Η ανυπόληπτη ηγεσία της καθημαγμένης χώρας μας, μετά την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ και τα τρία μνημόνια, αποδέχθηκε διαχρονικά από το 2010:
Πρώτον: Την υποβάθμιση του Ευρωπαϊκού Συμβούλιου (Συμβούλιο Κορυφής) και την υποκατάστασή του από μια υποτελή Διακυβερνητική του Γαλλογερμανικού άξονα, με εκπροσώπους τους αξιοθρήνητους Ν. Σαρκοζύ και Α. Μέρκελ. Πολιτικά πρόσωπα, γνωστά ως αχυράνθρωποι συμφερόντων της Deutsche Bank, των χρηματιστηριακών κύκλων και της Goldman Sachs.
Δεύτερον: Μετά τις εκλογές στη Γαλλία, τη συντηρητική στροφή του Φ. Ολάντ και τα ήξεις-αφίξεις από τις δημοσιονομικές πολιτικές λιτότητας στην ανάπτυξη, εντέλει όλοι οι ηττημένοι των αγορών αποδέχτηκαν και τη διάλυση της Διακυβερνητικής του Γαλλογερμανικού άξονα, από την ομάδα Μερκελ –Σόιμπλε.
Τρίτον: Αυτή η εξέλιξη, αποτελεί έναν «πολιτικό μεσαίωνα», μια μεγάλη ήττα της Πολιτικής, μια μεγάλη ήττα της Δημοκρατίας στην Ευρώπη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με υποταγμένες και λοβοτομημένες τις περισσότερες ηγεσίες της Ε.Ε., καθώς και την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ.Μ. Μπαρόζο και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρομπάι. Αποτελεί αποκάλυψη δε, ενώπιον κάθε πολιτικού, διανοούμενου, πανεπιστημιακού και επιχειρηματικού παράγοντα και κυρίως σε κάθε εργαζόμενο και σε κάθε εχέφρονα Ευρωπαίο πολίτη ότι προετοιμάζεται και προωθείται η «τερατογένεση» της Γερμανικής Ευρώπης, που απειλεί τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.
Τέταρτον: Στο πλαίσιο της νεοαποικιακής πολιτικής τους, η κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου, αποδέχθηκε τη περαιτέρω καταστρατήγηση των συνθηκών της Ε.Ε. Και προβαίνει τώρα σε προπαρασκευαστικές ενέργειες για τη συγκρότηση ενός ταμείου διμερούς υποτέλειας ανάμεσα στην αποικιοκρατική Γερμανία της ηγεσίας Α. Μέρκελ –Β. Σόιμπλε και της «ελληνικής διοίκησης» που θα χρηματοδοτήσει τη παραγωγή φθηνών προϊόντων με φθηνές θέσεις εργασίας, ως πρόπλασμα του να αποτελέσει η χώρα μια ειδική ζώνη οικονομικής και κοινωνικής υποτίμησης, με παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών χαμηλής προστιθέμενης αξίας και με φτωχοποιημένο το ανθρώπινο δυναμικό. Προχωρούν στην δεύτερη φάση υποτίμησης της χώρας.
Πέμπτον: Η δεξιά πάντα έτσι ήταν, είναι και θα είναι. Εθελόδουλη σε αποικιακές και ανοικτές επεμβάσεις στη χώρα.
Έκτον: Το μεγαλύτερο όνειδος για τη χώρα είναι όσοι οδήγησαν το μεταλλαγμένο και διαπλεκόμενο δεξιό κόμμα του Β. Βενιζέλου στο να αποτελεί το γενίτσαρο αυτής της νέο-αποικιακής πολιτικής, με την οποία επιχείρησαν ανεπιτυχώς να επιβάλουν ότι εδώ δεν είναι χώρα, αλλά χώρος.
Και το θλιβερότερο όλων, όσοι ψήφισαν, στήριξαν και εφάρμοσαν την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ και τα μνημόνια, ετοιμάζουν τώρα συναντήσεις πολιτικού μεταμορφισμού και απάτης για να ξεπλυθούν είτε σε συνεργασία με αντι-μνημονιακές δυνάμεις, είτε σε κατασκευάσματα αμνησίας και ασυλίας της δήθεν «μετά-μνημονίου» εποχής, στα οποία ως συνένοχοι των επιλογών τους που ενώ αποτέλεσαν το απαύγασμα της δεξιάς νεοφιλελεύθερης πολιτικής, τώρα οι δήθεν αμνήμονες θα εμφανίζονται ως εάν τα μνημόνια να ψηφίστηκαν και να εφαρμόστηκαν από κάποιους… «άλλους».
Και προετοιμάζονται για το Φθινόπωρο: Εμπρός είτε για την εκφυλισμένη κεντροαριστερά της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας, είτε δήθεν για τη ανασύσταση της δημοκρατικής παράταξης από όσους καταρράκωσαν και οδήγησαν σε ήττα τον προοδευτικό χώρο και ήδη προβαίνουν στη νέα επιχείρηση-απάτη της δήθεν «μετα-μνημονιακής εποχής», της νέο-αποικίας . Αιδώς Αργείοι!
Έβδομον: Κανείς πατριώτης, δημοκράτης και προοδευτικός πολίτης δεν μπορεί να υποδεχθεί το Β. Σόιμπλε στην Ελλάδα. Αντίθετα τον θεωρεί ανεπιθύμητο με βάση την ιδιότητα του. Δεν έχει καμία θεσμική ιδιότητα με βάση τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελεί ένα ακόμα εξάμβλωμα του επιχειρούμενου εξανδραποδισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας, της αρχαιότερης χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όγδοο: Ούτε για εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων που αφορούν την προεκλογική εκστρατεία στη Γερμανία, δεν μπορεί να γίνει δεκτός ο Β. Σόιμπλε. Σε όσους ψήφισαν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο του 2012 δεν οφείλει χάριτες μόνο η Α. Μέρκελ. Είναι γνωστό από τώρα το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία. Νικητής θα είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα: Πραγματική Καγκελάριος θα είναι η Deutsche Bank, των χρηματιστηριακό λόμπυ της Φραγκφούρτης και της Goldman Sachs. Στη Καγκελαρία του νεοφιλελευθερισμού και της νεοαποικιακής πολιτικής, σε αγαστή σύμπνοια με τη Μέρκελ και τους συμμάχους της
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου