την Τετάρτη 23 του Φλεβάρη για μια ακόμη φορά , οι εργαζόμενοι της χώρας σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, καλούνται να δώσουν το αγωνιστικό τους παρών.
Καλούνται να αντιδράσουν σε πολιτικές που τοποθετούν ολόκληρη την κοινωνία απέναντι, πολιτικές που στρέφονται ενάντια στον άνθρωπο υποβαθμίζοντας τη ζωή του, πολιτικές που μετατρέπουν την αξιοπρεπή εργασία σε σκλαβοπάζαρο ,πολιτικές που οδηγούν σε εξαθλίωση μεγάλα κοινωνικά στρώματα ,πολιτικές που δεν δίνουν καμιά ελπίδα και προοπτική.
Σε εθνικό επίπεδο βιώνουμε την πιο βάρβαρη επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων και της ζωής μας.
Η Κυβέρνηση και η Τρόικα, με πρόσχημα την οικονομική κρίση και τα προβλήματα του δημοσίου χρέους, μέσα από το μνημόνιο, αφαιρούν ένα – ένα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων και της κοινωνίας, για να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα των δανειστών, των κερδοσκόπων, των τραπεζιτών και των εργοδοτών.
Η επίθεση που δεχόμαστε αφορά το σύνολο των δικαιωμάτων μας. Τα εισοδήματά μας μειώνονται με τις περικοπές μισθών, με τις αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης, με τις αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων, των διοδίων, με την ακρίβεια και την ασυδοσία της αγοράς. Τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα καταργούνται με τους αντιασφαλιστικούς Νόμους. Το κράτος πρόνοιας συνεχώς συρρικνώνεται. Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις και τα συλλογικά δικαιώματα προκειμένου να διασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη στους εργοδότες. Συγχωνεύουν, καταργούν, υποβαθμίζουν τις Δημόσιες Υπηρεσίες και τις Δημόσιες Επιχειρήσεις με μοναδικό κριτήριο τον περιορισμό των δαπανών και την εξεύρεση πόρων για τους δανειστές. Αποδιαρθρώνουν τις δημόσιες συγκοινωνίες, τη Δημόσια Παιδεία, τη Δημόσια Υγεία με τις καταργήσεις Υπηρεσιών και μεταφέρουν το κόστος στις πλάτες των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Και σε όλα αυτά δεν υπάρχει τέλος. Συνεχίζουν απτόητοι και προκαλούν.
Με τα επικαιροποιημένα μνημόνια νέα επώδυνα μέτρα προωθούνται σε βάρος μας .
Οδεύουμε ολοταχώς σε ένα παράλογο, αντικοινωνικό και αδιέξοδο κατήφορο.
Η πολιτική που ακολουθούν με τις δραματικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους και την κοινωνία οδηγεί σε νέα αδιέξοδα. Οι κοινωνικές αντιδράσεις θα είναι βίαιες και ανεξέλεγκτες.
Σε τοπικό επίπεδο και λόγω του ότι η περιοχή μας είναι καθαρά βιομηχανική ,βιώνουμε με τον πιο έντονο τρόπο τις επιπτώσεις από τις ασκούμενες αντεργατικές πολιτικές . Το ένα εργοστάσιο μετά το άλλο κλείνει ,η ανεργία καλπάζει ,οι εργοδότες εκμεταλλευόμενοι το γενικότερο κλίμα προσπαθούν να ισοπεδώσουν και τα ελάχιστα εναπομείναντα εργασιακά μας δικαιώματα. Εκατοντάδες εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι εδώ και μήνες .Με εκβιασμούς και τρομοκρατία προσπαθούν να καταργήσουν τις ΣΣΕ προκειμένου να πετύχουν είτε μείωση των μισθών είτε να αντικαταστήσουν την μόνιμη και σταθερή εργασία με ελαστικές μορφές εργασίας Η Κυβέρνηση αντί να δυναμώσει τους ελεγκτικούς της μηχανισμούς θέλει να καταργήσει το ΣΕΠΕ στην Θήβα.
Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο ακολουθείται η ίδια πολιτική. Το προτεινόμενο «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» είναι σχέδιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των οικονομικών συμφερόντων της Ε. Ένωσης των τραπεζιτών και των βιομηχάνων Με αφορμή την κρίση και την ανάγκη δανεισμού αρκετών χωρών του Νότου και όχι μόνον, επιχειρούν να επιβάλουν εκβιαστικά και απροκάλυπτα, πρόγραμμα άγριας παρατεταμένης λιτότητας, βάθεμα της ύφεσης και της κρίσης και εν τέλει πλήρη και διαρκή υποταγή όλων των Ευρωπαϊκών λαών ,στις δυο οικονομικά ισχυρές χώρες.
Γι΄αυτό τα συνδικάτα :
Απαιτούν και διεκδικούν μια Ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική η οποία θα στοχεύει στην ολοκληρωμένη και ισότιμη πολιτική ένωση και θα εξασφαλίζει ανάπτυξη, αύξηση δημοσίων επενδύσεων, αναδιανομή εισοδήματος, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ,διατήρηση και επέκταση του επιπέδου κοινωνικών παροχών. Μια Ευρώπη των πολιτών και όχι των τραπεζιτών και των οικονομικά ισχυρών.
Απαιτούν και διεκδικούν μια τελείως διαφορετική Εθνική οικονομική πολιτική, η οποία δεν θα «γεννάει» ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση.
Απαιτούν και διεκδικούν ΑΜΕΣΑ μέτρα τόνωσης της ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ και της ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ πριν η κατάσταση ξεφύγει από κάθε όριο.
Απαιτούν και διεκδικούν :
· Υπογραφή Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
· Την απόκρουση των απολύσεων, της εκ περιτροπής απασχόλησης και κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης.
· Την αντιμετώπιση της ακρίβειας και της δραματικής μείωσης της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
· Τον τερματισμό των εκβιαστικών εργοδοτικών συμπεριφορών και της προσπάθειας γενίκευσης των ειδικών επιχειρησιακών ΣΣΕ με πρόσχημα την κρίση.
· Να μην προωθηθούν πολιτικές περικοπών και ανατροπών των επικουρικών συντάξεων και των ΒΑΕ.
· Να γίνουν σεβαστές οι ΣΣΕ, τα εργασιακά δικαιώματα και ο δημόσιος χαρακτήρας στις επιχειρήσεις και στους οργανισμούς κοινής ωφέλειας.
Με βάση αυτά είναι αυτονόητο για εμάς ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά μόνο μια : Να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις.
ü Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας.
ü ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ στον σκληρό και ανυποχώρητο αγώνα .
ü Το χρωστάμε στους εαυτούς μας, στις οικογένειές μας και σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για αυτά που σήμερα απολαμβάνουμε .
ü ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, αλλά πρωτίστως να σωθεί η ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ü ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, αλλά πρωτίστως να σωθεί η ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ,
ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΧΡΕΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ.
ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ ΣΤΙΣ 11οο π.μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου