«Πολλές φορές, σκέφτομαι πως θ' αντιδρούσε (ο Ανδρέας) στη δοκιμασία που περνάει η χώρα μας τα τελευταία δύο χρόνια.
Σκέφτομαι πως θ' αντιδρούσε στο στυγνό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Σκέφτομαι πως θα κινούνταν στους κόλπους μιας πολιτικά αμήχανης Ευρωπαϊκής Ένωσης με συγκεχυμένο προσανατολισμό.
Σκέφτομαι πως θα στεκόταν απέναντι σε μια δικαίως αγανακτισμένη κοινωνία και πως θα προσέγγιζε τα κόμματα της αντιπολίτευσης που έστω και τώρα, δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις κομματικές τους αγκυλώσεις, μπροστά στην ανάγκη της εθνικής συνεννόησης, αποδεικνύοντας πως παραμένουν κατώτερα των περιστάσεων και των καιρών».
Για όλα αυτά αναρωτήθηκε ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Καρχιμάκης σε εκδήλωση της ΝΕ Θεσσαλονίκης με θέμα: «15 χρόνια από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου. ο Ανδρέας και η διαχείριση των κρίσεων». Πιθανότατα τα ίδια ερωτήματα να βασανίζουν αυτή την ώρα - αν όχι την πλειονότητα των στελεχών του σημερινού ΠΑΣΟΚ - σίγουρα τα ιστορικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος όπως επίσης οπαδούς και συνειδητοποιημένους ψηφοφόρους.
Ο Μιχάλης Καρχιμάκης έδωσε μόνος του τις απαντήσεις, στην ίδια ομιλία του, προκαλώντας αναπόφευκτα, εκουσίως ή ακουσίως, τις συγκρίσεις. Ο Ανδρέας του τότε, ο Γιώργος του σήμερα. Το ΠΑΣΟΚ του τότε, το ΠΑΣΟΚ του σήμερα.
Ένας ηγέτης « που σε όλες τις κρίσεις, αφουγκραζόταν τον λαό του, έπιανε το τιμόνι της χώρας στα χέρια του και οδηγούσε το Έθνος εκεί που πρέπει. Στη δημιουργία μιας περήφανης και αξιόπιστης Ελλάδας. Στη δημιουργία μιας μεταπολιτευτικής Ελλάδας με το τρίπτυχο των μεγάλων πολιτικών του οραμάτων: της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας, της Κοινωνικής Απελευθέρωσης» .
» Και πέτυχε με την πολιτική του να μειώσει δραστικά τις κοινωνικές ανισότητες, να βάλει τα θεμέλια του Κοινωνικού κράτους και να δημιουργήσει μια ανοιχτή κοινωνία».
»Προκαταλάμβανε τις κρίσεις πριν εκδηλωθούν και τις διαχειριζόταν με δυναμισμό και αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας. Δεν περίμενε να εμφανιστεί μια κρίση».
»Αυτός ο ηγέτης, μιας μικρής βαλκανικής χώρας, με το μεγάλο πολιτικό ανάστημα, σε αντιπαράθεση με όλες τις ισχυρές χώρες του δυτικού κόσμου, επηρέασε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα στην κατεύθυνση της έμμεσης αποδοχής μιας ανεξάρτητης παλαιστινιακής αρχής».
»Γιατί πολιτευόταν με αυτοσεβασμό και όχι με επικίνδυνες για το μέλλον της Ελλάδας ψευδαισθήσεις».
»H πολιτική κληρονομιά που αφήνει ο Ανδρέας Παπανδρέου στο Κίνημά μας, για το πώς οφείλει να λειτουργεί σε περιόδους κρίσεων, όπως αυτή που διανύουμε σήμερα, συνοψίζεται πεντακάθαρα στο μήνυμά του τον Απρίλιο του 1994 προς όλα τα στελέχη του Κινήματός μας, όπου άφησε το διαχρονικό του στίγμα:
«Να επανατοποθετήσουμε την Ελλάδα και τον Ελληνισμό στα Bαλκάνια, στην Ευρώπη, στη διεθνή κοινότητα, μέσα από μια μακροχρόνια προσπάθεια εθνικής ανασυγκρότησης.
Και το Κίνημά μας, που γεννήθηκε για να εκφράσει μια πατριωτική συνείδηση, μια στρατηγική ανεξαρτησίας, δεν πρέπει να έχει δίλημμα ούτε μια στιγμή, για το δρόμο που θ' ακολουθήσει και τώρα και στο μέλλον».
Αυτά είπε ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και οι συγκρίσεις με τη σημερινή πραγματικότητα είναι αναπόφευκτες. Και τούτο διότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών σήμερα είναι πεπεισμένη ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, έχει υπονομεύσει και ακυρώσει στην πράξη όλα εκείνα που αποτελούσαν την πεμπουσία της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, με πρώτη και καλύτερη την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια.
grafida
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου