Ίσως ο κ. Σαμαράς με τον λόγο του, τον γεμάτο καλαμπούρια (μέτρα δεν τα λες πάντως) περί ανάπτυξης, που εκφώνησε την Τρίτη το βράδυ από τις 7 και επί μια ώρα για να προλάβει να είναι μέσα στα τηλεοπτικά πλυντήρια των εγκεφάλων των τηλεθεατών στις 8, να ήθελε να μαλακώσει τη λύσσα που θεωρώ πως δίκαια πρέπει να νιώθουν οι Έλληνες πολίτες καθώς πλησιάζει η ώρα των ευρωεκλογών. Λέγοντας πως θα πουλάμε αγάλματα μέσω e-shop μου θύμισε κάτι παλιές ελληνικές ταινίες όπου φτωχαδάκια παιγμένα από Φωτόπουλο, Αυλωνίτη, Βέγγο, με ελάχιστες εμπειρίες από πραγματικές επιχειρήσεις, έκαναν όνειρα για μεγάλες (αερο)μπίζνες. Και όταν άρχισε να υπολογίζει τα δισεκατομμύρια από τα μελλοντικά πετρέλαια θύμισε τον επιπόλαιο τζογαδόρο του καζίνο, που πριν περάσει καν την πόρτα για να μπει, λογαριάζει πως έχει στην τσέπη του όσα χρήματα σχεδίαζε όλη μέρα με το μυαλό του ότι θα κερδίσει εκείνο το βράδυ.
Συμπαθητικός μέσα στη φαινομενικά αφελέστατη ανεδαφικότητά του και τον παιδαριώδη, γεμάτο δήθεν λαϊκά στερεότυπα, λόγο του; Αυτό φοβάμαι, μήπως και η φαιδρότητα των λόγων γεννήσει συμπάθεια και το χειρότερο, απάθεια, και σπεύδω να προβάλω ένα και μοναδικό επιχείρημα, που δεν στηρίζεται σε μεγαλειώδεις πολιτικές αναλύσεις, αλλά απαντά απευθείας στο γιατί την Κυριακή πρέπει να ψηφίσουμε όποιον άλλον, εκτός από Ν.Δ. και ΕΛΙΑ (εννοείται πλην των οπαδών του Χίτλερ*).
Όλον αυτόν τον καιρό, παράλληλα με τα γνωστά για πλεόνασμα, «επιτυχημένη ιστορία», επιστροφή στις αγορές, μάχες με ανεμόμυλους και ανεμομαζώματα, κάθε τόσο διαβάζαμε ότι, νύχτα, Παρασκευή βράδυ κατά προτίμηση ή και Κυριακή, πέντε λεπτά πριν κλείσει μια συνεδρίαση, άνθρωποι από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, την έχωναν κάποια τροπολογία και περίμεναν να μην το αντιληφθεί η Αντιπολίτευση και να περάσει. Να νομιμοποιηθεί μέσα στην κοινοβουλευτική ζάλη, κι ενώ όταν ανέβαιναν στο βήμα μιλούσαν για «τα παιδιά μας», για Παναγίες, Πατρίδες, Δικαιοσύνη, Όρυκτό Πλούτο, Αλληλεγγύη, πίσω από τις πλάτες μας εξυπηρετούσαν κάποιους ισχυρούς έως και ισχυρότατους παράγοντες.
Για να μην αναφέρω πράγματα έτσι στον αέρα, συγκέντρωσα** στο τέλος του άρθρου*** μερικές από τις πιο εξοργιστικές περιπτώσεις, που κάπως έχουν συζητηθεί και δεν τους πρέπει την Κυριακή να έχουν ξεχαστεί, ενώ με τον όγκο τους συνολικά αποδεικνύουν ότι τα παλικάρια της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ κοπίασαν να αποενοχοποιούν φίλους που παρανόμησαν. Πέρα από τις περιπτώσεις αυτές, έχουμε και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Ν.Δ. κ. Μάκη Βορίδη, από τη μια να παρίσταται ως συνήγορος υπεράσπισης των εταιρειών Power Hellas και Energa, και από την άλλη να στρέφεται κατά της απόφασης για την επαναπρόσληψη των καθαριστριών από το «Υπουργείο Οικονομικών» (Και όπως παρατηρείτε, το αντράκι που παλεύει με τα τέρατα της Ευρώπης, εδώ δεν τολμάει να βάλει καν το όνομά του, κρύπτόμενο πίσω από τον τίτλο του Υπουργείου του). Από τη μια πλευρά, οι χώρες της Ευρώπης και η Ε.Ε. (πλην Μ. Βρετανίας) απορρίπτουν την ιδιωτικοποίηση του νερού και από την άλλη η αναίσθητη ελληνική κυβέρνηση εδώ λυσσάει με την ΕΥΑΘ, αγνοώντας και το δημοψήφισμα που της έδειξε τι θέλει ο κόσμος, ενώ συζητάει την πώληση και της ΕΥΔΑΠ. Από τη μια κυνηγιούνται οι μικροοφειλέτες και από την άλλη επί δυο χρόνια έχει εφευρεθεί η βρωμερή νομοθέτηση της μη ύπαρξης ποινικών ευθυνών. Με το άρθρο 18 του νόμου 4002/2011(Φ.Ε.Κ. α’ 180/22.8.2011) αυτοαμνηστέυθηκε ο κ. Βενιζέλος για την ενέργειά του να βάλει 100 εκατομμύρια ευρώ στην Proton Bank του κ. Λαυρεντιάδη. Μετά διευρύνθηκε, έγινε πατέντα και κακή συνήθεια η εκ των προτέρων αμνήστευση που δένει τα χέρια της Δικαιοσύνης, για Τραπεζίτες, μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, του ΤΑΥΠΕΔ και των ΔΣ των υπό ιδιωτικοποίηση εταιρειών. Όλοι λάδι από πριν, ό,τι και αν κάνουν.
Γι' αυτό λοιπόν, αγνοώντας τις απειλές και τον εκβιασμό ότι τη Δευτέρα θα υπάρχει χάος, ότι θα πάει ο γνωστός και πλήρης αλαζονείας ασκός στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και κάτι θα πάθουμε, λαμβάνοντας υπόψη τις πισώπλατες και μέσα στο σκοτάδι μαχαιριές, ακόμη και μόνο γι αυτές, εμείς πρέπει άφοβα και θαρρετά να πάμε να ψηφίσουμε και να τους αποδυναμώσουμε, θα είναι ο πρώτος γύρος. Διότι είναι τόσο θρασείς που αν δεν αποδοκιμαστούν θα πουν ότι ο κόσμος εκτίμησε το «έργο τους», δηλαδή όλα αυτά που αν έχετε υπομονή θα διαβάσετε στο τέλος του άρθρου και άλλα ακόμη.
Όλοι μας και μόνοι τους λοιπόν, αυτό τους αξίζει και δεν χρειάζονται δισταγμοί.
* Εξαιρώ τους οπαδούς του Χίτλερ, πλην άλλων και για τον εξής λόγο: Ενώ θέλουν να τους θεωρούμε ένα Λαϊκό Κόμμα, δεν έχουν καταθέσει ποτέ κάτι στη Βουλή που να πηγαίνει κόντρα στα συμφέροντα κάποιου μεγαλοκαρχαρία. Με τους πλούσιους τα είχαν πάντα πολύ καλά και τίποτα δεν τους ενοχλούσε. Μάλιστα φαίνεται λογική και η καταγγελία Μιχαλολιάκου πως στον Πειραιά πριμοδότησαν το ψηφοδέλτιο του μεγαλοεφοπλιστή και του υπαλλήλου του. Άλλωστε ξέρουμε πως όσοι είχαν εμπλακεί στους ξυλοδαρμούς ανθρώπων του ΚΚΕ στο Πέραμα, το έκαναν υπηρετώντας συμφέροντα εφοπλιστών που ήθελαν να αλλάξουν κάποια πράγματα στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Άρα, τι να ελπίζεις από τέτοιους τύπους;
** Χθες το απόγευμα κυκλοφορήθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ ένα ολόκληρο μικρό βιβλίο με 144 σελίδες που έχει και περιπτώσεις ίδιες με αυτές που αναφέρω κι εγώ παρακάτω. Η δική μου συγκέντρωση των περιπτώσεων είχε αρχίσει από πολύ πιο πριν, ανεξάρτητα όπως πολλοί το γνωρίζουν, αλλά θεωρώ ότι και αυτή η «μαύρη βίβλος» έχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία.
*** Εδώ είναι μερικές περιπτώσεις που επέλεξα, πολύ εξοργιστικές, αλλά και πολύ λίγες πάντως, σε σχέση με το όργιο των τελευταίων δυο χρόνων:
• Με προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 151 ΑΑΠ της 3/5/2012), που φέρει την υπογραφή του τότε αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Νίκου Σηφουνάκη, τροποποιήθηκαν οι χρήσεις γης σε όλα τα οικοδομικά τετράγωνα του Αμαρουσίου που έχουν πρόσοψη στο βασικό οδικό δίκτυο και τους σημαντικούς οδικούς άξονες. Πρόκειται για τακτοποίηση όλων των πολεοδομικών παρανομιών που έχουν γίνει σε μεγάλες ιδιοκτησίες της συγκεκριμένης περιοχής, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται το Mall που βρίσκεται δίπλα στην Αττική οδό. Υπάρχει όμως και με υπογραφή του Ευάγγελου Βενιζέλου το ΦΕΚ 302Α′ της 24/12/2013, ώστε η ευρύτερη έκταση στην περιοχή του Αγίου Θωμά Αμαρουσίου να αντιμετωπίζεται άνισα. Θεσπίζεται γενικός συντελεστής δόμησης 2, αλλά τα πολλά τετραγωνικά προβλέπεται να κατασκευαστούν στο οικοδομικό τετράγωνο που βρίσκεται το εμπορικό κέντρο. Θυμόμαστε άλλωστε πως όταν το Συμβούλιο Επικρατείας έβγαζε λίγο πριν τους Ολυμπιακούς το Mall αυθαίρετο, ο κ. Βενιζέλος έλεγε: «Ναι, αλλά εμείς συνεχίζουμε» και συνέχισε όντως. Με την παράγραφο 6 του άρθρου 23 του ισχύοντος νόμου 4178/2013 (ΦΕΚ 174Α’ της 8/8/2013), που φέρει την υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού και σημερινού εκλεκτού της Ν.Δ. για τον Δήμο Θεσσαλονίκης Σταύρου Καλαφάτη και αφορά τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων, υπάρχει αναφορά-φωτογραφία για την περίπτωση του Mall. Με ένα πρόστιμο μόλις 10.000 ευρώ, καθάρισε ο κ. Λάτσης.
• Τροπολογία που καταθέτει ομάδα βουλευτών της δικομματικής κυβέρνησης, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα ότι υπάρχει φόβος για μαζικές αγροτικές κινητοποιήσεις και πως πρέπει να βρεθεί τρόπος να εκτονωθεί η κατάσταση, επιδιώκει να ανασταλούν οι διώξεις τους για μία περίοδο τριών ετών, στο νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς(!!!), δίνοντας «συγχωροχάρτι» στους αγροτοσυνδικαλιστές, οι οποίοι εμπλέκονται σε σκανδαλώδεις υποθέσεις κακοδιαχείρισης πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Δηλαδή, μέσα στο νομοσχέδιο που καθιέρωνε τις διώξεις για τους ιδιοκτήτες κατοικιών έμπαινε από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. τροπολογία (1066/14/20.12.2013) για να μην υποστούν διώξεις οι κομματικοί τους συνοδοιπόροι (τα ονόματά τους εδώ).
• Η κατάργηση των άρθρων 85Α, 85Β και 85Γ του Ν.Δ. 210/1973 «Περί Μεταλλευτικού Κώδικος», πραγματοποιήθηκε με δύο γραμμές μιας τροπολογίας στο σχέδιο νόμου «Απλούστευση της αδειοδότησης για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας» στις 7.5.2014. Έγινε δια χειρός του γνωστού μεταρρυθμιστή Κ. Χατζιδάκη, όπου καταργώντας αυτά τα άρθρα παύει η υποχρέωση των εκμεταλλευόμενων τα ελληνικά μεταλλεία εταιρειών, να προμηθεύουν με το σύνολο των εξορυσσομένων προϊόντων Ελληνικές Μεταλλουργικές Βιομηχανίες επί ποινή έκπτωσης του δικαιώματος εκμετάλλευσης και αντίστοιχα το Υπουργικό Συμβούλιο (να μπορεί) να υποχρεώνει σε αναγκαστική εκμίσθωση των μεταλλείων από Ελληνικές Μεταλλουργικές Βιομηχανίες. Με λίγα λόγια, γιατί το θέμα έχει μεγάλο βάθος και επιπτώσεις: Η ΛΑΡΚΟ τροφοδοτείται από τα μεταλλεία σιδηρονικελιούχου λατερίτη σε Εύβοια και Καστοριά. Όποιος ιδιώτης αγοράσει τη ΛΑΡΚΟ θα μπορεί να πουλάει στο εξωτερικό το μετάλλευμα κατ’ ευθείαν και να λέει ότι το εργοστάσιο θα πρέπει να κλείσει γιατί δεν συμφέρει και δεν υπάρχει νόμος να του επιβάλει τη λειτουργία του. Αυτό περίπου έγινε ήδη και στη Χαλκιδική και η γνωστή απεχθής εταιρεία πουλάει χρυσοφόρα αποθέματα, στοκαρισμένα από χρόνια με σκοπό να γίνει εργοστάσιο, στο εξωτερικό χωρίς το κράτος να κερδίζει κάτι από αυτά, που έγιναν με έξοδά του.
• Στην εφημερίδα Καθημερινή, που δεν μπορείς να πεις ότι πρόσκειται στην αντιπολίτευση δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο: «Με χαριστικές διατάξεις σβήνουν ποινικές ευθύνες» (4.5.2014). Εδώ λοιπόν σε Πολυνομοσχέδιο, με δράστη το Υπουργείο Δικαιοσύνης, είχαμε την «πλημμεληματοποίηση» της δωροδοκίας και δωροληψίας υπαλλήλου (άρθρα 235, 236 Π.Κ.), με την εκπληκτική διατύπωση: Εάν η πράξη για την οποία δίδεται το δώρο(=μίζα) δεν αντίκειται στα καθήκοντα του υπαλλήλου θα τιμωρείται μόνον σε βαθμό πλημμελήματος (δηλαδή, παραγραφή σε 5 χρόνια). Άρα, παραγράφονται υποθέσεις για μίζες πάνω από 120.000 ευρώ. Και όπως αναφέρεται στο άρθρο: «Δικογραφίες που έχουν ανοίξει για ποινικές ευθύνες κλείνουν ενώ υπόδικοι για σκάνδαλα ζητούν αποφυλάκιση». Κάποιος μάλιστα προφυλακισμένος για τα Ναυπηγεία έκανε αμέσως τα χαρτιά του για να βγει. Μετά έλεγαν από το Υπουργείο: Δεν ξέρουμε πώς έγινε αυτό, ποιος κατήργησε αυτά τα άρθρα. Θα βρούμε και θα ξαναβάλουμε τις διατάξεις. Εντάξει μας πείσατε κι εσείς. Ποιος άραγε, ανακατεμένος στο παρελθόν, να είχε λέτε εσείς συμφέρον να γίνει πλημμέλημα η υπόθεση των Ναυπηγείων και να κλείσει;
Συμπαθητικός μέσα στη φαινομενικά αφελέστατη ανεδαφικότητά του και τον παιδαριώδη, γεμάτο δήθεν λαϊκά στερεότυπα, λόγο του; Αυτό φοβάμαι, μήπως και η φαιδρότητα των λόγων γεννήσει συμπάθεια και το χειρότερο, απάθεια, και σπεύδω να προβάλω ένα και μοναδικό επιχείρημα, που δεν στηρίζεται σε μεγαλειώδεις πολιτικές αναλύσεις, αλλά απαντά απευθείας στο γιατί την Κυριακή πρέπει να ψηφίσουμε όποιον άλλον, εκτός από Ν.Δ. και ΕΛΙΑ (εννοείται πλην των οπαδών του Χίτλερ*).
Όλον αυτόν τον καιρό, παράλληλα με τα γνωστά για πλεόνασμα, «επιτυχημένη ιστορία», επιστροφή στις αγορές, μάχες με ανεμόμυλους και ανεμομαζώματα, κάθε τόσο διαβάζαμε ότι, νύχτα, Παρασκευή βράδυ κατά προτίμηση ή και Κυριακή, πέντε λεπτά πριν κλείσει μια συνεδρίαση, άνθρωποι από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, την έχωναν κάποια τροπολογία και περίμεναν να μην το αντιληφθεί η Αντιπολίτευση και να περάσει. Να νομιμοποιηθεί μέσα στην κοινοβουλευτική ζάλη, κι ενώ όταν ανέβαιναν στο βήμα μιλούσαν για «τα παιδιά μας», για Παναγίες, Πατρίδες, Δικαιοσύνη, Όρυκτό Πλούτο, Αλληλεγγύη, πίσω από τις πλάτες μας εξυπηρετούσαν κάποιους ισχυρούς έως και ισχυρότατους παράγοντες.
Για να μην αναφέρω πράγματα έτσι στον αέρα, συγκέντρωσα** στο τέλος του άρθρου*** μερικές από τις πιο εξοργιστικές περιπτώσεις, που κάπως έχουν συζητηθεί και δεν τους πρέπει την Κυριακή να έχουν ξεχαστεί, ενώ με τον όγκο τους συνολικά αποδεικνύουν ότι τα παλικάρια της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ κοπίασαν να αποενοχοποιούν φίλους που παρανόμησαν. Πέρα από τις περιπτώσεις αυτές, έχουμε και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Ν.Δ. κ. Μάκη Βορίδη, από τη μια να παρίσταται ως συνήγορος υπεράσπισης των εταιρειών Power Hellas και Energa, και από την άλλη να στρέφεται κατά της απόφασης για την επαναπρόσληψη των καθαριστριών από το «Υπουργείο Οικονομικών» (Και όπως παρατηρείτε, το αντράκι που παλεύει με τα τέρατα της Ευρώπης, εδώ δεν τολμάει να βάλει καν το όνομά του, κρύπτόμενο πίσω από τον τίτλο του Υπουργείου του). Από τη μια πλευρά, οι χώρες της Ευρώπης και η Ε.Ε. (πλην Μ. Βρετανίας) απορρίπτουν την ιδιωτικοποίηση του νερού και από την άλλη η αναίσθητη ελληνική κυβέρνηση εδώ λυσσάει με την ΕΥΑΘ, αγνοώντας και το δημοψήφισμα που της έδειξε τι θέλει ο κόσμος, ενώ συζητάει την πώληση και της ΕΥΔΑΠ. Από τη μια κυνηγιούνται οι μικροοφειλέτες και από την άλλη επί δυο χρόνια έχει εφευρεθεί η βρωμερή νομοθέτηση της μη ύπαρξης ποινικών ευθυνών. Με το άρθρο 18 του νόμου 4002/2011(Φ.Ε.Κ. α’ 180/22.8.2011) αυτοαμνηστέυθηκε ο κ. Βενιζέλος για την ενέργειά του να βάλει 100 εκατομμύρια ευρώ στην Proton Bank του κ. Λαυρεντιάδη. Μετά διευρύνθηκε, έγινε πατέντα και κακή συνήθεια η εκ των προτέρων αμνήστευση που δένει τα χέρια της Δικαιοσύνης, για Τραπεζίτες, μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, του ΤΑΥΠΕΔ και των ΔΣ των υπό ιδιωτικοποίηση εταιρειών. Όλοι λάδι από πριν, ό,τι και αν κάνουν.
Γι' αυτό λοιπόν, αγνοώντας τις απειλές και τον εκβιασμό ότι τη Δευτέρα θα υπάρχει χάος, ότι θα πάει ο γνωστός και πλήρης αλαζονείας ασκός στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και κάτι θα πάθουμε, λαμβάνοντας υπόψη τις πισώπλατες και μέσα στο σκοτάδι μαχαιριές, ακόμη και μόνο γι αυτές, εμείς πρέπει άφοβα και θαρρετά να πάμε να ψηφίσουμε και να τους αποδυναμώσουμε, θα είναι ο πρώτος γύρος. Διότι είναι τόσο θρασείς που αν δεν αποδοκιμαστούν θα πουν ότι ο κόσμος εκτίμησε το «έργο τους», δηλαδή όλα αυτά που αν έχετε υπομονή θα διαβάσετε στο τέλος του άρθρου και άλλα ακόμη.
Όλοι μας και μόνοι τους λοιπόν, αυτό τους αξίζει και δεν χρειάζονται δισταγμοί.
* Εξαιρώ τους οπαδούς του Χίτλερ, πλην άλλων και για τον εξής λόγο: Ενώ θέλουν να τους θεωρούμε ένα Λαϊκό Κόμμα, δεν έχουν καταθέσει ποτέ κάτι στη Βουλή που να πηγαίνει κόντρα στα συμφέροντα κάποιου μεγαλοκαρχαρία. Με τους πλούσιους τα είχαν πάντα πολύ καλά και τίποτα δεν τους ενοχλούσε. Μάλιστα φαίνεται λογική και η καταγγελία Μιχαλολιάκου πως στον Πειραιά πριμοδότησαν το ψηφοδέλτιο του μεγαλοεφοπλιστή και του υπαλλήλου του. Άλλωστε ξέρουμε πως όσοι είχαν εμπλακεί στους ξυλοδαρμούς ανθρώπων του ΚΚΕ στο Πέραμα, το έκαναν υπηρετώντας συμφέροντα εφοπλιστών που ήθελαν να αλλάξουν κάποια πράγματα στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Άρα, τι να ελπίζεις από τέτοιους τύπους;
** Χθες το απόγευμα κυκλοφορήθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ ένα ολόκληρο μικρό βιβλίο με 144 σελίδες που έχει και περιπτώσεις ίδιες με αυτές που αναφέρω κι εγώ παρακάτω. Η δική μου συγκέντρωση των περιπτώσεων είχε αρχίσει από πολύ πιο πριν, ανεξάρτητα όπως πολλοί το γνωρίζουν, αλλά θεωρώ ότι και αυτή η «μαύρη βίβλος» έχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία.
*** Εδώ είναι μερικές περιπτώσεις που επέλεξα, πολύ εξοργιστικές, αλλά και πολύ λίγες πάντως, σε σχέση με το όργιο των τελευταίων δυο χρόνων:
• Με προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 151 ΑΑΠ της 3/5/2012), που φέρει την υπογραφή του τότε αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Νίκου Σηφουνάκη, τροποποιήθηκαν οι χρήσεις γης σε όλα τα οικοδομικά τετράγωνα του Αμαρουσίου που έχουν πρόσοψη στο βασικό οδικό δίκτυο και τους σημαντικούς οδικούς άξονες. Πρόκειται για τακτοποίηση όλων των πολεοδομικών παρανομιών που έχουν γίνει σε μεγάλες ιδιοκτησίες της συγκεκριμένης περιοχής, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται το Mall που βρίσκεται δίπλα στην Αττική οδό. Υπάρχει όμως και με υπογραφή του Ευάγγελου Βενιζέλου το ΦΕΚ 302Α′ της 24/12/2013, ώστε η ευρύτερη έκταση στην περιοχή του Αγίου Θωμά Αμαρουσίου να αντιμετωπίζεται άνισα. Θεσπίζεται γενικός συντελεστής δόμησης 2, αλλά τα πολλά τετραγωνικά προβλέπεται να κατασκευαστούν στο οικοδομικό τετράγωνο που βρίσκεται το εμπορικό κέντρο. Θυμόμαστε άλλωστε πως όταν το Συμβούλιο Επικρατείας έβγαζε λίγο πριν τους Ολυμπιακούς το Mall αυθαίρετο, ο κ. Βενιζέλος έλεγε: «Ναι, αλλά εμείς συνεχίζουμε» και συνέχισε όντως. Με την παράγραφο 6 του άρθρου 23 του ισχύοντος νόμου 4178/2013 (ΦΕΚ 174Α’ της 8/8/2013), που φέρει την υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού και σημερινού εκλεκτού της Ν.Δ. για τον Δήμο Θεσσαλονίκης Σταύρου Καλαφάτη και αφορά τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων, υπάρχει αναφορά-φωτογραφία για την περίπτωση του Mall. Με ένα πρόστιμο μόλις 10.000 ευρώ, καθάρισε ο κ. Λάτσης.
• Τροπολογία που καταθέτει ομάδα βουλευτών της δικομματικής κυβέρνησης, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα ότι υπάρχει φόβος για μαζικές αγροτικές κινητοποιήσεις και πως πρέπει να βρεθεί τρόπος να εκτονωθεί η κατάσταση, επιδιώκει να ανασταλούν οι διώξεις τους για μία περίοδο τριών ετών, στο νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς(!!!), δίνοντας «συγχωροχάρτι» στους αγροτοσυνδικαλιστές, οι οποίοι εμπλέκονται σε σκανδαλώδεις υποθέσεις κακοδιαχείρισης πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Δηλαδή, μέσα στο νομοσχέδιο που καθιέρωνε τις διώξεις για τους ιδιοκτήτες κατοικιών έμπαινε από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. τροπολογία (1066/14/20.12.2013) για να μην υποστούν διώξεις οι κομματικοί τους συνοδοιπόροι (τα ονόματά τους εδώ).
• Η κατάργηση των άρθρων 85Α, 85Β και 85Γ του Ν.Δ. 210/1973 «Περί Μεταλλευτικού Κώδικος», πραγματοποιήθηκε με δύο γραμμές μιας τροπολογίας στο σχέδιο νόμου «Απλούστευση της αδειοδότησης για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας» στις 7.5.2014. Έγινε δια χειρός του γνωστού μεταρρυθμιστή Κ. Χατζιδάκη, όπου καταργώντας αυτά τα άρθρα παύει η υποχρέωση των εκμεταλλευόμενων τα ελληνικά μεταλλεία εταιρειών, να προμηθεύουν με το σύνολο των εξορυσσομένων προϊόντων Ελληνικές Μεταλλουργικές Βιομηχανίες επί ποινή έκπτωσης του δικαιώματος εκμετάλλευσης και αντίστοιχα το Υπουργικό Συμβούλιο (να μπορεί) να υποχρεώνει σε αναγκαστική εκμίσθωση των μεταλλείων από Ελληνικές Μεταλλουργικές Βιομηχανίες. Με λίγα λόγια, γιατί το θέμα έχει μεγάλο βάθος και επιπτώσεις: Η ΛΑΡΚΟ τροφοδοτείται από τα μεταλλεία σιδηρονικελιούχου λατερίτη σε Εύβοια και Καστοριά. Όποιος ιδιώτης αγοράσει τη ΛΑΡΚΟ θα μπορεί να πουλάει στο εξωτερικό το μετάλλευμα κατ’ ευθείαν και να λέει ότι το εργοστάσιο θα πρέπει να κλείσει γιατί δεν συμφέρει και δεν υπάρχει νόμος να του επιβάλει τη λειτουργία του. Αυτό περίπου έγινε ήδη και στη Χαλκιδική και η γνωστή απεχθής εταιρεία πουλάει χρυσοφόρα αποθέματα, στοκαρισμένα από χρόνια με σκοπό να γίνει εργοστάσιο, στο εξωτερικό χωρίς το κράτος να κερδίζει κάτι από αυτά, που έγιναν με έξοδά του.
• Στην εφημερίδα Καθημερινή, που δεν μπορείς να πεις ότι πρόσκειται στην αντιπολίτευση δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο: «Με χαριστικές διατάξεις σβήνουν ποινικές ευθύνες» (4.5.2014). Εδώ λοιπόν σε Πολυνομοσχέδιο, με δράστη το Υπουργείο Δικαιοσύνης, είχαμε την «πλημμεληματοποίηση» της δωροδοκίας και δωροληψίας υπαλλήλου (άρθρα 235, 236 Π.Κ.), με την εκπληκτική διατύπωση: Εάν η πράξη για την οποία δίδεται το δώρο(=μίζα) δεν αντίκειται στα καθήκοντα του υπαλλήλου θα τιμωρείται μόνον σε βαθμό πλημμελήματος (δηλαδή, παραγραφή σε 5 χρόνια). Άρα, παραγράφονται υποθέσεις για μίζες πάνω από 120.000 ευρώ. Και όπως αναφέρεται στο άρθρο: «Δικογραφίες που έχουν ανοίξει για ποινικές ευθύνες κλείνουν ενώ υπόδικοι για σκάνδαλα ζητούν αποφυλάκιση». Κάποιος μάλιστα προφυλακισμένος για τα Ναυπηγεία έκανε αμέσως τα χαρτιά του για να βγει. Μετά έλεγαν από το Υπουργείο: Δεν ξέρουμε πώς έγινε αυτό, ποιος κατήργησε αυτά τα άρθρα. Θα βρούμε και θα ξαναβάλουμε τις διατάξεις. Εντάξει μας πείσατε κι εσείς. Ποιος άραγε, ανακατεμένος στο παρελθόν, να είχε λέτε εσείς συμφέρον να γίνει πλημμέλημα η υπόθεση των Ναυπηγείων και να κλείσει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου