ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ότι η έκτακτη εισφορά- χαράτσι στους φορολογουμένους από τις τελευταίες μέρες του Καραμανλή, είναι πλέον συνταγματική έστω κι αν αποδοκιμάστηκε στις κάλπες του Οκτωβρίου. Ούτε βέβαια ιδρώνει το αυτί των αρμοδίων με τον Νόμο Πετραλιά για το Ασφαλιστικό που μας έβγαλε πριν από δύο χρόνια στους δρόμους και αποδοκιμάστηκε- τότεαπό όλη την αντιπολίτευση, αλλά τώρα εφαρμόζεται «δόξη και τιμή». Και τα δύο ακολουθούν τα χνάρια που χάραξε ο νόμος 2084/92 (Σουφλιά- Σιούφα), που καθιέρωσε ασφαλισμένους τριών ταχυτήτων, φόρεσε καπέλο στις εισφορές και μείωσε τις συντάξεις, προκαλώντας τις αντιδράσεις τής τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία όμως μόλις έκατσε στην καρέκλα της εξουσίας το ΄93 εφάρμοσε κανονικά τις δεξιές ρυθμίσεις της.Από κοντά είναι και η ιστορία με τα πανωτόκια σε κάρτες, δάνεια που επανέρχονται τώρα με το έτσι θέλω των αγορών.
Το πιο εξοργιστικό, όμως, είναι ότι όλα αυτά περνάνε στο ντούκου, αφού η επικοινωνία παραμερίζει την ενημέρωση και αναδεικνύει από προχθές τα τρία «παρών» και το ένα «ναι» στη Βουλή (μια και τα υπόλοιπα τα πλασάρανε ως δεδομένα από μέρες) ως το μόνο κρίσιμο μέγεθος για τις εξελίξεις στην πολιτική.
Η αγανάκτηση και η οδύνη για τη δολοφονία των τριών εργαζομένων με μολότοφ και μπετόνι βενζίνη (απλό εμπρησμό «βλέπει» η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ!) περνάει κιόλας σε δεύτερο πλάνο.
Τα μέτρα λοιπόν ψηφίστηκαν και η επόμενη μέρα τα δίνει όλα πάλι στις τράπεζες και τα παίρνει πίσω από τον κόσμο της εργασίας.
Που θα πληροφορείται τι άλλο του ΄ρχεται στο κεφάλι, όταν ο υπουργός Οικονομικών αποφασίζει να το λέει και στη Βουλή.
ΥΓ: Που εμείς, όμως, ψηφίσαμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου