“ Η «υπογραφή» της «προγραμματικής συμφωνίας» 43
σημείων μεταξύ Σαμαρά – Βενιζέλου, αποτελεί το κύκνειο άσμα της
χειρότερης και πλέον λαομίσητης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ τούτος ο
τόπος. Ελάχιστοι πια βουλευτές των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων ΝΔ –
ΠΑΣΟΚ τολμούν να υποστηρίξουν αυτή την εθελόδουλη κυβέρνηση. ”
Του Κώστα Καπνίση
Η τραγική και συνάμα καταστροφική για τα ελληνικά συμφέροντα
συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, επέλεξε τον πιο «βρώμικο» ρόλο που θα
μπορούσε κάποιος να φανταστεί, προκειμένου να επιβιώσει λίγο ακόμα
καιρό, άγνωστο πόσο, στην εξουσία. Μοιάζει σαν κάτι να την ανησυχεί. Σα
να θέλει να «κανονίσει» κάποιες εκκρεμότητες πριν κατακρημνιστεί από την
εξουσία. Για αυτό άλλωστε και αποφάσισε να κινηθεί …υποβρυχίως.
Βυθισμένη στα πιο μαύρα σκοτάδια της αβύσσου, έχοντας χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, σε βαθμό ψυχιατρικής πια ανάλυσης του φαινομένου, επέλεξε την πλήρη απομόνωση. Φυσιολογικό. Δε μπορεί καν να κοιτάξει στα μάτια την ελληνική κοινωνία, την οποία καταστρέφει. Η «υπογραφή» της «προγραμματικής συμφωνίας» 43 σημείων μεταξύ Σαμαρά – Βενιζέλου, αποτελεί το κύκνειο άσμα της χειρότερης και πλέον λαομίσητης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ τούτος ο τόπος. Ελάχιστοι πια βουλευτές των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ τολμούν να υποστηρίξουν αυτή την εθελόδουλη κυβέρνηση. Τούτο βέβαια δε σημαίνει ότι η στάση αναμονής δεν είναι ταυτόχρονα και στάση συνενοχής στο διαρκές έγκλημα, το οποίο συντελείται στο σώμα της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού.
Την ίδια στιγμή, παίζεται για άλλη μια φορά το παιγνίδι της «αντίστασης» στην τρόικα, ότι δήθεν δε θα περάσουν άλλα μέτρα. Κοροϊδεύουν και πάλι την ελληνική κοινωνία. Τα τόσο αγαπημένα τους μέσα της πτωχευμένης μιντιοκρατίας, παίζουν προς το παρόν το ανθρώπινο δράμα ενός μικρού κοριτσιού, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουν τον ελληνικό λαό από τη θλιβερή πραγματικότητα. Καρφί δεν τους καίγεται για τον ανθρώπινο πόνο, το δράμα και την ανθρωπιστική καταστροφή που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στη χώρα. Ποτέ δεν τόλμησαν να αφιερώσουν τόσες ώρες τηλεοπτικού «αέρα» τα 500 παιδιά των φαναριών, τα οποία έχουν εξαφανιστεί. Είναι τόσο σάπιοι και διεφθαρμένοι. Από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Αντιμετωπίζουν το μικρό κοριτσάκι ως προϊόν, το οποίο όχι μόνο «πουλάει», αλλά ταυτόχρονα αποπροσανατολίζει και από άλλα, εξίσου σημαντικά προβλήματα της κοινωνίας. Την ίδια στιγμή, ένας συνάνθρωπος, στην Ξάνθη, έχανε τη ζωή του γιατί δεν κατάφερε να αποπληρώσει τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Αυτός ο άνθρωπος, είχε πρόβλημα υγείας. Χρειαζόταν συσκευή οξυγόνου και εκείνη με τη σειρά της χρειαζόταν ηλεκτρικό ρεύμα. Ο λογαριασμός της ΔΕΗ, δεν πληρώθηκε κι ο άνθρωπος «έφυγε».
Αυτή είναι η Ελλάδα του 2013. Αυτή είναι η ανθρωπιστική καταστροφή και όχι ένας «λαϊκισμός». Θα το πουν βέβαια κι αυτό. Είναι χυδαίοι, αμετανόητοι και επικίνδυνοι. Βυθίζουν την ελληνική κοινωνία στο τέλμα. Από την άλλη μεριά, οι νέοι άνθρωποι, αυτοί που έχουν απομείνει στη χώρα, προσπαθούν να βρουν οποιαδήποτε δουλειά, ένα μεροκάματο, προκειμένου να επιβιώσουν. Κι όμως, ακόμα και για δουλειά σερβιτόρου, οι «εργοδότες» απαιτούν μεταπτυχιακό, διδακτορικό και καμιά δεκαριά ξένες γλώσσες, για να πάρουν ένα χαρτζιλίκι, από τη στιγμή που Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας δεν υπάρχουν. Τις κατήργησε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Ήταν ένα ακόμα «δωράκι» της στους φίλους της «υγιείς» επιχειρηματίες. Αυτή, που στην προγραμματική συμφωνία μήνες μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, λέει στην ανακοίνωσή της ότι θα καταπολεμήσει την ανεργία και τη φοροδιαφυγή. «Για τα νέα τα παιδιά», που λέει και ο Αντώνης Σαμαράς.
Στο μεταξύ, έχουν εξουσιοδοτήσει τον Γιάννη Στουρνάρα για όλη την οικονομική πολιτική και ταυτόχρονα τον υβρίζουν. Οι πάντες γνωρίζουν τον ρόλο του συγκεκριμένου υπουργού Οικονομικών σε αυτή την κυβέρνηση. Είναι κάτι άλλωστε που και ο ίδιος δεν κρύβει. Παίρνει ξεκάθαρα θέση υπέρ της γερμανικής πρότασης για μη κούρεμα του ελληνικού χρέους, «παγώματος» οποιασδήποτε συζήτησης για τις γερμανικές αποζημιώσεις, κάνει τα πάντα για τις τράπεζες, δεν ελέγχει τις «λίστες» της ντροπής, δεν κυνηγά την μεγάλη φοροδιαφυγή. Γνωρίζουν όλα τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, φανερών και κρυφών. Ξέρουν από πρώτο χέρι ότι η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού όχι μόνο δεν τους πιστεύει, αλλά τους σιχαίνεται πια.
Αντιλαμβάνονται ότι τυχόν κατάρρευση της κυβέρνησης, πιθανότατα να είναι και η αρχή διερεύνησης ποινικών ευθυνών για αρκετούς από όσους πέρασαν από θεσμούς και αξιώματα, ανεξάρτητα από νόμους, τροπολογίες και άλλα «παραθυράκια». Ακόμα και η καλύτερη φίλη τους, η τρόικα, τους «καρφώνει», λέγοντας ότι δεν έχει ιδέα για το ότι η ελληνική κυβέρνηση «δυσφορεί» από την επιβολή των νέων μέτρων. Η ψήφιση του προϋπολογισμού του 2014 είναι πια πολύ κοντά. Και να θέλουν δε μπορούν να κρυφτούν. Μόνο σε μια παράταση μπορούν να ελπίζουν, με τον Αντώνη Σαμαρά να πηγαινοέρχεται πανικόβλητος στην Ευρώπη και να ικετεύει για μη ανακοίνωση των νέων μέτρων στην παρούσα φάση. Αυτό άλλωστε μπορούν να το κάνουν και στους πρώτους μήνες του 2014 με την επιβολή έκτακτων μέτρων. Ξέρουν τον τρόπο. Πλέον, οι πάντες γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει. Ποιο είναι το πραγματικό καθήκον για τη χώρα.
Όσοι βουλευτές της συμπολίτευσης, επιθυμούν να προσφέρουν καλή υπηρεσία στη χώρα, οφείλουν να καταψηφίσουν τον «προϋπολογισμό» της υποτέλειας των προθύμων και να «ρίξουν» αυτή την επικίνδυνη κυβέρνηση. Το υποβρύχιο οφείλει να αρχίσει την ανάδυση. Να φύγει από τα σκοτάδια της αβύσσου και να βγει στο φως με το πλήρωμα άθικτο και σώο. Άλλος χρόνος δεν υπάρχει…
periodista
Βυθισμένη στα πιο μαύρα σκοτάδια της αβύσσου, έχοντας χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, σε βαθμό ψυχιατρικής πια ανάλυσης του φαινομένου, επέλεξε την πλήρη απομόνωση. Φυσιολογικό. Δε μπορεί καν να κοιτάξει στα μάτια την ελληνική κοινωνία, την οποία καταστρέφει. Η «υπογραφή» της «προγραμματικής συμφωνίας» 43 σημείων μεταξύ Σαμαρά – Βενιζέλου, αποτελεί το κύκνειο άσμα της χειρότερης και πλέον λαομίσητης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ τούτος ο τόπος. Ελάχιστοι πια βουλευτές των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ τολμούν να υποστηρίξουν αυτή την εθελόδουλη κυβέρνηση. Τούτο βέβαια δε σημαίνει ότι η στάση αναμονής δεν είναι ταυτόχρονα και στάση συνενοχής στο διαρκές έγκλημα, το οποίο συντελείται στο σώμα της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού.
Την ίδια στιγμή, παίζεται για άλλη μια φορά το παιγνίδι της «αντίστασης» στην τρόικα, ότι δήθεν δε θα περάσουν άλλα μέτρα. Κοροϊδεύουν και πάλι την ελληνική κοινωνία. Τα τόσο αγαπημένα τους μέσα της πτωχευμένης μιντιοκρατίας, παίζουν προς το παρόν το ανθρώπινο δράμα ενός μικρού κοριτσιού, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουν τον ελληνικό λαό από τη θλιβερή πραγματικότητα. Καρφί δεν τους καίγεται για τον ανθρώπινο πόνο, το δράμα και την ανθρωπιστική καταστροφή που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στη χώρα. Ποτέ δεν τόλμησαν να αφιερώσουν τόσες ώρες τηλεοπτικού «αέρα» τα 500 παιδιά των φαναριών, τα οποία έχουν εξαφανιστεί. Είναι τόσο σάπιοι και διεφθαρμένοι. Από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Αντιμετωπίζουν το μικρό κοριτσάκι ως προϊόν, το οποίο όχι μόνο «πουλάει», αλλά ταυτόχρονα αποπροσανατολίζει και από άλλα, εξίσου σημαντικά προβλήματα της κοινωνίας. Την ίδια στιγμή, ένας συνάνθρωπος, στην Ξάνθη, έχανε τη ζωή του γιατί δεν κατάφερε να αποπληρώσει τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Αυτός ο άνθρωπος, είχε πρόβλημα υγείας. Χρειαζόταν συσκευή οξυγόνου και εκείνη με τη σειρά της χρειαζόταν ηλεκτρικό ρεύμα. Ο λογαριασμός της ΔΕΗ, δεν πληρώθηκε κι ο άνθρωπος «έφυγε».
Αυτή είναι η Ελλάδα του 2013. Αυτή είναι η ανθρωπιστική καταστροφή και όχι ένας «λαϊκισμός». Θα το πουν βέβαια κι αυτό. Είναι χυδαίοι, αμετανόητοι και επικίνδυνοι. Βυθίζουν την ελληνική κοινωνία στο τέλμα. Από την άλλη μεριά, οι νέοι άνθρωποι, αυτοί που έχουν απομείνει στη χώρα, προσπαθούν να βρουν οποιαδήποτε δουλειά, ένα μεροκάματο, προκειμένου να επιβιώσουν. Κι όμως, ακόμα και για δουλειά σερβιτόρου, οι «εργοδότες» απαιτούν μεταπτυχιακό, διδακτορικό και καμιά δεκαριά ξένες γλώσσες, για να πάρουν ένα χαρτζιλίκι, από τη στιγμή που Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας δεν υπάρχουν. Τις κατήργησε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Ήταν ένα ακόμα «δωράκι» της στους φίλους της «υγιείς» επιχειρηματίες. Αυτή, που στην προγραμματική συμφωνία μήνες μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, λέει στην ανακοίνωσή της ότι θα καταπολεμήσει την ανεργία και τη φοροδιαφυγή. «Για τα νέα τα παιδιά», που λέει και ο Αντώνης Σαμαράς.
Στο μεταξύ, έχουν εξουσιοδοτήσει τον Γιάννη Στουρνάρα για όλη την οικονομική πολιτική και ταυτόχρονα τον υβρίζουν. Οι πάντες γνωρίζουν τον ρόλο του συγκεκριμένου υπουργού Οικονομικών σε αυτή την κυβέρνηση. Είναι κάτι άλλωστε που και ο ίδιος δεν κρύβει. Παίρνει ξεκάθαρα θέση υπέρ της γερμανικής πρότασης για μη κούρεμα του ελληνικού χρέους, «παγώματος» οποιασδήποτε συζήτησης για τις γερμανικές αποζημιώσεις, κάνει τα πάντα για τις τράπεζες, δεν ελέγχει τις «λίστες» της ντροπής, δεν κυνηγά την μεγάλη φοροδιαφυγή. Γνωρίζουν όλα τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, φανερών και κρυφών. Ξέρουν από πρώτο χέρι ότι η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού όχι μόνο δεν τους πιστεύει, αλλά τους σιχαίνεται πια.
Αντιλαμβάνονται ότι τυχόν κατάρρευση της κυβέρνησης, πιθανότατα να είναι και η αρχή διερεύνησης ποινικών ευθυνών για αρκετούς από όσους πέρασαν από θεσμούς και αξιώματα, ανεξάρτητα από νόμους, τροπολογίες και άλλα «παραθυράκια». Ακόμα και η καλύτερη φίλη τους, η τρόικα, τους «καρφώνει», λέγοντας ότι δεν έχει ιδέα για το ότι η ελληνική κυβέρνηση «δυσφορεί» από την επιβολή των νέων μέτρων. Η ψήφιση του προϋπολογισμού του 2014 είναι πια πολύ κοντά. Και να θέλουν δε μπορούν να κρυφτούν. Μόνο σε μια παράταση μπορούν να ελπίζουν, με τον Αντώνη Σαμαρά να πηγαινοέρχεται πανικόβλητος στην Ευρώπη και να ικετεύει για μη ανακοίνωση των νέων μέτρων στην παρούσα φάση. Αυτό άλλωστε μπορούν να το κάνουν και στους πρώτους μήνες του 2014 με την επιβολή έκτακτων μέτρων. Ξέρουν τον τρόπο. Πλέον, οι πάντες γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει. Ποιο είναι το πραγματικό καθήκον για τη χώρα.
Όσοι βουλευτές της συμπολίτευσης, επιθυμούν να προσφέρουν καλή υπηρεσία στη χώρα, οφείλουν να καταψηφίσουν τον «προϋπολογισμό» της υποτέλειας των προθύμων και να «ρίξουν» αυτή την επικίνδυνη κυβέρνηση. Το υποβρύχιο οφείλει να αρχίσει την ανάδυση. Να φύγει από τα σκοτάδια της αβύσσου και να βγει στο φως με το πλήρωμα άθικτο και σώο. Άλλος χρόνος δεν υπάρχει…
periodista
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου