Η ηγετική εμφάνιση και κυριαρχική παρουσία του Α. Τσίπρα στην ευρωσυζήτηση για την προεδρία αλλάζει το πολιτικό σκηνικό σε Ελλάδα κι Ευρώπη.
Στην Ελλάδα η αριστερά βάζει πλώρη για την κυβέρνηση μετά τις προσεχείς ευρωεκλογές και την ανάδειξη της σε πρώτη δύναμη με διαφορά από την ΝΔ και τους υπολοίπους. Στην Ευρώπη η αριστερά για πρώτη φορά αποκτά δυναμικό πολιτικό πρόσωπο ικανό να μιλήσει στις ψυχές των πολιτών της Γηραιάς Ηπείρου με άλλη γλώσσα από την ξύλινη που γνωρίζανε ως τώρα.
Αυτή την άποψη δεν την διαμόρφωσα τώρα, αφού καιρό τώρα πιστεύω πως η πλειονότητα του λαού που δηλώνει ‘δεν ξέρω/δεν απαντώ’ (4 στους 5 δεν συμμετέχουν) στις δημοσκοπήσεις είναι ο σιωπηλός κι οργισμένος κόσμος που έχει βαρεθεί την πολιτικολογία και τις κατευθυνόμενες σε ένα βαθμό σφυγμομετρήσεις και αφήνει να μιλήσει με την ψήφο του επιλέγοντας κυρίως ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, ακούγοντας χθες τον Τσίπρα στο debate για την Ευρωβουλή κατάλαβα πόσο πίσω είναι σε σχέση με τις ανησυχίες και τον παλμό των Ευρωπαίων οι άλλοι πολιτικοί ηγέτες και πόσο πιο κοντά στη δυναμική τους έκφραση είναι ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι αυτό είναι απολύτως φυσικό αφού η Ελλάδα ήταν η χώρα που μπήκε πρώτη και βαθύτερα απ’ όλες τις άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ στην κρίση, την άγρια ταξικά διαχείριση της και την οικονομική και κοινωνική καταστροφή που ακολούθησε. Κι η ελληνική αριστερά με βασικό εκφραστή τον ΣΥΡΙΖΑ πολέμησε σε όλο το μήκος του μετώπου την πολιτική αυτή της ταξικής διάλυσης και καταστροφής και γνωρίζει πολύ καλά τι εκκολάπτεται τώρα με καθυστέρηση και με ποιο τρόπο στην Ευρώπη ώστε να μπορεί ένας Τσίπρας να το καταγγέλλει εύγλωττα κι αποτελεσματικά ως αδιέξοδο και διαλυτικό για την προοπτική μιας δημοκρατικής, οικονομικά βιώσιμης, κοινωνικά αλληλέγγυας κι ειρηνικής Ευρώπης των λαών.
Ορισμένοι θολωμένοι από προκαταλήψεις χρέωσαν στον Τσίπρα μία εμφάνιση αλά Ελληνικά κι ολίγον ‘τσαμπουκαλίδικη’, μακριά από το ευρωπαϊκό πνεύμα που απευθυνόταν αποκλειστικά και μόνο για εγχώρια κατανάλωση. Πόσο λάθος έχουν. Η Ευρώπη αλλάζει καθώς η κρίση βαθαίνει και ο κοινωνικός ιστός διαρρηγνύεται. Τα υψηλά ποσοστά αποχής έδειχναν μέχρι τώρα την αδιαφορία έως απέχθεια των Ευρωπαίων στην πολιτική τους ηγεσία. Όμως, τώρα που η πολιτική της λιτότητας δεν τους επιτρέπει να ζουν όπως άλλοτε αναζητούν αντίδραση και λύσεις στα προβλήματα τους οι ίδιοι. Είναι λοιπόν γι’ αυτούς όαση στην έρημο της ευρωπαϊκής γραφειοκρατικής νοοτροπίας να ακούν ένα νέο πολιτικό από την περιφέρεια του Νότου να ταράζει τα στάσιμα ύδατα της Ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ και να ζητά αλλαγή των κανόνων του παιχνιδιού εντάσσοντας τους ίδιους σε αυτό.
Η απήχηση της πρώτης ευρωπαϊκής εμφάνισης του Τσίπρα στους Ευρωπαίους πολίτες ήταν καταλυτική. Όχι γιατί έπεισε απαραίτητα για τις θέσεις του (πχ Ουκρανία, μετανάστευση) αλλά γιατί μίλησε με θάρρος, ενθουσιασμό, αυτοπεποίθηση και σαφήνεια θέτοντας τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων, προκαλώντας ευθέως τους αντιπάλους του και χωρίς να λάβει καμία ουσιαστική απάντηση (πχ Γιούνκερ). Αν η Ευρώπη των λαών σήμερα ψάχνεται και αναζητεί έκφραση, ο αριστερός κι αιρετικός Τσίπρας τους έδωσε χθες κάτι καινούργιο: κριτική σκέψη κι αιχμηρό πολιτικό λόγο που έλειπαν μέχρι τώρα από την κεντρική πολιτική αρένα της Γηραιάς Ηπείρου. Συγχρόνως, μαζί με τις πρώτες ευρωπαϊκές περγαμηνές του έστειλε σαφές μήνυμα νίκης στους συμπατριώτες του στην Ελλάδα.
AvantiPopoloGR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου