“ Μια ευγενική προσφορά της πτωχευμένης Μιντιοκρατίας ”
Του Κώστα Καπνίση
Την μέθοδο της γνωστής «γαλάζιας» συνέντευξης ακολουθούν τα μέσα
της πτωχευμένης μιντιοκρατίας, τα οποία προσπαθούν με κάθε δυνατό τρόπο
να διατηρήσουν την συγκυβέρνηση στην εξουσία. Σε μια χρονική συγκυρία,
κατά την οποία ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι απόλυτα
απομονωμένοι και «στριμωγμένοι» από τις εξελίξεις στο εσωτερικό, αλλά
και στο εξωτερικό, ο καθένας για τους δικούς του βέβαια λόγους, τα
γνωστά μέσα της διαπλοκής, φροντίζουν να στηρίξουν όσο μπορούν με τη
βοήθεια κάποιων γραφικών κυβερνητικών και φιλοκυβερνητικών στελεχών την
νοσηρή κατάσταση.
Η σύνθεση, η δομή, αλλά και η θεματολογία των τηλεοπτικών εκπομπών, των εφημερίδων, αλλά και κάποιων μέσων του διαδικτύου, τα οποία στηρίζουν με «ταλιμπανικό» φανατισμό την κυβέρνηση Σαμαρά, σε ότι κι αν κάνει, μόνο ως «περίεργη» μπορεί να χαρακτηριστεί. Αίσθηση προκαλεί η αναλγησία ή ακόμα χειρότερα η απόλυτη και ξεδιάντροπη υποκρισία, με την οποία συμπεριφέρονται στους ανθρώπους, οι οποίοι τους επιλέγουν για την «ενημέρωσή» τους.
Ακόμα πιο θλιβεροί είναι οι περίφημοι «τηλεαστέρες» της «ενημέρωσης», οι οποίοι τα «δίνουν όλα» για την υποστήριξη των μνημονιακών πολιτικών, όσες δεν τους θίγουν, αλλά την ίδια στιγμή ρίχνουν και ένα «δάκρυ» για τα θύματα των πολιτικών που με τόσο πάθος υπηρετούν, παριστάνοντας μάλιστα και τους «αντικειμενικούς» ή ακόμα και τους «σωτήρες» της χώρας και του κοινού νομίσματος.
Την ίδια στιγμή, οτιδήποτε αποκαλύπτεται για την ανθρωπιστική καταστροφή που έχει ενσκήψει στην Ελλάδα, προέρχεται από τα ανεξάρτητα, εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης της χώρας, αλλά και τα διεθνή ΜΜΕ, όπως χαρακτηριστικά γράφουν και οι New York Times σε χθεσινό τους δημοσίευμα. «Ακόμη και πριν την οικονομική κρίση, δημοσκοπήσεις έδειχναν πως οι Ελληνες δεν είχαν εμπιστοσύνη στα μεγάλα μέσα επικοινωνίας, σχεδόν τόσο όσο και στους πολιτικούς, θεωρώντας πως και οι δύο εμπλέκονται σε ένα είδος ''συντροφικού'' καπιταλισμού ο οποίος βοήθησε στο να οδηγηθεί η χώρα στη χρεοκοπία», γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα, για να αποδώσει πλήρως και μέσα σε λίγες μόνο γραμμές την πραγματικότητα στην Ελλάδα.
Παράλληλα, η κυβέρνηση Σαμαρά, προωθεί στη Βουλή την ρύθμιση – σκάνδαλο, σύμφωνα με την οποία χαρίζεται στους καναλάρχες, ένα ακόμα «δωράκι», επιτρέποντας στους τηλεοπτικούς σταθμούς που βρίσκονταν σε πλήρη λειτουργία την 31 Αυγούστου του τρέχοντος έτους, να συνάψουν νόμιμες συμβάσεις με τον πάροχο δικτύου ψηφιακής τηλεόρασης που θα προκύψει ως ανάδοχος στον επικείμενο σχετικό διαγωνισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τώρα όλα τα κανάλια λειτουργούν με προσωρινές άδειες, οι οποίες δεν τους έχουν κοστίσει ούτε ένα ευρώ και τώρα τους χαρίζονται τα χρέη, καθώς και δεν έχουν πληρώσει τίποτε στο δημόσιο για την κατοχή των συχνοτήτων, αλλά και είναι υπερχρεωμένα στις τράπεζες με τεράστια δάνεια.
Κάθε λογικός άνθρωπος με τη στοιχειώδη νοημοσύνη, μπορεί να κατανοήσει ότι κάτι «τρέχει» ανάμεσα στην πτωχευμένη μιντιοκρατία και τους πολιτικούς σχηματισμούς που κυβέρνησαν με αυτή τη λογική και κατέστρεψαν τη χώρα τα τελευταία είκοσι χρόνια. Έτσι εξηγείται και η ανταπόδοση της χάρης από τα μέσα της διαπλοκής σε αυτή την θλιβερή κυβέρνηση, η οποία έχει χάσει κάθε στήριγμα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Κι όμως οι κυβερνητικοί προσκεκλημένοι των καναλαρχών στα τηλεπαράθυρα, απολαμβάνουν της απόλυτης «προστασίας» με ερωτήσεις του τύπου «Τι γιορτάζουμε την 25 Μαρτίου», ενώ γύρω σαρώνονται και καταστρέφεται ο τόπος από την κυβερνητική λαίλαπα. Ταυτόχρονα, οποιοσδήποτε άλλος προσκεκλημένος, ο οποίος δεν υποστηρίζει την κυβέρνηση, ερωτάται με ανακριτικό ύφος άλλων εποχών (μόνο η λάμπα λείπει) για την αντίδρασή του σε όλο αυτό το θλιβερό σκηνικό και ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορείται και για την κατάσταση, στην οποία βρίσκεται η χώρα. Στην καλύτερη περίπτωση, αν ο προσκεκλημένος κρατήσει την ψυχραιμία του και δεν «τσιμπήσει» το δόλωμα, τότε παράγεται μια απίστευτη «φασαρία» ή επιλέγεται ο πιο ασφαλής τρόπος της διακοπής για διαφημίσεις.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, τα γνωστά μέσα, τα οποία παίζουν τον ρόλο του «σωματοφύλακα» αυτής της κυβέρνησης, προσπαθούν τώρα να ρίξουν όλο το βάρος της αποτυχίας της κυβέρνησης στον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος μάλιστα δε φαίνεται να ενοχλείται και ιδιαίτερα, καθώς η συνέχιση της «λαμπρής» σταδιοδρομίας του θεωρείται δεδομένη και μάλιστα σε πιο αναβαθμισμένο ρόλο, από αυτόν του υπουργού Οικονομικών. Ούτως ή άλλως το «έργο» του, με εντολή Σαμαρά – Βενιζέλου, στο ΥΠΟΙΚ έχει ολοκληρωθεί σε συντριπτικό ποσοστό, αφήνοντας τους πάντες ικανοποιημένους και χαρούμενους. Όλους πλην ενός. Του σημαντικότερου όλων, που δεν είναι άλλος από τον ελληνικό λαό.
Οι ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις στον χώρο της πτωχευμένης μιντιοκρατίας είναι τόσο λίγες που το «φως» τους δε μπορεί να φτάσει στον αποσβολωμένο τηλεθεατή. Η κατάσταση αυτή φαίνεται μη αναστρέψιμη και θα συνεχιστεί μέχρι την τελική κατάρρευση ενός καθεστώτος απόλυτης φαυλότητας και δουλοπρέπειας, το οποίο κυριολεκτικά ρούφηξε τον ελληνικό λαό μέχρι το μεδούλι. Μέχρι τότε δε θα σταματήσουν. Το αντίθετο μάλιστα. Θα συνεχίσουν να επιτίθενται με μεγαλύτερη σφοδρότητα σε όποιον θεωρούν «επικίνδυνο» για τα συμφέροντά τους. Το αστείο βέβαια είναι ότι αυτό συντελείται από γραφικές «προσωπικότητες» του γνωστού life style και των «γλαστρών» τους, οι οποίοι τώρα που δεν βγαίνει μεροκάματο από εκεί, αποφάσισαν να ασχοληθούν με την πολιτική. Παιγνίδια απόλυτης επίδειξης δύναμης από ένα σύστημα που καταρρέει. Υπομονή μέχρι την λυτρωτική ανατροπή, η οποία θα έρθει μέσω της απόλυτης δημοκρατικής διαδικασίας που δεν είναι άλλη από τις εκλογές. Έρχεται η ώρα…
periodista.
Η σύνθεση, η δομή, αλλά και η θεματολογία των τηλεοπτικών εκπομπών, των εφημερίδων, αλλά και κάποιων μέσων του διαδικτύου, τα οποία στηρίζουν με «ταλιμπανικό» φανατισμό την κυβέρνηση Σαμαρά, σε ότι κι αν κάνει, μόνο ως «περίεργη» μπορεί να χαρακτηριστεί. Αίσθηση προκαλεί η αναλγησία ή ακόμα χειρότερα η απόλυτη και ξεδιάντροπη υποκρισία, με την οποία συμπεριφέρονται στους ανθρώπους, οι οποίοι τους επιλέγουν για την «ενημέρωσή» τους.
Ακόμα πιο θλιβεροί είναι οι περίφημοι «τηλεαστέρες» της «ενημέρωσης», οι οποίοι τα «δίνουν όλα» για την υποστήριξη των μνημονιακών πολιτικών, όσες δεν τους θίγουν, αλλά την ίδια στιγμή ρίχνουν και ένα «δάκρυ» για τα θύματα των πολιτικών που με τόσο πάθος υπηρετούν, παριστάνοντας μάλιστα και τους «αντικειμενικούς» ή ακόμα και τους «σωτήρες» της χώρας και του κοινού νομίσματος.
Την ίδια στιγμή, οτιδήποτε αποκαλύπτεται για την ανθρωπιστική καταστροφή που έχει ενσκήψει στην Ελλάδα, προέρχεται από τα ανεξάρτητα, εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης της χώρας, αλλά και τα διεθνή ΜΜΕ, όπως χαρακτηριστικά γράφουν και οι New York Times σε χθεσινό τους δημοσίευμα. «Ακόμη και πριν την οικονομική κρίση, δημοσκοπήσεις έδειχναν πως οι Ελληνες δεν είχαν εμπιστοσύνη στα μεγάλα μέσα επικοινωνίας, σχεδόν τόσο όσο και στους πολιτικούς, θεωρώντας πως και οι δύο εμπλέκονται σε ένα είδος ''συντροφικού'' καπιταλισμού ο οποίος βοήθησε στο να οδηγηθεί η χώρα στη χρεοκοπία», γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα, για να αποδώσει πλήρως και μέσα σε λίγες μόνο γραμμές την πραγματικότητα στην Ελλάδα.
Παράλληλα, η κυβέρνηση Σαμαρά, προωθεί στη Βουλή την ρύθμιση – σκάνδαλο, σύμφωνα με την οποία χαρίζεται στους καναλάρχες, ένα ακόμα «δωράκι», επιτρέποντας στους τηλεοπτικούς σταθμούς που βρίσκονταν σε πλήρη λειτουργία την 31 Αυγούστου του τρέχοντος έτους, να συνάψουν νόμιμες συμβάσεις με τον πάροχο δικτύου ψηφιακής τηλεόρασης που θα προκύψει ως ανάδοχος στον επικείμενο σχετικό διαγωνισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τώρα όλα τα κανάλια λειτουργούν με προσωρινές άδειες, οι οποίες δεν τους έχουν κοστίσει ούτε ένα ευρώ και τώρα τους χαρίζονται τα χρέη, καθώς και δεν έχουν πληρώσει τίποτε στο δημόσιο για την κατοχή των συχνοτήτων, αλλά και είναι υπερχρεωμένα στις τράπεζες με τεράστια δάνεια.
Κάθε λογικός άνθρωπος με τη στοιχειώδη νοημοσύνη, μπορεί να κατανοήσει ότι κάτι «τρέχει» ανάμεσα στην πτωχευμένη μιντιοκρατία και τους πολιτικούς σχηματισμούς που κυβέρνησαν με αυτή τη λογική και κατέστρεψαν τη χώρα τα τελευταία είκοσι χρόνια. Έτσι εξηγείται και η ανταπόδοση της χάρης από τα μέσα της διαπλοκής σε αυτή την θλιβερή κυβέρνηση, η οποία έχει χάσει κάθε στήριγμα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Κι όμως οι κυβερνητικοί προσκεκλημένοι των καναλαρχών στα τηλεπαράθυρα, απολαμβάνουν της απόλυτης «προστασίας» με ερωτήσεις του τύπου «Τι γιορτάζουμε την 25 Μαρτίου», ενώ γύρω σαρώνονται και καταστρέφεται ο τόπος από την κυβερνητική λαίλαπα. Ταυτόχρονα, οποιοσδήποτε άλλος προσκεκλημένος, ο οποίος δεν υποστηρίζει την κυβέρνηση, ερωτάται με ανακριτικό ύφος άλλων εποχών (μόνο η λάμπα λείπει) για την αντίδρασή του σε όλο αυτό το θλιβερό σκηνικό και ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορείται και για την κατάσταση, στην οποία βρίσκεται η χώρα. Στην καλύτερη περίπτωση, αν ο προσκεκλημένος κρατήσει την ψυχραιμία του και δεν «τσιμπήσει» το δόλωμα, τότε παράγεται μια απίστευτη «φασαρία» ή επιλέγεται ο πιο ασφαλής τρόπος της διακοπής για διαφημίσεις.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, τα γνωστά μέσα, τα οποία παίζουν τον ρόλο του «σωματοφύλακα» αυτής της κυβέρνησης, προσπαθούν τώρα να ρίξουν όλο το βάρος της αποτυχίας της κυβέρνησης στον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος μάλιστα δε φαίνεται να ενοχλείται και ιδιαίτερα, καθώς η συνέχιση της «λαμπρής» σταδιοδρομίας του θεωρείται δεδομένη και μάλιστα σε πιο αναβαθμισμένο ρόλο, από αυτόν του υπουργού Οικονομικών. Ούτως ή άλλως το «έργο» του, με εντολή Σαμαρά – Βενιζέλου, στο ΥΠΟΙΚ έχει ολοκληρωθεί σε συντριπτικό ποσοστό, αφήνοντας τους πάντες ικανοποιημένους και χαρούμενους. Όλους πλην ενός. Του σημαντικότερου όλων, που δεν είναι άλλος από τον ελληνικό λαό.
Οι ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις στον χώρο της πτωχευμένης μιντιοκρατίας είναι τόσο λίγες που το «φως» τους δε μπορεί να φτάσει στον αποσβολωμένο τηλεθεατή. Η κατάσταση αυτή φαίνεται μη αναστρέψιμη και θα συνεχιστεί μέχρι την τελική κατάρρευση ενός καθεστώτος απόλυτης φαυλότητας και δουλοπρέπειας, το οποίο κυριολεκτικά ρούφηξε τον ελληνικό λαό μέχρι το μεδούλι. Μέχρι τότε δε θα σταματήσουν. Το αντίθετο μάλιστα. Θα συνεχίσουν να επιτίθενται με μεγαλύτερη σφοδρότητα σε όποιον θεωρούν «επικίνδυνο» για τα συμφέροντά τους. Το αστείο βέβαια είναι ότι αυτό συντελείται από γραφικές «προσωπικότητες» του γνωστού life style και των «γλαστρών» τους, οι οποίοι τώρα που δεν βγαίνει μεροκάματο από εκεί, αποφάσισαν να ασχοληθούν με την πολιτική. Παιγνίδια απόλυτης επίδειξης δύναμης από ένα σύστημα που καταρρέει. Υπομονή μέχρι την λυτρωτική ανατροπή, η οποία θα έρθει μέσω της απόλυτης δημοκρατικής διαδικασίας που δεν είναι άλλη από τις εκλογές. Έρχεται η ώρα…
periodista.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου