Κύπριε ξυπνά, ξεβολέψου ανέλαβε και εσύ τις ευθύνες σου!

Νικολέτα Μιλιώτου
Δ.Κ.Κ.Φ. ΑΓΩΝΑΣ Θεσσαλονίκης

Γεμάτη οργή με ένα απερίγραπτο αίσθημα να με πνίγει παρακολουθούσα από το πρωί της Δευτέρας τα τραγικά γεγονότα στο Ζύγι, τον άδικο χαμό των συνανθρώπων μας και την ανικανότητα των ιθυνόντων. Προσπαθούσα συνεχώς να καταλάβω τι πραγματικά οδήγησε στην τραγωδία! Τα πρώτα συμπεράσματα ήταν η ηλιθιότητα, η ανικανότητα η αδράνεια. Όλοι ζητήσαμε  κυρίως από τους χώρους κοινωνικής δικτύωσης την άμεση απόδοση ποινικών ευθυνών. Αυτό που έγινε δεν είναι τίποτα λιγότερο ούτε τίποτα περισσότερο από ένα φρικτό έγκλημα. Αυτό που παρατηρήσαμε ήταν κάποιες παραιτήσεις που όπως αναφέρθηκε από τα Μ.Μ.Ε «έγιναν αμέσως αποδεκτές από τον Πρόεδρο». Καμιά αυτονόητη παραίτηση δεν θα αποδώσει δικαιοσύνη. Ήρθε η στιγμή στην Κύπρο να αρχίσει η Πολιτεία να τιμωρεί παραδειγματικά με φυλάκιση όλους όσους κατά καιρούς έχουν βυθίσει στο πένθος τον κυπριακό λαό!

Σωρεία «γιατί» συνέχιζαν να με περιτριγυρίζουν. Εύκολο και σωστό να κατηγορήσω την Κυβέρνηση, τους πολιτικούς και τα Μ.Μ.Ε.  Όλοι γνώριζαν και όλοι σώπασαν.

Είχαμε βλέπετε να ασχοληθούμε με πιο σημαντικά θέματα! Ξέχασε όμως η Κυβέρνηση πως  κύριο μέλημά της είναι η προφύλαξη των πολιτών της. Παρά λοιπόν να αναλώνονται σε τακτικές του τύπου «θα το διερευνήσουμε» και «εμείς δεν γνωρίζαμε» ας πράξει τα δέοντα και ας ζητήσει δημόσια συγγνώμη για την ανευθυνότητα που υπέδειξε! Θλιβερή ήταν και η εικόνα όλον όσων έτρεξαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά την τραγωδία που περνάει αυτή τη στιγμή η Κύπρος μας, ώστε στο τέλος να παρακολουθούμε τον ένα να αποδίδει ευθύνες στον άλλο και ο άλλος να απαντά με απόδοση ευθυνών για την τραγωδία του ’74.

Πως φτάσαμε σε αυτό το σαθρό πολιτικό σύστημα; Γιατί η εικόνα της κυπριακής πολιτικής προκαλεί αποστροφή; Δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών εμείς οι πολίτες. Μερίδιο ευθύνης βαραίνει όλους μας και μόνο όταν το συνειδητοποιήσουμε θα μπορέσουμε επιτέλους να φτιάξουμε μια κυπριακή κοινωνία απαλλαγμένη από τέτοια φαινόμενα! Πότε αντιδράσαμε για οτιδήποτε άδικο μας σερβίρεται από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις; Πόσο βολεμένοι και βαθιά χωμένοι στον μικρόκοσμό μας βρισκόμασταν; Σε ένα μικρόκοσμο με στοιχεία τον καταναλωτισμό, την εγωπάθεια με απατηλές φιλοδοξίες πατώντας επί πτωμάτων, αδιαφορώντας για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Κατά πόσο εμείς συντηρήσαμε το υπάρχων σύστημα λειτουργώντας με τη λογική του «μέσου» της «μίζας»; Πότε προσπαθήσαμε να κάνουμε την αλλαγή; Εμείς τους βγάζουμε στην εξουσία, εμείς έχουμε γίνει θεραπαινίδες ενός συστήματος όπου κυριαρχεί η αδράνεια η ανευθυνότητα το βόλεμα η εκμετάλλευση η αδιαφάνεια και τα μικροπολιτικά συμφέροντα είτε εγχώρια είτε με ξένες δυνάμεις.

Και τώρα ξυπνήσαμε. Για πόσο όμως; Μέχρι την επόμενη φορά που θα μας κοιμίσουν αποπροσανατολίζοντας μας από το θέμα; Μέχρι την επόμενη φορά που θα πάμε στο γήπεδο και πάλι θα τσακωθούμε για τα «πιστεύω» μας; ή μήπως μέχρι την επόμενη προεκλογική περίοδο; Και προκειμένου τα λόγια μου να μην γίνουν βορρά για ακραία στοιχεία διευκρινίζω δεν συνίσταται αποχή απαιτείται συμμετοχή, απαιτείται ενημέρωση. Όλοι όσοι απείχαν έχουν το ίδιο μερίδιο ευθύνης με εκείνους που επέλεξαν.