Νωρίτερα, στις 2 το μεσημέρι θα συνεδριάσει το υπουργικό συμβούλιο, για να γίνει πλήρης ενημέρωση των μελών της κυβέρνησης. Το μεσημέρι της Μεγάλης Τρίτης έκλεισε η βουλή για τις πασχαλινές διακοπές, αλλά με δεδομένη την προκήρυξη των εκλογών, το κλείσιμο αυτό είναι και οριστικό για την τρέχουσα περίοδο, καθώς αναμένεται να συνέλθει και πάλι με τη νέα σύνθεση, που θα προκύψει από τις κάλπες.
Οι ξένοι παράγοντες δεν κρύβουν την ανησυχία τους για το αποτέλεσμα της κάλπης και οι έξωθεν παρεμβάσεις πληθαίνουν.
«Το να καταφύγει κανείς σε περιθωριακά κόμματα που λαϊκίζουν δεν θα ήταν σοφή επιλογή από πλευράς του ελληνικού λαού» δήλωσε σε τηλεοπτική της συνέντευξη η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ.
«Mε αποσταθεροποίηση κινδυνεύει η Ελλάδα λόγω των εκλογών» γράφουν οι Financial Times.
Ανάλογα ''καμπανάκια'' έχουν προηγηθεί ουκ ολίγα τους τελευταίους μήνες.
Ουδείς βεβαίως μπορεί να συναγωνιστεί την προκλητικότητα του Ευάγγελου Βενιζέλου, που..
μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, άσκησε σκληρή κριτική τόσο στην ΝΔ όσο και στα κόμματα της αριστεράς ενώ επισήμανε τον κίνδυνο «να φιλοξενήσει η Βουλή οπαδούς του ναζισμού». Αλήθεια; Και ποιός ευθύνεται γι αυτό; Ποιός δημιούργησε τις συνθήκες γαι τη δημοσκοπική άνοδό τους; Και ποιός δέχθηκε να συγκυβερνήσει με ακροδεξιό κόμμα, προκειμένου να υλοποιήσει την καταστροφική για τη χώρα πολιτική του; Τη δική του ή την καθ' υπαγόρευση;
Δεν είναι η πρώτη φορά που επισείει ανάλογο κίνδυνο ο κ.Βενιζέλος.
«Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο εκφασισμού», δήλωσε στις 4.4.12 ο Ευ. Βενιζέλος απευθυνόμενος προς τους «ανθρώπους των Γραμμάτων και της Τέχνης», που, ανταποκρινόμενοι στην πρόσκλησή του, είχαν σπεύσει να τον ακούσουν στο Μουσείο Μπενάκη. Την άποψη αυτή δικαιολόγησε με το επιχείρημα ότι «κινδυνεύουμε να έχουμε στο Κοινοβούλιο δυνάμεις εχθρικές προς τον κοινοβουλευτισμό. Οι έρευνες της κοινής γνώμης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου».
Αντί να εκβιάζει και να απειλεί τους Έλληνες πολίτες με την δήθεν καταστροφολογία της επόμενης μέρας, θα ήτνα σκόπιμο οι πολίτες να απαιτήσουν από τον κ. Βενιζέλο απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων και ίσως τότε επαναπροσδιορίσουμε τον ορισμό και τις πρακτικές του φασισμού.
Αλήθεια, ποιος μπορεί να ξεπεράσει το σημερινό ΠΑΣΟΚ σε ακροδεξιό οίστρο κοινωνικής απαξίωσης των αδυνάτων, που κατεδαφίζει ό,τι οικοδομήθηκε ως δίχτυ κοινωνικής προστασίας από τον Μεσοπόλεμο και μετά; Η επιχειρηματολογία του κ. Βενιζέλου φέρνει στο μυαλό ένα από τα βασικά ευρήματα της ψυχαναλυτικής θεωρίας: Για να αρνηθεί κάποιος μια προφανή πραγματικότητα που τον βαρύνει, την προβάλλει σε άλλους: καταγγέλλει τον «φασισμό» των άλλων για να αρνηθεί τον φασισμό που ο ίδιος έχει αφομοιώσει στην πολιτική του.
Δανείζομαι ένα απόσπασμα από ένα άρθρο του Γιάννη Μηλιού, καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας στο Ε.Μ.Π.:
“ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ πολιτικό σύστημα, που συνηθίσαμε να αποκαλούμε «δικομματισμό», βρίσκεται σε μια εκρηκτική αντίφαση: Έχοντας χάσει τη νομιμοποίηση των «από κάτω», αναγκάζεται να συγκλίνει σε μια παράταξη (το «κόμμα του Μνημονίου»), αποδεχόμενο στις γραμμές του την Ακροδεξιά και τον Φασισμό, για να αυξήσει την αποτελεσματικότητά του. Η ένωση όμως αυτή γίνεται η μεγάλη αδυναμία του.
Η ΝΕΑ ΕΝΟΤΗΤΑ οξύνει αντί να ξεπερνά τις εσωτερικές αντιφάσεις της αστικής εξουσίας, μειώνει αντί να αυξήσει τη συναίνεση αυτών που θα την υποστούν. Ο φόβος που αρχίζει να διαπερνά κάθε πόρο του άρχοντος συγκροτήματος δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Είναι ο φόβος του υπαρκτού φασισμού απέναντι στη δυναμική αμφισβήτηση των «από κάτω» που αδυνατεί πλέον να ελέγξει”
Ρένα Παυλάκη - Διακίδη / ΠΡΟΟΔΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου