Ο εφιάλτης της Ακροδεξιάς πλανάται πάνω από την Ευρώπη ..

Ο εφιάλτης εμφανίζεται σήμερα μοντέρνος, δικτυωμένος και ρητορικά ευέλικτος αλλά εξίσου βίαιος και απάνθρωπος με την παλαιά εκδοχή του.... Oπως και στη «μαύρη» δεκαετία του ΄30, έτσι και σήμερα στη Γηραιά Ηπειρο, από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, η κοινοβουλευτική δημοκρατία μοιάζει να υποχωρεί. Στη θέση της σηκώνει ξανά το αποκρουστικό κεφάλι της η Ακροδεξιά. Μοντέρνα, «δικτυωμένη» στο Ιnternet, ρητορικά ευέλικτη. Ωστόσο πίσω από το ιλουστρασιόν περίβλημά της παραμένει εξίσου βίαιη και απάνθρωπη με την παλαιά εκδοχή της.

Οποιος έχει διαβάσει την «Εποχή των Ακρων» του Ερικ Χομπσμπάουμ ή τη «Σκοτεινή Ηπειρο» του Μαρκ Μαζάουερ ξέρει καλά ότι ο φασισμός είναι ένα παρασιτικό φαινόμενο: ένα πολιτικό σαπρόφυτο που μεγαλώνει πάνω στο πτώμα της αστικής δημοκρατίας. Σε μια υγιή κοινωνία, όπου οι άνθρωποι στην πλειονότητά τους ζουν καλά και έχουν λόγους να αισιοδοξούν για το ατομικό και συλλογικό μέλλον τους, δεν υπάρχει χώρος για οργανωμένη μισαλλοδοξία: το (χονδρ)εμπόριο του φόβου, η δαιμονοποίηση του «Αλλου», ο τυφλός εθνικισμός- όλα τα κλασικά πολιτικά εργαλεία του φασισμού- δεν έχουν πέραση, με αποτέλεσμα οι ταγοί του να περιθωριοποιούνται.

Οι εφιάλτες ξυπνούν. Δεν χρειάζεται να παρακολουθή σει κανείς τις παρελάσεις των ένστολων νεοναζιστών της παραστρατιωτικής «Ουγγρικής Φρουράς», που ως γνωστόν πήραν πάνω από 16% των ψήφων στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, παγώνοντας όλη την Ευρώπη, για να θυμηθεί και πάλι την αθάνατη προειδοποίηση του Μπρεχτ για τον Αδόλφο Χίτλερ: «Μη χαίρεστε με την ήττα του, άνθρωποι:γιατί μπορεί ο κόσμος να σηκώθηκε και να σταμάτησε τον μπάσταρδο, αλλά η σκύλα που τον γέννησε έχει πάλι κάψες».

Οπως και με την τρομοκρατία, έτσι και με την Ακροδεξιά, ο μόνος τρόπος να την αντιμετωπίσεις ριζικά είναι να καταπολεμήσεις τα αίτια που τη γεννούν. Και αυτός είναι ένας στόχος που οι σύγχρονες αστικές δημοκρατίες και οι πλούσιες ελίτ τους είτε δεν επιθυμούν είτε δεν δύνανται να φέρουν σε πέρας. Κακά τα ψέματα: όσο καθησυχαστικοί κι αν εμφανίζονται οι «μετριοπαθείς» πολιτικοί μας, είναι γεγονός ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη τα ακραία αντιμεταναστευτικά κόμματα κερδίζουν έδαφος. Ξεχασμένα για δεκαετίες ρατσιστικά ιδεολογήματα, όπως ο ωμός και ακατέργαστος αντισημιτισμός, κερδίζουν καθημερινά νέους πιστούς από μια νέα γενιά που δεν θυμάται- ή δεν θέλει να μάθει- πού οδήγησαν τα ίδια φοβερά λάθη τους παππούδες τους.

tovima