Σε μια φυσιολογική χώρα, όπως αρέσκεται να αποκαλεί την Ελλάδα ο πρωθυπουργός, ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα είχε παραιτηθεί. Κανείς σοβαρός πολιτικός δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τη χλεύη για την καταφανή αντίφαση μεταξύ των δηλώσεών του το 2009 και την επίθεση που εξαπέλυσε κατά του Αλέξη Τσίπρα μετά την επίσκεψή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την επομένη των ευρωεκλογών. Μετά τις ευρωεκλογές του 2009 και ενώ είχαν γίνει γνωστά μόνο τα exit polls, ορμητικός ο Βενιζέλος διαπίστωνε τη δυσαρμονία μεταξύ της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της κυβέρνησης Καραμανλή και της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού, που είχε δώσει τότε την πρώτη θέση στο ΠΑΣΟΚ. "Εκ των πραγμάτων", τόνιζε τότε ο Βενιζέλος, "τίθεται ζήτημα εκλογών" και χαρακτήριζε "τυπικό στοιχείο" την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία τής τότε κυβέρνησης. Φαντάζεστε τι θα είχε γίνει αν μιλούσε για "τυπικό στοιχείο" ο Τσίπρας...
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αδικεί συχνά τον εαυτό του επειδή πέφτει θύμα τού εγώ του. Υπερεκτιμά τον εαυτό του και την υψηλή, ομολογουμένως, ευφυΐα του, πέφτοντας συχνά σε λάθη που δεν θα τα έκαναν ούτε αρχάριοι της πολιτικής. Από την ίδια την υψηλή θεωρητική συγκρότησή του έπρεπε να γνωρίζει ότι πολλές φορές πολιτικοί με υψηλή ευφυΐα έχουν σύντομα βιογραφικά είτε επειδή πέφτουν θύματα της αλαζονείας τους είτε επειδή ακολούθησαν λάθος δρόμο όταν κλήθηκαν από την Ιστορία. Ο Βενιζέλος νομίζει ότι η Ιστορία τού χρωστά την αναγνώριση που δεν βρίσκει στον λαό.
Ας αφήσουμε τους ιστορικούς να κάνουν τη δουλειά τους, ευχόμενοι να τον αντιμετωπίσουν με επιείκεια, και ας σταθούμε στη σημερινή δύσκολη πραγματικότητα. Ο Βενιζέλος ακολουθεί με εμμονή αντι-ΣΥΡΙΖΑ γραμμή και μετατρέπει την άλλοτε κραταιά Κεντροαριστερά σε συνιστώσα της Ν.Δ. Εγκλωβίζει την Κεντροαριστερά στη στρατηγική Σαμαρά. Μπορεί όμως να ανασυγκροτηθεί η Κεντροαριστερά σε αντιαριστερή γραμμή; Φαίνεται πως μπορεί, αν πρόκειται για τον Βενιζέλο, ο οποίος επιπροσθέτως έχει υποστεί τη φθορά της εξουσίας. Αυτό όμως είναι το βασικότερο πρόβλημα της Κεντροαριστεράς, που έχει απομείνει γύρω από την Ελιά. Η αχίλλειος πτέρνα της...
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αδικεί συχνά τον εαυτό του επειδή πέφτει θύμα τού εγώ του. Υπερεκτιμά τον εαυτό του και την υψηλή, ομολογουμένως, ευφυΐα του, πέφτοντας συχνά σε λάθη που δεν θα τα έκαναν ούτε αρχάριοι της πολιτικής. Από την ίδια την υψηλή θεωρητική συγκρότησή του έπρεπε να γνωρίζει ότι πολλές φορές πολιτικοί με υψηλή ευφυΐα έχουν σύντομα βιογραφικά είτε επειδή πέφτουν θύματα της αλαζονείας τους είτε επειδή ακολούθησαν λάθος δρόμο όταν κλήθηκαν από την Ιστορία. Ο Βενιζέλος νομίζει ότι η Ιστορία τού χρωστά την αναγνώριση που δεν βρίσκει στον λαό.
Ας αφήσουμε τους ιστορικούς να κάνουν τη δουλειά τους, ευχόμενοι να τον αντιμετωπίσουν με επιείκεια, και ας σταθούμε στη σημερινή δύσκολη πραγματικότητα. Ο Βενιζέλος ακολουθεί με εμμονή αντι-ΣΥΡΙΖΑ γραμμή και μετατρέπει την άλλοτε κραταιά Κεντροαριστερά σε συνιστώσα της Ν.Δ. Εγκλωβίζει την Κεντροαριστερά στη στρατηγική Σαμαρά. Μπορεί όμως να ανασυγκροτηθεί η Κεντροαριστερά σε αντιαριστερή γραμμή; Φαίνεται πως μπορεί, αν πρόκειται για τον Βενιζέλο, ο οποίος επιπροσθέτως έχει υποστεί τη φθορά της εξουσίας. Αυτό όμως είναι το βασικότερο πρόβλημα της Κεντροαριστεράς, που έχει απομείνει γύρω από την Ελιά. Η αχίλλειος πτέρνα της...
Καπάκος Σταύρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου