Γιατί όλοι τα έχουν βάλει με τους βουλευτές;...

Του ΤΑΚΗ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Υπέροχη επιστήμη η στατιστική. Σου δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις ένα ψέμα, ως το πειστικότερο επιχείρημα . Για παράδειγμα έλεγε τις προάλλες στον Flash ο πρόεδρος της βουλής, πως αν μειώνονταν κατά εκατό οι βουλευτές, «αντί για 1,1 τοις χιλίοις του κρατικού προϋπολογισμού που είναι σήμερα οι αμοιβές, θα πήγαιναν στο 0.9 τοις χιλίοις. Αστεία πράγματα». Αν είναι έτσι, προφανώς δεν αξίζει καν να το συζητάμε, είναι η αυτονόητη αντίδραση στα λεγόμενα του πρόεδρου. 
Για όσους δεν γνωρίζουν, με δεδομένο πως οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού είναι περί τα 70 δις, ενδεχόμενη μείωση των βουλευτών θα επιφέρει οικονομία σύμφωνα με τον πρόεδρο, 14 εκατομμύρια. Η αλήθεια είναι πως τα χρήματα είναι λίγο περισσότερα (18 εκατομμύρια) αλλά δεν χάλασε και ο κόσμος!
Ως εδώ καλά, αν ο πρόεδρος δεν παρέλειπε να προσθέσει στους 100 βουλευτές τους 500 συνεργάτες τους. Τρεις αποσπασμένοι, ένας αστυνομικός και ένας επιστημονικός συνεργάτης αντιστοιχεί σε κάθε βουλευτή, οι οποίοι αμείβονται με έξτρα υπερωρίες και επιδόματα. Το κόστος τους, είναι γύρω στα 20-22 εκατομμύρια ετησίως. Ήτοι συνολικά οι εκατό βουλευτές στοιχίζουν πάνω από 40 εκατομμύρια το χρόνο*, χωρίς να συνυπολογίσουμε αυτοκίνητα, ηλεκτρονικό εξοπλισμό, ταξίδια, εισιτήρια και κάθε λογής αποζημιώσεις και έξοδα.

Σίγουρα ο λαϊκισμός είναι εύκολος και πιασάρικος. Κουβέντες που χαϊδεύουν αυτιά και ικανοποιούν το κοινό αίσθημα με την ρηχή λογική της τηλεόρασης, μπορεί να αραδιάσει κανείς ένα σωρό! Όμως εδώ υπάρχει ένα ζήτημα σοβαρό και κρίσιμο. Αφορά την έντονη και επίμονη κριτική που πλέον ασκείται στον κοινοβουλευτισμό, την πολιτική και τους πολιτικούς. Αφορά τον κίνδυνο να βρεθούν ένα πρωί, εκόντες άκοντες, σε ανοικτή αντιπαράθεση με την κοινωνία! Όποιος δεν το βλέπει κάνει λάθος μεγάλο.
Ο νέος Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, το πρώτο μέτρο που ανακοίνωσε ήταν η μείωση των μισθών των Υπουργών. Αστεία πράγματα θα πείτε (σύμφωνα με τη λογική Πετσάλνικου). Και όμως έχοντας να διαχειριστεί τα μεγάλα ελλείμματα της Βρετανικής οικονομίας, παίρνει τα μέτρα του, πριν ζητήσει θυσίες από τον λαό. Εδώ έγινε ακριβώς το αντίθετο. Εξαντλήθηκε κάθε περιθώριο αντοχής από τους πολίτες, για να συζητήσουν κάποιες περικοπές οι πατέρες του έθνους.
Επειγόντως πρέπει να πείσουν την κοινωνία, πως η βουλή δεν απαρτίζεται από τα μέλη μιας καλοπληρωμένης (με 15 μισθούς) και με εξωφρενικά προνόμια επαγγελματική ομάδα, αλλά από αιρετούς εκπρόσωπους του λαού. Και ένας τρόπος να το κάνουν είναι να υποβάλουν τους εαυτούς σε θυσίες, αντίστοιχες με αυτές που ζητούν από τον Ελληνικό λαό. Αν δεν το κάνουν άμεσα, σύντομα θα έχουν σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας και κύρους οι ίδιοι, αλλά ακόμη σοβαρότερο η δημοκρατία και πατρίδα μας.
* 40 εκατομμύρια, σημαίνει επίδομα 400 ευρώ, σε 100.000 χαμηλοσυνταξιούχους. Αστεία πράγματα; Ασφαλώς και όχι! 
adianoito.