1. Κα Σακοράφα, η ανεργία των νέων αγγίζει το 50% σε πανελλαδικό επίπεδο, στη Δυτική Αθήνα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Αρκετοί νέοι σκέφτονται να εγκαταλείψουν τη χώρα για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή στο εξωτερικό. Τι τους συμβουλεύετε; Εσείς τι θα επιλέγατε εάν ήσασταν στη θέση τους;
Έχω δύο γιους. Ο ένας σπουδάζει στο δημόσιο Πανεπιστήμιο και ο άλλος δίνει πανελλαδικές. Τα πράγματα είναι άγρια. Και εντός του πλαισίου του Μνημονίου θα αγριέψουν ακόμη περισσότερο. Θα φτάσουμε στο σημείο η πατρίδα να μην αναγνωρίζει τα παιδιά της και τα παιδιά μας να μην αναγνωρίζουν την πατρίδα τους . Σε προσωπικό επίπεδο δεν μπορώ να δώσω συμβουλές, όπως δεν μπορώ να δώσω ούτε στα παιδιά μου.
Το μόνο που έχω να πω, να φωνάξω είναι : “πάρτε το παιχνίδι στα χέρια σας, μην τους αφήνετε να σας στερούν το όνειρο και την ίδια τη ζωή. Ανατρέψτε τους”. Και εάν ο όρος για να γεννηθεί κάτι καλύτερο είναι όλοι εμείς που μας αναλογούν ευθύνες σε άλλους περισσότερο, σε άλλους λιγότερο είναι να πάμε στην άκρη, μη διστάσετε. Μην υποκύψετε όμως στους εκβιασμούς και στα παιχνίδια τους. Μην υποκύψετε στον τρόμο. Μην υποτάσσεστε.
2. Στις εκλογές του 2009 εκλεχθήκατε με το ΠΑΣΟΚ, δυο χρόνια αργότερα είστε υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ στην ίδια εκλογική περιφέρεια, στη Β’ Αθηνών. Στους ψηφοφόρους που ακόμα το σκέφτονται να αλλάξουν κόμμα και να σας στηρίξουν τι έχετε να πείτε;
Στις εκλογές του 2009 εκλέχτηκα για να υπηρετήσω ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, πυρήνας του οποίου ήταν η διαχείριση της οικονομικής κρίσης στην κατεύθυνση της οικονομικής και κοινωνικής προστασίας των εργαζομένων και των ασθενέστερων. Αντί αυτού, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη λεηλασία που γνώρισε ποτέ η πατρίδα μας και ο λαός μας. Από το Μάη του 2010, στην ψήφιση του πρώτου μνημονίου, διαχώρισα τη θέση μου τονίζοντας τότε ότι το Μνημόνιο θα έχει τις καταστροφικότερες συνέπειες που έχει ζήσει η μεταπολεμική Ελλάδα. Και αυτό δεν ήταν πρόβλεψη, ήταν βεβαιότητα μέσα από τη γνώση των συνεπειών που είχε προκαλέσει το ΔΝΤ σε άλλες χώρες. Ταυτόχρονα θεώρησα υποχρέωσή μου να αναλάβω πρωτοβουλία για τη συγκρότηση ενός αντιμνημονιακού μετώπου με πυρήνα τις δυνάμεις της αριστεράς και να συγκροτήσουμε από κοινού μία πρόταση διεξόδου από την κρίση. Εδώ βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. Στους πολίτες που πίστεψαν στο ΠΑΣΟΚ και ακόμη και σήμερα νιώθουν ότι πολύ δύσκολα μπορούν να στραφούν στην αριστερά θα ήθελα να επισημάνω τα εξής. Καταρχήν η διάψευση είναι η πιο οδυνηρή πολιτική διαδικασία.
Και το ΠΑΣΟΚ δεν έχει απλώς διαψεύσει, έχει εγκληματήσει πολιτικά. Εγκλημάτησε απέναντι στις αρχές του, την ιστορία του, τον κόσμο του. Σήμερα οι αρχές του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται εκτός ΠΑΣΟΚ. Η δικαιοσύνη, η ανεξαρτησία, η δημοκρατία βρίσκονται εκτός ΠΑΣΟΚ. Και το χειρότερο είναι ότι σήμερα ο κόσμος του αποτελεί το πιο μεγάλο θύμα της πολιτικής του. Το ΠΑΣΟΚ πλέον είναι σφραγίδα, είναι σκληροί μηχανισμοί εξουσίας, είναι συνώνυμο της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας.
3. Ήσασταν από τους πρώτους υποστηρικτές της «Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου». Που βρίσκεται αυτή η προσπάθεια και που ελπίζετε ότι θα καταλήξει;
Η Ε.Λ.Ε. είναι μία πρωτοβουλία για τον έλεγχο του δημοσίου χρέους. Για να δούμε ποιο κομμάτι του είναι νόμιμο και ποιο όχι, προκειμένου να διαγράψουμε εκείνο το τεράστιο τμήμα του που είναι παράνομο και απεχθές όπως λέγεται. Αυτός ο έλεγχος δεν διενεργείται από κάποια επιτροπή τους βουλής με τα γνωστά αποτελέσματα, καλύτερα μη αποτελέσματα. Διενεργείται από ανεξάρτητη ομάδα επιστημόνων, οικονομολόγων, νομικών, λογιστών του χρέους, η οποία πλαισιώνεται από την κοινωνία των πολιτών, από σωματεία, συλλογικότητες και φορείς. Πρόκειται δηλαδή για έναν τεχνοκρατικό αλλά και κοινωνικό έλεγχο του χρέους. Είναι αυτονόητο ότι για να λειτουργήσει, για να συσταθεί αυτή η επιτροπή, απαραίτητο είναι η ύπαρξη μιας κυβέρνησης, η οποία θα έχει την πολιτική βούληση και τον πολιτικό προσανατολισμό της υπεράσπισης του ελληνικού λαού και της ανάληψης της ευθύνης και των βαρών από εκείνους που προκάλεσαν την κρίση. Από το εγχώριο και διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
4. Ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών της 6ης Μαΐου και τι θα άλλαζε για τους νέους της χώρας σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερνε να ηγηθεί σε μια κυβέρνηση συνεργασίας;
Το κυρίαρχο διακύβευμα των εκλογών είναι αν ο ελληνικός λαός με την ψήφο του θα νομιμοποιήσει το Μνημόνιο ή θα το αμφισβητήσει μαζί με τις συνοδευτικές του συμβάσεις. Αυτό το διακύβευμα δεν αφορά μόνο σε όλα αυτά που συνέβησαν και διέλυσαν τις ζωές μας, γκρέμισαν τα κεκτημένα μας, μας βύθισαν στην εξαθλίωση και την ανεργία, καταρράκωσαν τους θεσμούς και το σύνταγμα, μετέτρεψαν την πατρίδα μας σε προτεκτοράτο και το λαό σε λεηλατημένο ιθαγενή. Το διακύβευμα αφορά κυρίως αυτά που έρχονται. Η κρυφή ατζέντα για την οποία ρητά έχουν δεσμευθεί Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ αφορά : περαιτέρω μείωση μισθών, πλήρη απορρύθμιση εργασιακών σχέσεων, περαιτέρω έκρηξη της ακρίβειας κυρίως στις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας και στις μεταφορές, περικοπές στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα, διάλυση της υγείας και της παιδείας, συνταξιοδότηση στα 75. Η ευθεία πολιτική και εκλογική αμφισβήτηση του μνημονίου πρακτικά σημαίνει δύο ταυτόχρονα πράγματα : Από τη μία τα μνημονιακά κόμματα και οι παραφυάδες τους να μην έχουν την πλειοψηφία των 151 εδρών, από την άλλη σημαντική ισχυροποίηση του «ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ», ώστε να λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, με πυρήνα την αριστερά. Τι θα σημάνει αυτό για τη χώρα : Πέραν της άμεσης απεμπλοκής από το μνημόνιο και τη χάραξη συνολικών πολιτικών στήριξης του λαού θα αναφερθώ ενδεικτικά σε μέτρα θωράκισης που αφορούν στους νέους: Μέτρα ανακούφισης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, έλεγχος και μείωση των τιμών, μείωση των συντελεστών του ΦΠΑ, προστασία και ενίσχυση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, αύξηση των επιδομάτων ανεργίας, ώστε σταδιακά να φτάσουν στο 80% του μισθού, ενίσχυση της καθολικής δημόσιας παιδείας, ρυθμισμένη και ασφαλής εργασία, άμεση αποκατάσταση του κατώτερου μισθού, άμεση επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και της ισχύος των συλλογικών συμβάσεων, απόκρουση των απολύσεων και της εργασιακής απορρύθμισης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου