Άρχισε στις 24 Ιουλίου 1944 στις 4.30 το πρωί.
Τις επιχειρήσεις τις άρχισαν οι Μπουρανταδες, κατέβηκαν καμιά τετρακοσαρια.
Πρώτος ένιωσε το μπλοκάρισμα ο συναγωνιστής λοχαγός της Καλλιθέας. Έφυγε από το φρουραρχειο στις 4.30 το πρωί, για να ειδοποιήσει τα άλλα φρουραρχεια, για να λυθεί η επιφυλακή.
Στον δρόμο τον σταμάτησαν τρεις Μπουρανταδες, έβγαλε το πιστόλι και τους σκότωσε και τους τρεις.
Ειδοποιηθηκαν αμέσως τα φρουραρχεια κι αμέσως άρχισε η επίθεση...
Η πρώτη σύγκρουση έγινε στα Σφαγεία. Σκότωσαν 15. Κυκλωθηκε αργότερα το φρουραρχειο και υποχωρώντας κλείστηκε σ' ένα σπίτι στην οδό Μπιζανίου.
Εδώ γράφτηκε αληθινή εποποιία, που με τα λόγια δεν μπορεί κανείς να τη δώσει...
Τρεις ώρες πολέμησαν σαν ήρωες.
Ο εχθρός έβαλε με πολυβόλα, ολμους. Όταν τους φώναξαν οι εχθροί να παραδοθούν, οι ήρωες φώναξαν ομαδικά: "ο ΕΛΑΣ δεν παραδίνεται, πεθαίνει! "
Όταν σώθηκαν τα πυρομαχικά αυτοκτόνησαν όλοι. Κι ο τελευταίος πριν αυτοκτονήσει κατάστρεψε τον οπλισμό για να μη πέσει στα χέρια του εχθρού
Το σπίτι της οδού Μπιζανίου έχει γίνει λαϊκό προσκύνημα. Χιλιάδες λαού το επισκέπτονται. Σωροί από άνθη και στεφάνια.
Οι μάχες συνεχίστηκαν με σφοδρότητα. Ήρθαν να ενισχύσουν τον αγώνα από Καισαριανή και Δουργουτι. Τα παλικάρια πολέμησαν σαν λιοντάρια και προξένησαν μεγάλες απώλειες στον εχθρό. Πάνω από 80 - 100 είναι οι νεκροί και οι τραυματίες του.
Στο αναμεταξύ έφθασαν μεγάλες δυνάμεις τσολιαδων και Γερμανών με βαρύ οπλισμό. Οι Γερμανοί έβαλαν με ολμους και ταχυβολα από τον κοντινό λόφο.
Μαζεύτηκαν ως 2000 Γερμανοί και τσολιάδες. Και οι απώλειες τους είναι πολλές.
Στις 12 η ώρα οι εχθροί έφυγαν ντροπιασμενοι.
Μάλιστα παρουσιαστηκαν σοβαρά κρούσματα απειθαρχίας.
Οι τσολιάδες φωναζαν:
- Πρέπει να φύγουμε, γιατί θα μας σκοτώσουν όλους οι εαμιτες
Σ' αυτή τη μάχη βοήθησε πολύ κι ο λαός της Καλλιθέας.
Εκατοντάδες πολίτες, γέροι, γυναίκες, ζητούσαν όπλα για να πολεμήσουν τον εχθρό. Βοηθούσαν όπως μπορούσαν. Βοηθούσαν τους μαχητές στους δρόμους για να ξεφύγουν, ανοιγαν σπίτια για να δώσουν νερό και να περιποιηθουν τους τραυματίες.
Πετροβολουσαν τους τσολιάδες και τους καταριοταν.
Στην περίοδο της μάχης τα πάντα ήταν κλειστά.
Οι τραμβαγιερηδες έκαμαν απεργία, για να διαμαρτυρηθουν για την κατάσταση, που κράτησε ως το μεσημέρι.
Τα θύματα είναι 13 νεκροί και 4 τραυματίες, ανάμεσα σ' αυτούς είναι ο γραμματέας της Καλλιθέας Μίλτος κι ο Χάρης, φρουραρχος της. Έπεσαν ήρωες!
Ο Μίλτος τραυματισμενος συνέχιζε την πάλη ωσότου δολοφονική σφαίρα τον τραυμάτισε σοβαρά κι οι τσολιάδες τον εκτέλεσαν τραυματισμενο .
Ο Χάρης αποκοπηκε από την ομάδα του και με το πολυβόλο στο χέρι χτύπησε από τα νώτα μεγάλη εχθρική ομάδα που είχε κυκλωσει μία δεκαρχια. Με την παλικαρια του συναγωνιστή η ομάδα έσπασε τον κλοιό και ξέφυγε. Ο Χάρης, αφού ξάπλωσε αρκετά τομάρια κάτω, έπεσε νεκρος από ριπή πολυβόλου.
Ειναι άπειρα τα ηρωικά κατορθώματα των παιδιών μας .
Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ήρωες, γιατί όλοι είναι ήρωες.
Ο λαός της Αθήνας μιλάει γι' αυτή τη μεγάλη μάχη με ενθουσιασμό. Το ηθικό του εχθρού είναι πολύ πεσμένο. Μ' αυτήν σταμάτησαν οι δολοφονίες, σταμάτησε το ανθρωπομαζωμα και το φόρτωμα νέων για τη Γερμανία. Ο λαός πανηγυρίζει.
( Από " Τα Αετοπουλα " , το αναγνωστικό γ' και δ' τάξης Δημοτικού της κυβέρνησης του βουνού, της ΠΕΕΑ, σε επιμέλεια Ρόζας Ιμβριωτη )
Δον Κιχώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου