Καθώς αυτό το δίληµµα θέτουν οι αυτοχαρακτηριόμενες ως «δυνάμεις της ευθύνης» - η Ν.Δ. το ΠΑΣΟΚ και οι λοιποί της... προσκολλήσεως - ας ρίξουμε μια ματιά και στον Παράδεισο της ευρωζώνης. Ας δούμε την αγία ευρωπαϊκή «οικογένεια» της αλληλεγγύης και των κοινών στόχων και οραμάτων!
Πρόκειται για την «οικογένεια» που προσπαθεί να φέρει στον «ίσιο δρόμο» την Ελλάδα απαιτώντας λιτότητα μέχρι και 7% του ΑΕΠ, με τρομακτικές μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις, δαπάνες στην Υγεία, την Παιδεία και πάει λέγοντας. Στην ίδια αυτή «οικογένεια» ανήκει και η Ολλανδία, η οποία απαιτεί ανυποχώρητα από την Ελλάδα να πιει το πικρό ποτήρι των περικοπών. Στην Ολλανδία όμως η κυβέρνηση έπεσε μη μπορώντας να αντέξει το πολιτικό κόστος περικοπών όχι στο 7%, όπως η Ελλάδα, αλλά μόλις στο 1,3% του ΑΕΠ της.
Σε αυτήν την Ευρώπη της αλληλεγγύης η Γερμανία δανείζεται με 0,5% για να δανείζει την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία με 5%, 6%, 7%.
Σε αυτήν την Ευρώπη των... κοινών στόχων και επιδιώξεων, στις γαλλικές εκλογές της περασμένης εβδομάδας κατεγράφη η διάθεση του εκλογικού σώματος να μαζέψει τη χώρα του από τη γερμανική αυλή...
Το ερώτηµα που θα έπρεπε να τεθεί προς τους εγχώριους «προθύμους» της πλήρους υποταγής στα κέφια των δανειστών δεν είναι τι θα κάνει η Ελλάδα εντός ή εκτός της «οικογένειας» και της ζώνης του ευρώ, αλλά τι κάνει, ποια είναι η προοπτική της εντός του γερμανικού Τέταρτου Ράιχ, το οποίο συνεχώς χάνει συμμάχους και «υπηκόους» στρέφοντας τους λαούς όλης της Ευρώπης εναντίον του...
topontiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου