Ήταν Φλεβάρης του 2010 όταν ξεκινούσαμε το ταξίδι μας αυτό, πέρασαν κιόλας 12 μήνες που κανείς Έλληνας δεν θα ξεχάσει στα επόμενα χρόνια. Μήνες που σημαδεύτηκαν από ιστορικά για την πατρίδα γεγονότα. Η διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανέδειξε μέσα σε λίγους μόνο μήνες ζητήματα που ποτέ ξανά δεν είχαν εμφανιστεί τόσο επιτακτικά. Προφανώς η ενεργοποίηση του Μηχανισμού στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας από την λεγόμενη «τρόικα» του Δ.Ν.Τ – Ε.Κ.Τ. – Ε.Ε. δεν είναι ένα απλό ιστορικό γεγονός αλλά μια πολιτική απόφαση με πολλές συνέπειες για την μελλοντική πορεία της χώρας. Συνέπειες τις οποίες ήδη βιώνουν με τον χειρότερο τρόπο τα χαμηλά και μεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Πολίτες που καλούνται να αποπληρώσουν μέσα από την μείωση των εισοδημάτων τους ένα χρέος που δεν δημιούργησαν, την ίδια ώρα που οι έχοντες βρίσκουν και σήμερα τον τρόπο να απαλλάσσονται από τα βάρη που τους αναλογούν. Πολίτες που επέδειξαν πρωτόγνωρη ανοχή και αντοχή αλλά σήμερα έχουν απολέσει κάθε στοιχείο αισιοδοξίας, μπροστά σε ένα μέλλον που προοιωνίζεται αβέβαιο και ζοφερό.
Ο Ελληνικός λαός για ακόμα μια φορά αντιμέτωπος με την ίδια την ιστορία της χώρας, ιστορία με έντονες δόσεις εξάρτησης και διεθνούς κηδεμονίας. Για μια ακόμη φορά αντιμέτωπος με προκλήσεις που αντίστοιχες τους αντιμετώπισε μόνο στις κρίσιμες καμπές της ιστορίας του, με σκληρά μέτρα, περικοπές στη μισθοδοσία, ανεργία, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, συμπίεση του κοινωνικού κράτους κ.λ.π. και όλα υπό το πρίσμα της «Εθνικής σωτηρίας». Στη παγκόσμια οικονομική κρίση όμως, ήρθε να προστεθεί και η κρίση των αξιών, των ιδεών και της νοοτροπίας, μια κρίση πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη που ήρθε στην επιφάνεια.Είναι η κρίση και οι παραμορφώσεις των ίδιων των ιδεολογιών του Πολιτικού συστήματος, της Δημοκρατίας μας...
Η νέα γενιά, θύμα για ακόμα μια φορά της κατάστασης, δεν έχει απλά να αντιμετωπίσει μόνο τη μάστιγα της ανεργίας και της λιτότητας, αλλά και τις παγιωμένες αντιλήψεις των «ρουσφετιών» και αλληλοεξαρτώμενων συμφερόντων, του «κονέ» και της πελατειακής αντίληψης για την ίδια την ενασχόληση με τα κοινά. Οι περισσότερες πολιτικές νεολαίες της χώρας αδυνατούν να αρθρώσουν εναλλακτικό λόγο και να ανασυγκροτήσουν ένα νεολαιίστικο κίνημα απέναντι στην σημερινή κρίσιμη κατάσταση, σαν να βρίσκονται σε βαθύ λήθαργο. Σήμερα που κάτι τέτοι είναι πιό αναγκαίο από ποτέ.
Η πολιτική μας Νεολαία, η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. που για χρόνια υπήρξε στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, ακροβατεί ανάμεσα στην ύπαρξη και την ανυπαρξία, στα περισσότερα επίπεδα λειτουργίας της, έχοντας φτάσει σε τέλμα και έχοντας απολέσει το στόχο, που θα έπρεπε να έχει μια προοδευτική νεολαία. Στόχος που δεν είναι άλλος από την διατύπωση και διεκδίκηση πολιτικών και θέσεων που θα οδηγούν την κοινωνία, τους θεσμούς και τις ιδέες σε δρόμους ανανέωσης, σε δρόμους ρήξης με τις δυνάμεις Status Quo, απέναντι στις σειρήνες της συστημικής και κομματικής ενσωμάτωσης. Δυστυχώς, η στάση αυτή της ηγεσίας της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. συνέβαλλε επιτυχώς στον περαιτέρω συστηματικό αποκλεισμό της νεολαίας από το πολιτικό σκηνικό, ακόμα και σαν δυνατότητα φωνής και έκφρασης. Δυστυχώς, εντός της γραφειοκρατίας της, το κυρίαρχο αίσθημα ακόμα και σήμερα είναι αυτό της αυτοσυντήρησης και της εγγύησης της καριέρας. Έχουν κάνει την επιλογή να βαδίζουν χωρίς αντιστάσεις, είναι συνυπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση.
Ένα χρόνο πριν ορμώμενοι από αυτή την συγκυρία μια ομάδα νέων ανθρώπων διατύπωσε, μέσα το κείμενο μιας πολιτικής διακύρηξης, το όραμα της για την Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ., το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά και ευρύτερα για ολόκληρη την κοινωνία. Η αναγκαιότητα για Ανατροπή κατεστημένων αντιλήψεων και διαδικασιών, ειδικά μέσα σε ένα κλίμα Κρίσης και γενικότερης αμφισβήτησης, έγινε ο οδηγός για την συγκρότηση της Προοδευτικής Κίνησης Νέων Αριστερών.
Η Προοδευτική Κίνηση Νέων Αριστερών, από την πρώτη στιγμή έθεσε ως βασικό στόχο να επαναφέρει την οριζόντια πολιτική διαδικασία στον χώρο της Νέας Γενιάς, ως αντίδοτο στον γραφειοκρατικό εκφυλισμό της κυρίαρχης νεολαιϊστικής πολιτικής πρακτικής. Από τα πρώτα κιόλας βήματα παλεύει για μια Νεολαία η οποία θα αφουγκράζεται, θα παρεμβαίνει και θα μάχεται. Μια Νεολαία που θα έρχεται αντιμέτωπη με όλες τις συντηρητικές λογικές, που θέλουν την Νεολαία των «γραμμιτζίδων» και «κομματικών εγκάθετων» και όχι την Νεολαία της δημιουργικής σύνθεσης. Μια νεολαία που θα βάζει εμπόδια στα σχέδια για την συρρίκνωση του μέλλοντος μας. Ο δρόμος για την ανατροπή, βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, απαιτεί αγώνα και χρόνο για να σπάσουν τα χρόνια αποστήματα της διαπλοκής και διαφθοράς, της συντηρητικής ενσωμάτωσης και αλλοτρίωσης. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ».
Ένας χρόνος από τη «γέννηση» της Προοδευτικής Κίνησης Νέων Αριστερών πέρασε. Ένας χρόνος μέσα στον οποίο συντάχθηκε και έθεσε τα θεμέλιά του ένα πολιτικό μόρφωμα με αρχές,στόχους και όραμα για εναλλακτικούς δρόμους που βάζουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις πραγματικές ανάγκες του, αμφισβητώντας μονόδρομους και εξ άνωθεν επιταγές. Και το μόρφωμα αυτό συνεχίζει και σήμερα αντλώντας ιδέες και ενέργεια από «τα κάτω», συγκροτώντας ένα οργανωμένο κινηματικό υποκείμενο που κάνει πράξη την ισονομία και την οριζόντια διαδικασία μεταξύ όλων των μελών του. Που δεν διαφοροποιεί τους νέους, σε νέους πολλών ταχυτήτων, αλλά σε νέους με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις απέναντι στο όραμα της ανατροπής και της συγκρότησης μιας άλλης Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. μιας άλλης Σπουδαστικής παράταξης, ενός άλλου νεολαιϊστικου και συνδικαλιστικού κινήματος.
Η Προοδευτική Κίνηση Νέων Αριστερών αποτέλεσε και αποτελεί βίωμα για όλους εμάς, τα μέλη της, μια συνειδητή προσπάθεια που έχει ρόλο και στόχο, που έχει αξίες και αρχές. Που θέλει και μπορεί να συγκροτήσει μια δική μας «Νέα Αριστερά». Εκείνη την Αριστερά που μένει μακριά από την σημερινή «Αριστερά των αγκυλώσεων», σηματοδοτώντας την αρχή της νέας Μεταπολίτευσης. Την Αριστερά που γίνεται η απαρχή μιας νέας εποχής αξιών, που δεν περιθωριοποιεί, δεν στεγανοποιεί τις ιδέες της, που κάνει τον ριζοσπαστισμό του σήμερα προϋπόθεση για το αύριο, που αφουγκράζεται τις σύγχρονες ανάγκες.
Η Νέα Αριστερά είναι εκείνο το επίκαιρο περίγραμμα μιας προοδευτικής πολιτικής πρότασης που απαντάει στην σημερινή αναγκαιότητα τόσο για τα καθημερινά ζητήματα μιας κοινωνίας, μέχρι και στο κεντρικό ζήτημα μιας άλλης παγκόσμιας πολιτικής που στηρίζεται στις αρχές της ισότητας και αλληλεγγύης θέτοντας στο επίκεντρο των πολιτικών τους ανθρώπους και το περιβάλλον διαβίωσης τους σε ένα άλλο κόσμο, που δεν τον κυβερνούν οι αγορές αλλά οι πολίτες. Η Νέα Αριστερά έρχεται να υπηρετήσει την ανάγκη που υπάρχει πρωτίστως για την αλλαγή, ως μια διαδικασία που επανεξετάζεται σε νέα βάση και που τα θεμέλια της χτίζονται με νέα υλικά .
Οποιοσδήποτε προοδευτικός άνθρωπος ζει ή βίωσε από κοντά το ιστορικό εγχείρημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και όχι μόνο, μπορεί να αντιληφθεί ότι το κόμμα, που στην εποχή της Μεταπολίτευσης αποτέλεσε πυλώνα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της χώρας, μετασχηματιστηκε σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα έχει ολισθήσει σε επιλογές πολιτικών μακρινών από εκείνες που ιδρύθηκε για να υπηρετήσει, πολιτικών συστημικών και νεοφιλελεύθερων μακριά από τις ανάγκες του λαού. Και δυστυχώς η ιστορική αυτή ολίσθηση συνέπεσε με την ολίσθηση του ίδιου του πολιτικού συστήματος και της μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας μας.
Σήμερα είναι επιβεβλημένη η επανίδρυση του Κινήματος μέσα από την ίδια την νέα γενιά που δεν έπαψε να πιστεύει σε αρχές και αξίες, μέσα από την ανασυγκρότηση των κοινωνικών δυνάμεων που διαχρονικά στήριξαν το όραμα της ΑΛΛΑΓΗΣ. Η νέα μεταπολίτευση έχει ανάγκη από μια νέα σύγχρονη διακήρυξη 3ης Σεπτέμβρη που θα αμφισβητεί τις σημερινές οικονομικές χούντες και εξαρτήσεις. Ο δρόμος της Νέας Αριστεράς ίσως να είναι η διέξοδος στην σημερινή Κρίση της ίδιας της σοσιαλδημοκρατίας. Ίσως είναι η απάντηση στις «χαμένες» ελπίδες και προσδοκίες όλων αυτών που προσδοκούσαν κάτι διαφορετικό από τον σοσιαλιστικό χώρο.
Ένα χρόνο μετά την ίδρυση μας συνεχίζουμε με πίστη ότι οι δυνάμεις της Προοδευτικής νέας γενιάς πρέπει να πρωταγωνιστήσουν στην ανασυγκρότηση της πατρίδας και της Δημοκρατίας μας. Οι δυνάμεις της νέας γενιάς μπορούν να δώσουν την απάντηση στα αδιέξοδα του κουρασμένου πολιτικού συστήματος, αρκεί να συγκροτήσουν κοινωνικές πλειοψηφίες και συλλογικότητες με στόχο και όραμα. Δεν επαναπαυόμαστε ούτε θα επαναπαυτούμε στο μέλλον ενόψει δυσκολιών και κακοτοπιών που θα εμφανιστούν στον δρόμο μας, συνεχίζουμε δυναμικά.
Ύστερα από ένα χρόνο λειτουργίας της Τάσης, καλούμε κάθε νέο και νέα, φοιτητή, άνεργο, εργαζόμενο να συμμετέχει σε αυτήν την προσπάθεια, για την ανανέωση του πολιτικού σκηνικού, για να καλυφθεί το κενό αντιπροσώπευσης που σήμερα υπάρχει στον προοδευτικό κυρίως χώρο, για να γίνουν οι ιδέες μας πλειοψηφικές. Η Προοδευτική Κίνηση Νέων Αριστερών είναι ένα χώρος ιδεών, που ξεκίνησε μια χειμωνιάτικη νύχτα από μια χούφτα νέους, που ένιωσαν την ευθύνη να αλλάξουν την κατάσταση που βίωνε η ελληνική κοινωνία, ή τουλάχιστον να κάνουν την συλλογική προσπάθεια για την υπέρβαση. Η Προοδευτική Κίνηση Νέων Αριστερών δεν σκοπεύει να αποτελέσει έναν ακόμα μηχανισμό εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων, χωρίς αρχές και πιστέυω, αλλά να συνεισφέρει σε αυτό που έχει ανάγκη η γενιά μας, να γίνει καλύτερη από την προηγούμενη για να ζήσει καλύτερα η επόμενη.
Στο πλαίσιο αυτό, προχωράμε, βάζοντας τα ζητήματα αιχμής που θεωρούμε οτι μπορούν να συμβάλλουν στην επιστροφή της ιδέας της πολιτικής, της επανάκτησης της δημόσιας σφαίρας, σε μια νέα αληθινή εκκίνηση για να ξαναδώσουμε το «νέο ραντεβού με την ιστορία» και να αποφύγουμε το «χρονοντούλαπο». Για το σκοπό αυτό προγραμματίζουμε και οργανώνουμε εσωτερικές αλλά και δημόσιες, δημοκρατικά οργανωμένες συζητήσεις με βάση τις εξής θεματικές:
ü «Ερμηνεία του Μεταπολιτευτικού Κύκλου 1974 - 2010. Τι ακολουθεί μετά;»
ü «ΠΑ.ΣΟ.Κ.: Η σημερινή σύγκρουση του νέου με το παλιό και η Ν.ΠΑΣΟΚ»
ü «Η Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη και το «Συμβόλαιο με το Λαό». Κείμενα επίκαιρα και εστίες έμπνευσης ή νεκρά;»
ü «Ο ρόλος και οι Ανάγκες της Νέας Γενιάς στο Νέο Μεταπολιτευτικό Σκηνικό.»
ü «ΟΝΕ, Ευρωπαϊκή Ένωση και Νεοφιλελευθερισμός. Υπάρχει άλλος δρόμος;»
ü «Η Ελλάδα πέρα από το Μνημόνιο: Για μια νέα εθνική και προοδευτική στρατηγική. Για ένα νεό Συμβόλαιο με το Λαό.»
Ενάντια στην πολιτική και μορφωτική ανεπάρκεια που κάποιοι θα ήθελαν να καταδικάζουν την Νεολαία, χωρίς απόψεις και θέσεις, ενάντια στην μικροπολιτική, διαχειριστική και μυωπική αντίληψη της πραγματικότητας, όπου απουσιάζει το πολιτικό σχέδιο για την υπέρβαση της νεοελληνικής παρακμής, εμείς αντιτείνουμε την πολιτική, ιδεολογική και ηθική αναγέννηση του Προοδευτικού Χώρου, με ανάδειξη των μεγάλων ζητημάτων, για ένα σχέδιο Εθνικής και Κοινωνικής Προόδου της Χώρας μας.
Για τον λόγο αυτό καλούμε κάθε νέο και νέα, να συμμετάσχει σε αυτή την προσπάθεια, να γίνει η κινητήρια δύναμη μιας νέας εποχής αλλαγής και μετασχηματισμών.
Τίποτα δεν θα αλλάξει, αν δεν σηκωθούμε από την μιζέρια της καθημερινότητας μας, αν δεν κάνουμε την ανάγκη μας όχημα για την αλλαγή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου