδιαρθρωθεί τελείως.
Η διεθνή επιτήρηση απαιτεί:
• Μείωση μισθών στον Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα τόσο το 2011 όσο και το 2012.
• Άμεση απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, ήτοι απολύσεις εδώ και τώρα.
• Αλλαγή του Ασφαλιστικού ώστε να υπάρξει σημαντική μείωση των συντάξεων και να χαθούν τα ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
• Τέλος περαιτέρω μείωση των δημοσίων δαπανών με ταυτόχρονη αύξηση της φοροδοτικής ικανότητας των εργαζομένων και των μισθωτών.
Το αποτέλεσμα θα είναι διεύρυνση των ανισοτήτων και εγκαθίδρυση της φτώχειας.
Η χώρα λοιπόν εισήλθε σε τροχιά υλοποίησης νεοφιλελεύθερων συνταγών και αναγκαστικά θα φτωχύνει κατά 25% - 30%.
Επειδή λοιπόν ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος ήταν η χειρότερη δυνατή εξέλιξη.
Επειδή η κρίση του χρέους και του ελλείμματος εξελίχθηκε σε αμφισβήτηση της πολιτικής αξιοπιστίας της χώρας.
Επειδή η κρίση των οικονομικά ισχυρών μεταφέρθηκε στους αδύνατους.
Επειδή η φτώχεια, η ανέχεια και η μιζέρια δεν είναι το πεπρωμένο του ελληνικού λαού.
Επειδή ο εθνικός αυτοχειριασμός δεν είναι η προοπτική μας.
Επειδή η κρίση για να ξεπεραστεί απαιτεί συναίνεση και συλλογική προσπάθεια και όχι προφήτες και μεσσίες.
Επειδή δεν πιστεύουμε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να μεταβληθεί σε νεοφιλελεύθερο μόρφωμα που θα χειραγωγείται οικονομικά και πολιτικά από τους διεθνείς επιτηρητές.
Επειδή η «κατοχή» πρέπει σύντομα να λάβει τέλος.
Επειδή ο Ελληνικός Λαός έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει τις δυσκολίες όπως έδειξε στο παρελθόν το '85 και '93.
Επειδή τέλος πρέπει ο λαός να συμμετέχει στην λήψη των αποφάσεων και όχι να τις αποδέχεται εκ των υστέρων.
Και επειδή τέλος η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και μονόδρομους.
Η Αριστερή Πρωτοβουλία ΠΑ.ΣΟ.Κ ζητά την άμεση σύγκλιση Συνεδρίου για να επαναπροσδιοριστούν και να εγκριθούν οι πολιτικές του σοσιαλιστικού κινήματός μας.
Οι έκτακτες πολιτικές απαιτούν και γενναίες αποφάσεις.
Οι πολιτικές δεν επιβάλλονται από τα πάνω, αντίθετα υποβάλλονται και εγκρίνονται από συλλογικά σώματα για να είναι δυνατές.
Αδιέξοδα υπάρχουν μόνο στο κεφάλι των μη νομιμοποιημένων που νομίζουν ότι η πατρίδα είναι ιδιοκτησία τους.
Οι πατριωτικές και κοινωνικές συντεταγμένες του ΠΑ.ΣΟ.Κ μπορούν όντως να καθορίσουν τους όρους εξόδου από την κρίση, να διαμορφώσουν τους κοινωνικούς συσχετισμούς δράσης, να επαναπροσδιορίσουν τους στόχους και να δώσουν διέξοδο στην ελληνική κοινωνία.
Επιλογές υπάρχουν αλλά δεν μπορούν να εκπονηθούν από το υφιστάμενο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης που είναι κατώτερο των περιστάσεων.
Εκείνο που χρειάζεται, σύντροφε Πρόεδρε, η πατρίδα είναι κοινωνική συναίνεση και αποφασιστικότητα του λαού για αγωνιστική πορεία και αυτό μόνο ένα Συνέδριο μπορεί να το εξασφαλίσει.
Εκείνο που προέχει είναι η εκπόνηση σοβαρών αναπτυξιακών πολιτικών και η επιλογή σοβαρών πολιτικών προσώπων που θα τις υλοποιήσουν.
Οι επικοινωνιακές φαμφάρες που κυματίζουν στον αέρα της αγοράς λύσεις δεν προσφέρουν.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν βολεύονται με ολιγωρίες.
Ούτε η χώρα, ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ αξίζει τις σημερινές πολιτικές που θέλουν να τους φορτώσουν.
1 σχόλιο:
Συνέδρια... διαδικασίες διαδρομίστικες και πάλι. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να βγει στους δρόμους. Δίπλα στον κόσμο που το στήριξε. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να ανοίξει τις οργανώσεις και να αρχίσει το διάλογο με το λαό. Διαδικασίες, που στελέχη θα βάλουν κατά στελεχών και που στρατοί θα μάχονται μόνο όφελος δεν μπορούν να παρέχουν στον τόπο και στο κόμμα αυτή την ώρα.
Δημοσίευση σχολίου