Συνέντευξη στον ΤΕΡΡΥ ΜΑΥΡΙΔΗ Ο Βασίλης Οικονόμου δεν είναι ένας τυχαίος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Στη νεολαία ΠΑΣΟΚ από τα μαθητικά του χρόνια (ΠΑΜΚ), αργότερα στέλεχος της ΠΑΣΠ και Μέλος του Κ.Σ. της Νεολαίας, ως ένας εκ των ηγετικών φυσιογνωμιών της, ταυτισμένος με την ευρύτερη αριστερή πτέρυγα του Κινήματος, δεν ξάφνιασε όσους τον γνώριζαν με την απόφασή του να ψηφίσει «παρών». Ξάφνιασε όμως το γεγονός ότι βρέθηκε εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας. Σήμερα, ανεξάρτητος βουλευτής, αλλά μέλος του ΠΑΣΟΚ και πάντα αριστερός, μιλά στη Blog για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις, την απομάκρυνση της Κυβέρνησης από την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ και τα μελλοντικά του σχέδια και κινήσεις στον πολιτικό στίβο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Θα ήθελα να ξεκινήσουμε, λύνοντάς μου μια απορία. Γιατί στις τηλεοπτικές σας εμφανίσεις, μετά την αποπομπή σας από το ΠΑΣΟΚ, εμφανιστήκατε εμφανώς «μουδιασμένος» -ή ακόμα και μετανιωμένος- καθώς έγινε αντιληπτό ότι αποφασίσατε με βάση τη συνείδησή σας. Τελικά συνεχίζετε να τα έχετε καλά με τον εαυτό σας ή μετανιώσατε που βρεθήκατε εκτός της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ;
Τα έχω πολύ καλά με τη συνείδησή μου. Οι χαμηλοί τόνοι που κράτησα, μπορεί να ερμηνεύτηκαν ως «μούδιασμα», αλλά σας διαβεβαιώνω ότι σίγουρα δεν είμαι μετανιωμένος. Είμαι σε ένα βαθμό απογοητευμένος, καθώς η διαγραφή μου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ αντίκειται στα όσα επιτάσσει το Σύνταγμα για τους Βουλευτές και το πώς αυτοί υποχρεούνται να τοποθετούνται με την ψήφο τους στα πλαίσια της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Επιπρόσθετα, είμαι απογοητευμένος από την πορεία των πραγμάτων, από την απομάκρυνση της Κυβέρνησης από την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ, από την υιοθέτηση μέτρων που έρχονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις βασικές επιδιώξεις και τους στόχους του κινήματος. Το μεγαλύτερο βέβαια δυστύχημα είναι το γεγονός ότι οι ανησυχίες μου, οι προβλέψεις και οι φόβοι μου, επιβεβαιώνονται στην πορεία εκτέλεσης του μνημονίου συνεργασίας που αποδέχτηκε η Κυβέρνηση. Φαίνεται, επίσης, ότι πολλοί συνάδελφοι βουλευτές αρχίζουν τώρα να κατανοούν το τι ακριβώς ψήφισαν και τις συνέπειες που η εφαρμογή του μνημονίου θα έχει για τους Έλληνες. Ίσως ο τηλεοπτικός φακός τελικά να αποτύπωσε αυτή ακριβώς την απογοήτευσή μου.
Αυτή τη στιγμή έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία μια τεράστια οργή για το πολιτικό σύστημα, το οποίο κατά πολλές απόψεις «παίζει τα ρέστα του». Πιστεύετε ότι φτάσαμε στο τέλος του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού στη χώρα μας;
Το σίγουρο είναι ότι το σύνολο της κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένου και του πολιτικού συστήματος, έρχεται πλέον αντιμέτωπο με την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα αυτή σίγουρα είναι πολύ διαφορετική από αυτή που μας παρουσίαζαν οι κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών -ΠΑΣΟΚ και ΝΔ- και αναδεικνύονται πλέον με τραγικό τρόπο οι εγγενείς μας αδυναμίες, οι στρεβλώσεις και οι παθογένειες. Η αναγκαστική ανάδειξη των προβλημάτων που επιμελώς κρύβονταν από την κοινή γνώμη, οδηγεί αναπόφευκτα σε κοινωνικές διεργασίες και αλλαγές. Το πολιτικό σύστημα, το σημερινό παλαιοκομματικό σύστημα, δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστο από τις κοινωνικές εξελίξεις. Μέσα από τις διεργασίες αυτές θα υπάρξουν συγκρούσεις με κατεστημένα συμφέροντα, με ξεπερασμένες νοοτροπίες, θα υπάρξουν πολιτικές ανακατατάξεις, κάποιοι πολιτικοί φορείς θα μεταλλαχθούν και κάποιοι θα εκλείψουν, αφού δε θα εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό. Το αν αυτό θα σημάνει και το τέλος του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού και την εκ βάθρων αλλαγή του τρόπου αντιμετώπισης της πολιτικής, είναι κάτι που θα αποφασίσει η κοινωνία και το οποίο, αν θέλετε τη γνώμη μου, έρχεται με την ταχύτητα της χιονοστιβάδας... Οι ιστορικοί του μέλλοντος, έχοντας την απαραίτητη απόσταση από τα γεγονότα, θα κρίνουν αν οι αλλαγές που θα ακολουθήσουν είναι τέτοιες που θα σηματοδοτούν το τέλος της μεταπολίτευσης και το άνοιγμα ενός νέου και καλύτερου πολιτικού κύκλου.
Μεγάλο μέρος αυτής της λαϊκής οργής στρέφεται και εναντίον του ΠΑΣΟΚ. Για μεγάλη μερίδα του κόσμου, ο Γιώργος Παπανδρέου εξαπάτησε τους ψηφοφόρους με το «λεφτά υπάρχουν», ενώ γνώριζε από τον περασμένο Σεπτέμβριο -από τον κ. Προβόπουλο- ότι η Ελλάδα βούλιαζε. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;
Η λαϊκή οργή εναντίον του ΠΑΣΟΚ είναι δικαιολογημένη, στο μέτρο που το ΠΑΣΟΚ δεν ανταποκρίνεται στο προεκλογικό του πρόγραμμα και τις δεσμεύσεις του απέναντι στον ελληνικό λαό. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω το βαθμό της ενημέρωσης που παρείχε ο κ. Προβόπουλος στον κ Παπανδρέου προεκλογικά, είμαι όμως βέβαιος ότι και ο ίδιος ο κ. Προβόπουλος έχει ευθύνες για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ως διορισμένος Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Ακόμα όμως και αν δεχτούμε ότι τα όσα ακολούθησαν των εκλογών του Οκτωβρίου ήταν μονόδρομος, που εγώ προσωπικά δεν το δέχομαι, τα μέτρα που έχουν ληφθεί, τόσο λόγω του ΔΝΤ, όσο και πριν την ψήφισή του, πάσχουν στον τομέα της αναλογικότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ορθολογικής κατανομής των βαρών και δε φαίνεται να οδηγούν και στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Ο λαός αρχίζει και το καταλαβαίνει αυτό, είναι σε θέση να αντιληφθεί το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούμαστε και δικαίως εξοργίζεται και εξανίσταται. Σε κάθε περίπτωση, εγώ τουλάχιστον δεν έχω στοιχεία για να υποστηρίξω ότι ο κ. Παπανδρέου εξαπάτησε τον ελληνικό λαό. Αντίθετα, φαίνεται ότι και αυτός εξαπατήθηκε, όπως και το σύνολο του ελληνικού λαού, από την εικόνα μιας δήθεν ισχυρής χώρας, με ισχυρά θεμέλια ανάπτυξης. Ο ελληνικός λαός δε θεωρεί ότι εξαπατήθηκε από το ΠΑΣΟΚ. Η οργή του συνίσταται στο ότι οι πολιτικές που υιοθετεί σήμερα το ΠΑΣΟΚ, δεν οδηγούν, παρά σε νέα αδιέξοδα που θα «απαιτούν» νέες θυσίες από αυτούς που δεν ευθύνονται για τη σημερινή πολιτική και οικονομική πραγματικότητα.
Όπως γνωρίζουμε, ας μην κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλό μας, ένα μεγάλο κομμάτι του «αριστερού» ή, αν θέλετε, «πατριωτικού» ΠΑΣΟΚ, είναι βαθύτατα απογοητευμένο, δυσαρεστημένο ή ακόμα και εξοργισμένο, τόσο με τις πολιτικές Παπανδρέου, όσο και με τις επιλογές των προσώπων που έχει κάνει. Σα να έχει «εξορίσει το ΠΑΣΟΚ από το ΠΑΣΟΚ». Θα παρακαλούσα το σχόλιο σας…
Ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει τονίσει ότι οι πολιτικές που ακολουθούνται είναι ξένες προς την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ. Από εκεί και πέρα, είναι νομίζω εμφανές ότι κάποια πρόσωπα που έχουν επιλεγεί σε κρίσιμες θέσεις, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα δεδομένα της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης που σήμερα βιώνουμε. Τα προβλήματα είναι πολιτικά, αλλά κάποιοι δεν μπορούν να δώσουν πολιτικές λύσεις. Δυστυχώς, κάποιοι επιτρέπουν την κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης και συντηρητικής ιδεολογίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταφέρουν στη χώρα την τεχνοκρατική προσέγγιση των αριθμών και καταστρέφουν την ελληνική μεσαία τάξη. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κίνημα που οφείλει να ακούει τον ελληνικό λαό. Αυτή τη στιγμή έχει απομακρυνθεί από τη βάση του, από τον αγρότη, το μισθωτό, το μικρομεσαίο επιχειρηματία, τον νέο, τον ηλικιωμένο, τη νοικοκυρά, δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματά τους και δυσκολεύει αφόρητα την καθημερινότητά τους και την οικονομική τους επιβίωση. Προς το παρόν τουλάχιστον, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας διαζύγιο από την ιδεολογία του κινήματος, πήρε διαζύγιο και από τη μεγάλη λαϊκή του βάση. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα μπορέσει να επιστρέψει στις βασικές και απαραβίαστες καταβολές της.
Η διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας -καθώς πιστεύω ότι η αποπομπή Μπακογιάννη αυτό σηματοδοτεί- και η πιθανότητα της δημιουργίας κόμματος από τη Ντόρα, είναι μια «κρίση» που μπορεί να περάσει και στο ΠΑΣΟΚ; Δηλαδή, στην περίπτωση ευρείας εκλογικής ήττας του κόμματος -αν όχι στις επόμενες, σίγουρα στις μεθεπόμενες εκλογές, ασχέτως εκλογικού νόμου και χρόνου- θα λειτουργήσουν και στο ΠΑΣΟΚ οι ήδη εμφανείς φυγόκεντρες δυνάμεις;
Τα κόμματα αποτελούν πολιτικές εκφράσεις, πολιτικούς φορείς της κοινωνίας. Όσο η κοινωνία αλλάζει, αλλάζουν και τα κόμματα. Κάθε διάσπαση, αλλαγή ή μετατόπιση ενός πολιτικού φορέα, δεν μπορεί, παρά να είναι αποτέλεσμα κοινωνικών διεργασιών. Κατά συνέπεια, το αν θα αναπτυχθούν φυγόκεντρες δυνάμεις στο ΠΑΣΟΚ και ο τρόπος που αυτές θα εξελιχθούν, θα είναι αποτέλεσμα των κοινωνικών ανακατατάξεων. Η πολιτική ήττα ενός κόμματος εξουσίας συνεπάγεται την προσωρινή ή την οριστική απώλεια της δυνατότητας έκφρασης και ανταπόκρισης στην πλειοψηφία της κοινωνίας. Όταν συμβαίνει αυτό, υπάρχουν δύο πιθανές εξελίξεις, μία εκ των οποίων είναι η δημιουργία νέων κομμάτων, που αν κατανοούν τα μηνύματα και τα αιτήματα της κοινωνίας, μπορούν να επιτύχουν και ένα μερίδιο στην εκπροσώπησή της. Είναι όμως πολιτικά πολύ νωρίς για να προβλέψει κάποιος σε τέτοιο βαθμό τις πολιτικές εξελίξεις, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ.
«Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Τι αποτύπωση έχει στο σημερινό ΠΑΣΟΚ αυτή η κορυφαία δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν η πλειοψηφία του λαού πιστεύει και μάλλον δικαίως ότι η πρόσκληση του ΔΝΤ στη χώρα ισούται με απεμπόληση της εθνικής μας κυριαρχίας;
Είναι σαφές και δεν το έχει αρνηθεί κανείς. Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία επιτήρησης και πολλές αποφάσεις που ανήκουν στη δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους, έχουν εκχωρηθεί. Είναι πλέον βέβαιο ότι οφείλουμε όλοι μαζί να δώσουμε ένα μεγάλο αγώνα ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας.
Θα διεκδικήσετε στις επερχόμενες εκλογές του Νοεμβρίου τη νέα περιφέρεια Αττικής. Κάποιοι -κατά τη γνώμη μου- θα σας αποκαλέσουν «αντάρτη». Τι θα θέλατε να τους απαντήσετε; Επίσης, θα είναι πολύ «μοναχικός» ο δρόμος του ανεξάρτητου υποψηφίου ή στην πορεία θα βρεθούν και άλλοι συνοδοιπόροι για να σας πλαισιώσουν στον αγώνα σας;
Ο πολιτικός χρόνος μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου είναι πολύ μεγάλος Ακόμα δεν έχω αποφασίσει για το τι ακριβώς θα κάνω σε σχέση με την Περιφέρεια της Αττικής.Δεν κρύβω, πάντως, ότι με ενδιαφέρει η πορεία που θα ακολουθήσει η Περιφέρεια της Αττικής, καθώς πιστεύω ότι οι δυνατότητες που δίνει ο Καλλικράτης είναι τέτοιες, που, αν αξιοποιηθούν, μπορούν να φέρουν την ανάπτυξη και να βελτιώσουν σημαντικά την καθημερινότητα και την ποιότητα της ζωής των κατοίκων της Αττικής.Δεν αντιλαμβάνομαι το χαρακτηρισμό του «αντάρτη» και δεν προσβλέπω σε αυτό τον τιμητικό προσδιορισμό, σε περίπτωση που πάρω την απόφαση να συμμετέχω ως υποψήφιος Περιφερειάρχης σε αυτές τις εκλογές. Σε ό,τι αφορά τη «μοναχικότητα», θα απαντήσω ότι οι απόψεις μου είναι σύμφωνες με την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ, τα αιτήματά μου είναι ίδια με αυτά της πλειοψηφίας των κατοίκων της Αττικής, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο συμμετείχα στην πολιτική ζωή του τόπου έως σήμερα ήταν τίμιος και συνεπής με τις ιδέες του κινήματος. Και φυσικά μπορώ να πω με βεβαιότητα, ότι ο δρόμος που θα ακολουθήσω δε θα είναι σε καμία περίπτωση «μοναχικός». Φοβάμαι ότι άλλοι έχουν ανεβεί στο «τρένο της μεγάλης φυγής», για να θυμηθώ το φοβερό έργο του Κοντσαλόφσκι, όπου πρόσκαιρα απολαμβάνουν τη μέθη της εξουσίας τους, αλλά τους περιμένει μπροστά τους ένας ακλόνητος τοίχος! Νομίζω ότι η λαϊκή ετυμηγορία δε χαρίζεται σε κανέναν.
blogpress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου