Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Έκπληξη και απογοήτευση!!!..

Έμεινα έκπληκτος από την ήπια αντίδραση του υφ. Εξωτερικών στη δολοφονική επίθεση του Ισραήλ. Την ίδια στιγμή που καταμετρώνται αθώοι δολοφονημένοι ακτιβιστές, την ίδια στιγμή που Έλληνες πολίτες κινδύνευσαν σοβαρά!
«Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η έκταση αυτής της βίας, η χρήση τέτοιας έκτασης βίας. Την καταδικάζουμε και αυτό είναι το μήνυμα που μετέφερα στον Ισραηλινό πρέσβη», δήλωσε ο κ. Δρούτσας στον Ισραηλινό Πρέσβη στην Ελλάδα.
Δηλαδή ποιας έκτασης βία είναι δικαιολογημένη ;
Είναι η πρέπουσα αντίδραση από μια Κυβέρνηση με δεδομένες  ευαισθησίες που εκφράζει ένα κίνημα με συγκεκριμένες ιστορικές και πολιτικές παρακαταθήκες;
Δεν γνωρίζω το «μέτρο» στις Διεθνείς σχέσεις. Γνωρίζω όμως ότι η επίθεση στα διεθνή ύδατα κατά αόπλων πολιτών αποτελεί ειδεχθές έγκλημα που δεν δικαιολογείται.
Και εμείς ψελλίζουμε φοβισμένοι τι;
Υπάρχουν πολλά εγκλήματα του καθεστώτος του Ισραήλ που έμειναν ατιμώρητα!
Και είναι καλό να θυμούνται όσοι αναλαμβάνουν την ευθύνη να κυβερνήσουν εξ ονόματος του ΠΑΣΟΚ ότι η ιστορία έχει καταγράψει πως ένας Έλληνας Πρωθυπουργός δίδαξε την διεθνιστική αλληλεγγύη σε ολόκληρο τον «πολιτισμένο» κόσμο.
Τον Ιούνιο του 1982, το Ισραήλ εισβάλει στο Λίβανο.
Τον Αύγουστο του 1982, ο ισραηλινός στρατός εισβάλει στη Βηρυτό.
16 Σεπτέμβρη 1982 και ώρα 18:00, τα ναζιστικά ισραηλινά στρατεύματα ξεκινούν τη σφαγή στη Σάμπρα και Σατίλα.
Στις 18 Σεπτέμβρη, η καταμέτρηση των νεκρών (μόνον γυναικόπαιδα) φθάνει τον αριθμό των 3.000.
Στις 30 Αυγούστου 1982, θα αναχωρήσει από το λιμάνι της Βηρυτού ο Γιάσερ Αραφάτ μαζί με τους Φενταγίν της επανάστασης, με ελληνικό πλοίο.
Οι μαχητές της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, με ευθύνη του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ανδρέα Παπανδρέου και ενάντια στους συνένοχους «πολιτισμένους» ηγέτες της δύσης, θα φθάσουν στην Αθήνα και θα βρούνε καταφύγιο στην Ελλάδα του Ανδρέα.
Ο ίδιος μάλιστα τους υποδέχτηκε στο Φάληρο, παρά τις προτροπές των ισχυρών να μην εμπλακεί η χώρα μας.
Έτσι γράφεται η ιστορία και έτσι θα τη θυμόμαστε όσοι είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε εκείνες τις στιγμές.
Και όχι με μισόλογα και «χλιαρές» τοποθετήσεις… 

Δεν υπάρχουν σχόλια: