Στη διάρκεια των βομβαρδισμών, σύμφωνα με τη διεθνή οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Human Rights Watch, 500 περίπου άμαχοι έχασαν τη ζωή τους σε 90 διαφορετικά επεισόδια, κατηγορώντας το ΝΑΤΟ για παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Το Βελιγράδι, από την πλευρά του, έκανε λόγο για 5.000 νεκρούς αμάχους στη διάρκεια των 78ήμερων αεροπορικών επιχειρήσεων. Το ίδιος το ΝΑΤΟ δεν έδωσε ποτέ στη δημοσιότητα στοιχεία για τις απώλειες μεταξύ των αμάχων. Το αμερικανικό Πεντάγωνο, ωστόσο, έχει παραδεχτεί ότι υπήρξαν 20 έως 30 περιπτώσεις λαθών, που προκλήθηκαν ως συνέπεια των βομβαρδισμών.
Σε συνέντευξή του το 2005, στον ιστότοπο της Σερβικής Ραδιο- Τηλεόρασης (RTS), το κτίριο της οποίας βομβαρδίστηκε στις 23 Απριλίου 1999, με αποτέλεσμα το θάνατο 16 εργαζομένων, ο γνωστός Αμερικανός συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής Νόαμ Τσόμσκι σημειώνει πως ο πραγματικός σκοπός του πολέμου δεν είχε σε καμία περίπτωση να κάνει με την ανησυχία των ΗΠΑ για τους Αλβανούς Κοσοβάρους. «Η επέμβαση έγινε διότι η Σερβία δεν ακολουθούσε τις απαιτούμενες κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, που σημαίνει ότι ήταν η τελευταία γωνία της Ευρώπης δεν είχε υποτάξει τον εαυτό της στα καθοδηγούμενα από τις ΗΠΑ νεοφιλελεύθερα προγράμματα, επομένως έπρεπε να εξαλειφθεί».
Πριν από τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς, ο Τσόμσκι είχε δηλώσει πως «η χρήση του όρου «γενοκτονία» στην περίπτωση του Κοσόβου αποτελεί προσβολή για τα θύματα του Χίτλερ». Εξηγώντας τη δήλωση αυτή, σημειώνει: «χρειάζονταν ένα γεγονός για να δικαιολογήσουν τον αυτο –εκθειασμό τους, έτσι; Ευτυχώς ήρθε το Κόσοβο και πλέον έπρεπε να σταματήσουν τη γενοκτονία. Τι ήταν η γενοκτονία στο Κόσοβο; Γνωρίζουμε από έγγραφα στη Δύση ότι ήταν. Το χρόνο πριν τους βομβαρδισμούς, σύμφωνα με δυτικές πηγές, περίπου 2.000 άνθρωποι είχαν σκοτωθεί, οι σκοτωμοί διακόπηκαν, πολλοί από αυτούς προέρχονταν στην πραγματικότητα μέχρι τον Ιανουάριο του 1999 από τους αντάρτες του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσόβου, που προσπαθούσαν να προκαλέσουν μια σκληρή απάντηση εκ μέρους της Σερβίας, προκειμένου να στραφούν στη συνέχεια στους Δυτικούς ανθρωπιστές για να ξεκινήσουν οι βομβαρδισμοί».
Ο Αμερικανός διανοούμενος τονίζει επίσης πως παρότι τα εγκλήματα που έλαβαν χώρα κατά την επιχείρηση δεν αποκρύπτονταν από την κοινή γνώμη, παρόλα αυτά «αντιμετωπίζονταν πανηγυρικά. Δεν ήταν άγνωστα, όπως ο βομβαρδισμός της ραδιοτηλεόρασης, αλλά επειδή το τελευταίο περιγραφόταν ως όργανο προπαγάνδας, ήταν σωστό να βομβαρδιστεί. Αυτό συμβαίνει διαρκώς. Συνέβη και το Νοέμβριο του 2004 με το Ιράκ. Ένα από τα χειρότερα εγκλήματα πολέμου στο Ιράκ...».
περισσοτερα στο tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου