Παράπλευρες απώλειες του "Καλλικράτη"

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ
Με το σχέδιο «Καλλικράτης» θα επιχειρήσει η κυβέρνηση τη φυγή προς τις μεταρρυθμίσεις αμέσως μετά το Πάσχα στέλνοντας σαφή μηνύματα στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Πράγματι, ο στόχος της διοικητικής μεταρρύθμισης είναι σαφής: Το σχέδιο «Καλλικράτης» πρέπει να μετατρέψει την Τοπική Αυτοδιοίκηση από εστία διαφθοράς σε ουσιαστικό αναπτυξιακό μοχλό για την Ελλάδα. Δήμοι με διαφανή οικονομική διαχείριση, επαρκείς πόρους και σωστή οργάνωση, που μπορούν να αναστρέψουν την καθοδική πορεία της ελληνικής περιφέρειας, εξοικονομώντας παράλληλα τεράστια ποσά που σήμερα κατασπαταλώνται χωρίς το αντίστοιχο αποτέλεσμα. Όμως το αγκάθι για την κυβέρνηση δεν είναι τα γεωγραφικά όρια των δήμων. Πρόκειται για μια παράμετρο των διοικητικών αλλαγών που ενδιαφέρει στην πραγματικότητα πολύ λίγους, εκείνους που φοβούνται ότι θα χάσουν τις καρέκλες τους κι εκείνους που διεκδικούν θώκους στο νέο διοικητικό μοντέλο. Το πραγματικό πρόβλημα είναι άλλο. Και είναι κοινωνικό πρόβλημα, στο βαθμό που ο «Καλλικράτης» θα δημιουργήσει αρκετές χιλιάδες ανέργων, περίπου 35.000 με 38.000, λόγω της κατάργησης χιλιάδων ανενεργών και ζημιογόνων οργανισμών των σημερινών δήμων, όπως την προανήγγειλε προ ημερών και ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Όπως προβλέπει ο νέος διοικητικός χάρτης της χώρας, πάνω από 200.000 θα μεταταγούν υποχρεωτικά ή και θα απολυθούν. Όλοι οι συμβασιούχοι, που υπηρετούν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ή και με συμβάσεις έργου θα απολυθούν μετά τη λήξη τους, ανεξαρτήτως του χρονικού ορίου που έχει τεθεί για την εν γένει ανανέωσή τους (31.12.2011).Για το μόνιμο προσωπικό των υπό κατάργηση ή μεταφορά υπηρεσιών η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε αναγκαστικές μετατάξεις, αφού όμως προηγουμένως δοθεί «περίοδος χάριτος» τριών μηνών, ώστε οι εργαζόμενοι να επιλέξουν που επιθυμούν να μεταταγούν. Οι μόνιμοι υπάλληλοι που μετά τις αναγκαστικές μετατάξεις δεν θα αποδεχθούν το νέο καθεστώς εργασίας, θα πρέπει να απολυθούν. Σε μια περίοδο που η ύφεση απειλεί την ελληνική οικονομία, ως το επόμενο στάδιο της κρίσης, η αύξηση του αριθμού των ανέργων σε αυτά τα επίπεδα και μόνο από τη διοικητική μεταρρύθμιση (χωρίς δηλαδή να συνυπολογίζονται οι άλλες γενεσιουργές αιτίες μεγάλου αριθμού ανέργων), κατά την άποψη πολλών, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε νέες κοινωνικές συγκρούσεις। Ήδη οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ νιώθουν πολύ έντονα την εργασιακή ανασφάλεια, χωρίς επί του παρόντος να διαφαίνεται καμία εναλλακτική λύση. Τι θα απογίνει όλος αυτός ο κόσμος; Που θα απασχοληθεί, Πώς θα ανταπεξέλθει;
Η άποψη ότι πάντα στις μεγάλες και κρίσιμες μάχες υπάρχουν και «παράπλευρες απώλειες» δεν ακούγεται καθόλου μια καθόλου πειστική, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο «Καλλικράτης» δεν έχει μελετηθεί τόσο διεξοδικά, όσο απαιτεί μια τόσο μεγάλη τομή στα διοικητικά πράγματα της χώρας. Θα ήταν πραγματικά κρίμα ένα τόσο τολμηρό βήμα όπως αυτό που ετοιμάζεται να κάνει η κυβέρνηση, να ακυρωθεί στην πράξη, με την πρόκληση ενός τεράστιου κοινωνικού προβλήματος, δίπλα στα ήδη υπάρχοντα. Γι αυτό ,ένα από τα καίρια ερωτήματα που καλείται να απαντήσει, όταν μέσα στις επόμενες ημέρες παρουσιάσει το Σχέδιο «Καλλικράτης» για να αρχίσει η δημόσια διαβούλευση, είναι και το τι σκοπεύει να κάνει με τις χιλιάδες των εργαζομένων που θα απολυθούν. Είναι αλήθεια ότι οι δήμοι λειτούργησαν εδώ και δεκαετίες ως μηχανισμοί προσλήψεων ημετέρων, αποθεώνοντας τις πελατειακές σχέσεις μεταξύ δημοτών και δημοτικών αρχών, όμως θα ήταν άδικο να πληρώσουν τις παθογένειες του συστήματος - τις οποίες όλοι ανέχθηκαν και όλοι αναπαρήγαγαν - εκείνοι που στο κάτω – κάτω, το μόνο που ζήτησαν ήταν μια θέση εργασίας.