H κατάληξη ενός δράματος...

...λίγο πριν από την προσφυγή της χώρας
στο μηχανισμό στήριξης
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι νέα μορφή κατακτητή στον 21ο αιώνα. Είναι η βιτρίνα των Παγκόσμιων Τραπεζιτών που θέλησαν και πέτυχαν να γίνουν Παγκόσμιοι Κυβερνήτες.
Οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα δεν ήταν πειραματόζωο ούτε πεδίο παραδείγματος. Ήταν εξαρχής στόχος και προορισμός της εκστρατείας των σύγχρονων κατακτητών. Η Αγγλία, η Ιταλία, η Ισπανία και άλλοι θα έπρεπε να έχουν παραδώσει τα κλειδιά και τη σημαία τους νωρίτερα. Όμως, στέκουν ανεξάρτητες γιατί έχουν από πολύ καιρό συνθηκολογήσει ιδεολογικά με τον κατακτητή.
Η Ελλάδα άργησε έξι μήνες να αντιληφθεί την αλήθεια. Ότι κάθε αντίσταση με...
τα δικά τους μέσα και στο δικό τους πεδίο ήταν μάταιη. Η μόνη λύση ήταν, από την αρχή, η απειλή ανυπακοής και εξόδου από το σύστημα. Μόνο ο φόβος να χάσουν τα άνομα και τοκογλυφικά κεφάλαιά τους θα τους εμπόδιζε. Μόνο μια αναπτυξιακή αντεπίθεση θα τους εμπόδιζε, ακόμα κι αν αυτή απαιτούσε την έξοδο από την ευροζώνη.
Επί έξι μήνες, ξένοι και ντόπιοι υπηρέτες του Διεθνούς Νομισματικού Κεφαλαίου χτίζουν έναν εφιάλτη για όσα, δήθεν, θα παθαίναμε εάν φεύγαμε απ' τα δεσμά τους.
Μα, η Ελλάδα μεγάλωσε και στάθηκε μονάχα όταν έσπαγε τα δεσμά της.
Με πρόσχημα τις επιταγές των δανειστών μας, βαδίζουμε για τριάντα χρόνια αναξιοπρέπειας, φτώχειας και εκχώρησης της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Είναι προτιμότερο η Εθνική Συμφωνία να γινόταν στη βάση συνειδητής φτώχειας για ένα – δύο χρόνια λόγω απελευθέρωσης, παρά στη βάση της τριακονταετούς υποταγής στους νέους κατακτητές.
Σήμερα διακυβεύεται αν θα είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ αυτό που θα παραδώσει τα κλειδιά και τη σημαία.
Σήμερα διακυβεύεται αν οι Παγκόσμιοι Τραπεζίτες θα πετύχουν να οδηγήσουν σε υποταγή τη χώρα που κυβερνά ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και γιος του πιο ενοχλητικού-γι' αυτούς-Πρωθυπουργού που αντιμετώπισαν ποτέ. Του Ανδρέα Παπανδρέου.
Το ζητούμενο είναι το νέο ΟΧΙ.
Απαιτείται ανάστημα. Απαιτείται εθνική συνείδηση.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι εδώ.