Γαλαξιάρχης (Zaphod)
ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΗΣ ΜΑΝΑΤΖΕΡΙΚΗΣ
1. ΤΙΤΑΝΙΣΜΟΣ
Δημιουργείς την εικόνα μίας εταιρείας που έχει βγει από χολιγουντιανή υπερπαραγωγή. Μεγάλη σημασία έχει το παγκόσμιο δίκτυο και το φανταστικό πελατολόγιο, το οποίο βασίζεται στη (δυνητική) λίστα που περιλαμβάνει κάθε έμβιο ον του γνωστού γαλαξία. Δεν έχει σημασία αν συστεγάζεσαι με δύο συμβολαιογράφους, ένα λογιστή κι ένα χειροπράκτη σε διάρι της πλ. Βάθη. Ως βάση της περιγραφής έχεις πάντα κάποιον ουρανοξύστη στο Ντουμπάι ή ένα υπερμοντέρνο συγκρότημα της Silicon Valley.
2. ΜΕΣΙΑΝΙΣΜΟΣ
Πρέπει οπωσδήποτε να πείσεις ότι μόνο το φάρμακο κατά του καρκίνου θα μπορούσε να ξεπεράσει τη δική σου κοινωνική προσφορά. Αν καταφέρεις να συνδέσεις το όνομα της εταιρείας σου άρρηκτα με το μέλλον της χώρας, το οποίο τίθεται υπό αμφισβήτηση χωρίς την ύπαρξή σου, τόσο το καλύτερο. Το κράτος οφείλει να σου παρέχει αιώνια ευγνωμοσύνη, μεταφραζόμενη σε φοροαπαλλαγές, εισφοροελαφρύνσεις, στημένους διαγωνισμούς και “υγειονομική ζώνη” από ελέγχους του ΣΔΟΕ, των υγειονομικών υπηρεσιών και της επιθεώρησης εργασίας. Δεν έχει σημασία αν τα προϊόντα σου είναι κάτι ξεχαρβαλωμένες κινεζιές ύποπτες για ηλεκτροπληξία, τοξική δηλητηρίαση, πνιγμό βρεφών (ή και όλα τα προηγούμενα), ή αν τις υπηρεσίες σου απολαμβάνουν κάτι μυστήριοι τύποι για να κλέψουν τη σύνταξη παπούδων με αλτσχάιμερ και καραμέλες από πιτσιρίκια. Το βασικό είναι να πείσεις ότι η ανθρωπότητα θα μπορούσε να ζει χωρίς την πενικιλίνη, αλλά όχι χωρίς τις δικές σου υπηρεσίες.
3. NΕΟΛΟΓΙΣΜΟΣ (ΝEWSPEAK)
Στην περιγραφή χρησιμοποιείς πάντα έναν ισορροπημένο αριθμό αγγλικών εκφράσεων του συρμού. Την απαραίτητη δόση λατινογενούς ξύλινης γλώσσας (π.χ. leader, commitment, specialists κ.λπ.). Αν δεν μπορείς να αποφύγεις την αλήθεια, πες την πάντα σε μία ξένη γλώσσα. Ειδικά όταν περιγράφεις θέσεις εργασίας (βλ. “Chief Administrative Assistant” αντί “η κοπέλα για τους καφέδες”). Οποιαδήποτε υπόνοια ότι έχεις κατέβει από τα Γκράβαρα, μιλάς ακόμη σαν Αλβανός στο πρώτο προπαρασκευαστικό τρίμηνο εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και κυκλοφορείς με τρίτο χέρι BMW από γερμανική μάντρα, α-π-α-γ-ο-ρ-ε-ύ-ε-τ-α-ι! Στις απαγορευμένες (ρητά και διά ροπάλου λέξεις) περιλαμβάνονται οι: υπάλληλος/προϊστάμενος, δουλειά, απόλυση, υπερωρία, κέρδος. Αντ’ αυτών χρησιμοποιούνται οι: συνεργάτης, δημιουργία, λύση συνεργασίας, παραγωγικός χρόνος, όραμα.
4. ΜΑΡΘΑΒΟΥΡΤΣΙΣΜΟΣ
Το πιο κρίσιμο σημείο για έναν μάνατζερ που σέβεται τον εαυτό του είναι η διαχείριση κρίσης. Την πρώτη δηλαδή στιγμή που σε κάνουν τσακωτό ότι πουλάς φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Σε αυτό το σημείο είναι πολύ κρίσιμο να ξεπεράσεις εντελώς το πολιτισμένο προσωπείο που έχεις χτίσει με τα προηγούμενα τρία βήματα και να επιστρατεύσεις όλα τα εργαλεία που σου προσφέρει απλόχερα ο λαϊκισμός και ο παλιός καλός ελληνικός κινηματογράφος. Μη φοβάσαι. Υπάρχει η ώρα που ακόμη και τα πιο σκληρά παλικάρια λυγίζουν και κλαίνε (σ.σ. ακόμη κι αν δεν καταφέρεις να πείσεις, τουλάχιστον μπορεί και να ρίξεις γκόμενα). Η φράση κλειδί είναι: “φταίνε οι άλλοι“. Κυρίως οι συνδικαλιστές και η Αριστερά (σ.σ. αν και την τελευταία με προσοχή, διότι η κατάχρηση ενδέχεται να διώξει πολύτιμα πελατάκια).
Έτσι λοιπόν για κάθε σου απάτη, παρανομία, ανήθικη συμπεριφορά, κατάχρηση εξουσίας κ.λπ, ευθύνες φέρουν μόνο η απέραντη γραφειοκρατία, η πανταχού παρούσα διαπλοκή (στην οποία εννοείται ότι δεν συμμετείχες ποτέ), το σοβιετικού τύπου υπερμέγεθες ελληνικό δημόσιο, το ξένο κεφάλαιο που δεν έχει τις πατριωτικές ευαισθησίες του ημεδαπού, τα εργασιακά προνόμια εις βάρος των δημιουργικών δυνάμεων της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και βέβαια το γεγονός ότι το ΠΑΜΕ παραμένει νόμιμο (και η Μακρόνησος κλειστή). Η ολοκλήρωση του κατηγορητηρίου θα πρέπει πάντα (μα πάντα) να συνοδεύεται από απειλές για κλείσιμο, χρεοκοπία, αναγκαστικές μαζικές απολύσεις, φυγή στο εξωτερικό, ακόμη και αυτοκτονία, αν οι περιστάσεις το απαιτούν.
Η κατάρα του “Chief Executive Officer”
Αφετηρία για τον παραπάνω οδηγό αποτελεσματικής μανατζερικής υπήρξε η επιστολή του κυρίου Κωνσταντίνου Κορλέτη (νυν Διευθ. Συμβούλου της InternetQ και πρώην “νο 2″ του Ομίλου Λυμπέρη και της Citibank), η οποία αναρτήθηκε χθες στο ιδιαίτερα φιλόξενο, για κάθε σκληρά εργαζόμενο… εργοδότη, Protagon.gr. Πρόκειται για την επίσημη απάντηση της εταιρείας στα όσα καταγγέλλονται από την ΣΕΤΗΠ, για παράνομες απολύσεις και τεχνικές διάσπασης των εργατικών αντιδράσεων.
Πρέπει να της ρίξετε μία ματιά για να δείτε πώς ακριβώς ξετυλίγεται όλο αυτό το αφόρητα επαναλαμβανόμενο, αξεπέραστα ξύλινο και απύθμενα θρασύ μανατζερίστικο παραμύθι, που σερβίρεται διά πάσα νόσο και πάσα ………., τα τελευταία χρόνια στη χώρα. Δείτε πώς ακριβώς τα τέσσερα βήματα της ορθής μανατζερικής ακολουθούνται κατά γράμμα:
Τι κι αν η InternetQ κατά βάση παράγει υπηρεσίες για τηλεοπτικούς διαγωνισμούς και ιντερνετικών καζίνο; Τι κι αν το όνομά της έχει συνδεθεί με διάφορες περιπτώσεις εξαπάτησης μέσω πενταψήφιων SMS; Τι κι αν δεν αναφέρεται στα γεγονότα αυτά καθεαυτά και την απόλυση ειδικότερα (“διακοπή συνεργασίας” όπως την περιγράφει ο ίδιος); Τι κι αν η αναπαράσταση του ιστορικού εκφυλίζεται σε ένα βλακώδες “μου ‘πες”, “σου ‘πα”, χωρίς στοιχεία, χωρίς αποδείξεις και εν τέλει χωρίς τσίπα;
Η απόλυτα προβλέψιμη ακολουθία τηρείται πιστά: είμαστε πρωτοπόροι, είμαστε επενδυτές, είμαστε σημαντικοί για τη χώρα. Μας καταπιέζουν, μας εμποδίζουν, μας επιβουλεύονται. Θα φαλήρουμε, θα τα παρατήσουμε, θα σηκωθούμε να φύγουμε. Πρέπει να μας προστατέψετε, πρέπει να απαγορέψετε, πρέπει να ανασκολοπήσετε…
Κατά την άποψή μου, αξίζει να το κρατήσει κανείς ως μνημείο, ή αν προτιμάτε (την αγγλική) “case study”, μανατζερικής ηθικής.
Υ.Γ. Κύριε Θεοδωράκη, η καταληκτική παράγραφος με την “πρόσκληση” στο ΠΑΜΕ, δεν μπορεί να αποσιωπήσει ότι δεν εν φιλοξενείτε μία ακόμη “άποψη”, αλλά την μία πλευρά της είδησης. Ειδικά όταν η άποψη στην οποία δώσατε απλόχερα χώρο να παρουσιαστεί αποτελεί απάντηση ενός (ειδησεογραφικού) γεγονότος. Ο δε τίτλος της ανάρτησης είναι αν μη τι άλλο γκεμπελικός, καθώς -ως γνωστόν- αρχή φασισμού είναι η γενίκευση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Ένας 30χρονος συμβουλεύει: “Δούλευε 24 ώρες το 24ωρο και γίνε πολίτης της εταιρείας
ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΗΣ ΜΑΝΑΤΖΕΡΙΚΗΣ
1. ΤΙΤΑΝΙΣΜΟΣ
Δημιουργείς την εικόνα μίας εταιρείας που έχει βγει από χολιγουντιανή υπερπαραγωγή. Μεγάλη σημασία έχει το παγκόσμιο δίκτυο και το φανταστικό πελατολόγιο, το οποίο βασίζεται στη (δυνητική) λίστα που περιλαμβάνει κάθε έμβιο ον του γνωστού γαλαξία. Δεν έχει σημασία αν συστεγάζεσαι με δύο συμβολαιογράφους, ένα λογιστή κι ένα χειροπράκτη σε διάρι της πλ. Βάθη. Ως βάση της περιγραφής έχεις πάντα κάποιον ουρανοξύστη στο Ντουμπάι ή ένα υπερμοντέρνο συγκρότημα της Silicon Valley.
2. ΜΕΣΙΑΝΙΣΜΟΣ
Πρέπει οπωσδήποτε να πείσεις ότι μόνο το φάρμακο κατά του καρκίνου θα μπορούσε να ξεπεράσει τη δική σου κοινωνική προσφορά. Αν καταφέρεις να συνδέσεις το όνομα της εταιρείας σου άρρηκτα με το μέλλον της χώρας, το οποίο τίθεται υπό αμφισβήτηση χωρίς την ύπαρξή σου, τόσο το καλύτερο. Το κράτος οφείλει να σου παρέχει αιώνια ευγνωμοσύνη, μεταφραζόμενη σε φοροαπαλλαγές, εισφοροελαφρύνσεις, στημένους διαγωνισμούς και “υγειονομική ζώνη” από ελέγχους του ΣΔΟΕ, των υγειονομικών υπηρεσιών και της επιθεώρησης εργασίας. Δεν έχει σημασία αν τα προϊόντα σου είναι κάτι ξεχαρβαλωμένες κινεζιές ύποπτες για ηλεκτροπληξία, τοξική δηλητηρίαση, πνιγμό βρεφών (ή και όλα τα προηγούμενα), ή αν τις υπηρεσίες σου απολαμβάνουν κάτι μυστήριοι τύποι για να κλέψουν τη σύνταξη παπούδων με αλτσχάιμερ και καραμέλες από πιτσιρίκια. Το βασικό είναι να πείσεις ότι η ανθρωπότητα θα μπορούσε να ζει χωρίς την πενικιλίνη, αλλά όχι χωρίς τις δικές σου υπηρεσίες.
3. NΕΟΛΟΓΙΣΜΟΣ (ΝEWSPEAK)
Στην περιγραφή χρησιμοποιείς πάντα έναν ισορροπημένο αριθμό αγγλικών εκφράσεων του συρμού. Την απαραίτητη δόση λατινογενούς ξύλινης γλώσσας (π.χ. leader, commitment, specialists κ.λπ.). Αν δεν μπορείς να αποφύγεις την αλήθεια, πες την πάντα σε μία ξένη γλώσσα. Ειδικά όταν περιγράφεις θέσεις εργασίας (βλ. “Chief Administrative Assistant” αντί “η κοπέλα για τους καφέδες”). Οποιαδήποτε υπόνοια ότι έχεις κατέβει από τα Γκράβαρα, μιλάς ακόμη σαν Αλβανός στο πρώτο προπαρασκευαστικό τρίμηνο εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και κυκλοφορείς με τρίτο χέρι BMW από γερμανική μάντρα, α-π-α-γ-ο-ρ-ε-ύ-ε-τ-α-ι! Στις απαγορευμένες (ρητά και διά ροπάλου λέξεις) περιλαμβάνονται οι: υπάλληλος/προϊστάμενος, δουλειά, απόλυση, υπερωρία, κέρδος. Αντ’ αυτών χρησιμοποιούνται οι: συνεργάτης, δημιουργία, λύση συνεργασίας, παραγωγικός χρόνος, όραμα.
4. ΜΑΡΘΑΒΟΥΡΤΣΙΣΜΟΣ
Το πιο κρίσιμο σημείο για έναν μάνατζερ που σέβεται τον εαυτό του είναι η διαχείριση κρίσης. Την πρώτη δηλαδή στιγμή που σε κάνουν τσακωτό ότι πουλάς φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Σε αυτό το σημείο είναι πολύ κρίσιμο να ξεπεράσεις εντελώς το πολιτισμένο προσωπείο που έχεις χτίσει με τα προηγούμενα τρία βήματα και να επιστρατεύσεις όλα τα εργαλεία που σου προσφέρει απλόχερα ο λαϊκισμός και ο παλιός καλός ελληνικός κινηματογράφος. Μη φοβάσαι. Υπάρχει η ώρα που ακόμη και τα πιο σκληρά παλικάρια λυγίζουν και κλαίνε (σ.σ. ακόμη κι αν δεν καταφέρεις να πείσεις, τουλάχιστον μπορεί και να ρίξεις γκόμενα). Η φράση κλειδί είναι: “φταίνε οι άλλοι“. Κυρίως οι συνδικαλιστές και η Αριστερά (σ.σ. αν και την τελευταία με προσοχή, διότι η κατάχρηση ενδέχεται να διώξει πολύτιμα πελατάκια).
Έτσι λοιπόν για κάθε σου απάτη, παρανομία, ανήθικη συμπεριφορά, κατάχρηση εξουσίας κ.λπ, ευθύνες φέρουν μόνο η απέραντη γραφειοκρατία, η πανταχού παρούσα διαπλοκή (στην οποία εννοείται ότι δεν συμμετείχες ποτέ), το σοβιετικού τύπου υπερμέγεθες ελληνικό δημόσιο, το ξένο κεφάλαιο που δεν έχει τις πατριωτικές ευαισθησίες του ημεδαπού, τα εργασιακά προνόμια εις βάρος των δημιουργικών δυνάμεων της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και βέβαια το γεγονός ότι το ΠΑΜΕ παραμένει νόμιμο (και η Μακρόνησος κλειστή). Η ολοκλήρωση του κατηγορητηρίου θα πρέπει πάντα (μα πάντα) να συνοδεύεται από απειλές για κλείσιμο, χρεοκοπία, αναγκαστικές μαζικές απολύσεις, φυγή στο εξωτερικό, ακόμη και αυτοκτονία, αν οι περιστάσεις το απαιτούν.
Η κατάρα του “Chief Executive Officer”
Αφετηρία για τον παραπάνω οδηγό αποτελεσματικής μανατζερικής υπήρξε η επιστολή του κυρίου Κωνσταντίνου Κορλέτη (νυν Διευθ. Συμβούλου της InternetQ και πρώην “νο 2″ του Ομίλου Λυμπέρη και της Citibank), η οποία αναρτήθηκε χθες στο ιδιαίτερα φιλόξενο, για κάθε σκληρά εργαζόμενο… εργοδότη, Protagon.gr. Πρόκειται για την επίσημη απάντηση της εταιρείας στα όσα καταγγέλλονται από την ΣΕΤΗΠ, για παράνομες απολύσεις και τεχνικές διάσπασης των εργατικών αντιδράσεων.
Πρέπει να της ρίξετε μία ματιά για να δείτε πώς ακριβώς ξετυλίγεται όλο αυτό το αφόρητα επαναλαμβανόμενο, αξεπέραστα ξύλινο και απύθμενα θρασύ μανατζερίστικο παραμύθι, που σερβίρεται διά πάσα νόσο και πάσα ………., τα τελευταία χρόνια στη χώρα. Δείτε πώς ακριβώς τα τέσσερα βήματα της ορθής μανατζερικής ακολουθούνται κατά γράμμα:
Τι κι αν η InternetQ κατά βάση παράγει υπηρεσίες για τηλεοπτικούς διαγωνισμούς και ιντερνετικών καζίνο; Τι κι αν το όνομά της έχει συνδεθεί με διάφορες περιπτώσεις εξαπάτησης μέσω πενταψήφιων SMS; Τι κι αν δεν αναφέρεται στα γεγονότα αυτά καθεαυτά και την απόλυση ειδικότερα (“διακοπή συνεργασίας” όπως την περιγράφει ο ίδιος); Τι κι αν η αναπαράσταση του ιστορικού εκφυλίζεται σε ένα βλακώδες “μου ‘πες”, “σου ‘πα”, χωρίς στοιχεία, χωρίς αποδείξεις και εν τέλει χωρίς τσίπα;
Η απόλυτα προβλέψιμη ακολουθία τηρείται πιστά: είμαστε πρωτοπόροι, είμαστε επενδυτές, είμαστε σημαντικοί για τη χώρα. Μας καταπιέζουν, μας εμποδίζουν, μας επιβουλεύονται. Θα φαλήρουμε, θα τα παρατήσουμε, θα σηκωθούμε να φύγουμε. Πρέπει να μας προστατέψετε, πρέπει να απαγορέψετε, πρέπει να ανασκολοπήσετε…
Κατά την άποψή μου, αξίζει να το κρατήσει κανείς ως μνημείο, ή αν προτιμάτε (την αγγλική) “case study”, μανατζερικής ηθικής.
Υ.Γ. Κύριε Θεοδωράκη, η καταληκτική παράγραφος με την “πρόσκληση” στο ΠΑΜΕ, δεν μπορεί να αποσιωπήσει ότι δεν εν φιλοξενείτε μία ακόμη “άποψη”, αλλά την μία πλευρά της είδησης. Ειδικά όταν η άποψη στην οποία δώσατε απλόχερα χώρο να παρουσιαστεί αποτελεί απάντηση ενός (ειδησεογραφικού) γεγονότος. Ο δε τίτλος της ανάρτησης είναι αν μη τι άλλο γκεμπελικός, καθώς -ως γνωστόν- αρχή φασισμού είναι η γενίκευση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Ένας 30χρονος συμβουλεύει: “Δούλευε 24 ώρες το 24ωρο και γίνε πολίτης της εταιρείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου