Η νέα δανειακή σύμβαση μαζί με τα σκληρά μέτρα που θα περιέχει το νέο μνημόνιο θα ψηφισθούν από τη βουλή μέχρι το τέλος της βδομάδας. Οι βουλευτές θα κληθούν να ψηφίσουν για μια ακόμη φορά με το πιστόλι στο κρόταφο, με ελλειπή ενημέρωση, με τον ίδιο εκβιασμό "ή ψηφίζετε ή η χώρα χρεοκοπεί", όπως συνέβη πριν δυο χρόνια αλλά και στη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, και με την ίδια θεωρία περί μονόδρομου .
Όπως χαρακτηριστικά είπε ο διορισμένος πρωθυπουργός "η επιδίωξη είναι να ολοκληρωθούν οι συζητήσεις για το PSI και οι διαπραγματεύσεις για το νέο οικονομικό πρόγραμμα ταυτόχρονα, μέχρι το τέλος της εβδομάδας", προσθέτοντας "οι βουλευτές θα κάνουν το καθήκον τους με βάση το συμφέρον της χώρας".
Το κοινοβούλιο θα κληθεί για μια ακόμα φορά εσπευσμένα να ψηφίσει μέτρα και επιλογές που έχουν συζητηθεί και αποφασισθεί χωρίς την πλήρη ενημέρωσή του. Ενώ, τα περισσότερα μέτρα έχουν επιβληθεί από τους δανειστές με κριτήριο τις δικές τους προτεραιότητες και συμφέροντα.
Το κοινοβούλιο καλείται να δεσμεύσει τη χώρα για τις επόμενες δεκαετίες, χωρίς να διαθέτει νωπή λαϊκή εντολή, ενώ όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι βρίσκεται σε αναντιστοιχία με το αίσθημα των πολιτών και τη θέλησή του.
Ενδεικτικό της αντιδημοκρατικής νοοτροπίας των κυβερνώντων είναι η δήλωση του κ. Παπαδήμου πως "η κυβέρνηση έχει θέσει και (!) κόκκινες γραμμές " συμπληρώνοντας ότι δεν είναι σκόπιμο να τις δημοσιοποιήσει σ΄αυτή τη χρονική στιγμή, ενώ για το "κούρεμα" περιορίσθηκε να πει πως "έχει παρατηρηθεί σημαντική πρόοδος".
Στις δημοκρατίες δεν υπάρχει μυστική διπλωματία και διαπραγματεύσεις που οι πολίτες είναι καλύτερα να μην γνωρίζουν. Αντίθετα, η πλήρης ενημέρωση των πολιτών για τις επιδιώξεις - στόχους της κυβέρνησης αποτελεί τη δύναμη μιας δημοκρατικής κυβέρνησης. Έτσι μόνο οι πολίτες κατανοούν τις δυσκολίες και συμπαρατάσσονται, στηρίζουν τις κυβερνήσεις.
Η πρακτική του κ. Παπαδήμου και των τριών κομμάτων που τον στηρίζουν επιδιώκει πολίτες εκτός πολιτικής, πολίτες φοβισμένους, υπονοεί ότι οι πολίτες δεν είναι ώριμοι να είναι δέκτες της πλήρους αλήθειας και επομένως συμμέτοχοι και συνδιαμορφωτές των πολιτικών επιλογών της χώρας.
Ενώ ευλόγως υποθέτει κάποιος ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να ενημερώσει, γιατί δεν διαθέτει δική της πολιτική, στην ουσία δεν υπάρχουν "κόκκινες γραμμές" και απλά έχει μετατραπεί σε εκτελεστικό όργανο των αποφάσεων των δανειστών.
Η χώρα δεν έχει μόνο κρίση οικονομική αλλά και πολιτική.
Επί δυο χρόνια δεν λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί, το κοινοβούλιο δεν επιτελεί το συνταγματικό του ρόλο, οι βουλευτές έχουν μετατραπεί σε άβουλους νομιμοποιητές μια πολιτικής που δεν προλαβαίνουν να συζητήσουν ακόμα και να διαβάσουν, όπως πρόσφατα ορισμένοι ομολόγησαν.
Για να μην αφήσει κανένα περιθώριο αμφιβολίας ο κ. Παπαδήμος πώς στόχος είναι η απαρέγκλιτη δέσμευση της χώρας για τα επόμενα χρόνια τόνισε ότι του ζητήθηκε οι τρεις αρχηγοί "να δεσμευθούν αμετάκλητα πως θα στηρίξουν μέχρι τέλους το πρόγραμμα", διευκρινίζοντας "το πώς θα γίνει αυτό, θα το δούμε".
Επομένως θα ζητηθούν και πάλι υπογραφές "υποταγής" των τριών αρχηγών και δεν αποκλείεται να υπάρξει και νομοθετική ρύθμιση που θα δεσμεύει τη χώρα ότι προηγείται η εξυπηρέτηση του χρέους έναντι οποιασδήποτε οικονομικής εσωτερικής ανάγκης της χώρας π.χ. πληρωμή μισθών ή συντάξεων, καταρρίπτοντας έτσι το μύθο πως όλα γίνονται για τους μισθούς και τις συντάξεις.
Η πολιτική του κ. Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα σε εγκληματικά αδιέξοδα, δεν υπάρχει εύκολος δρόμος.
Η ίδια πολιτική που σήμερα συνεχίζει ο κ. Παπαδήμος οδηγεί τη χώρα στο περιθώριο των ευρωπαϊκών εξελίξεων και στην έξοδό της από το ευρώ, παρά την αντίθετη ρητορική.
Σήμερα που ακόμα δεν υπάρχουν διαδικασίες εξόδου μιας χώρας από το ευρώ και η Ευρώπη φοβάται ότι πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας θα δημιουργήσει ντόμινο στην ίδια, όπως πολλοί οικονομολόγοι και Γερμανοί αναφέρουν, είναι ίσως η ύστατη ευκαιρία για τη χώρα να διεκδικήσει την επιβίωσή της εντός του ευρώ με αξιοπρέπεια και βιώσιμη ανάπτυξη. Γι αυτό ένας τρόπος υπάρχει να "τρομοκρατήσει" τους "τρομοκράτες" της εταίρους.
Αυτό προϋποθέτει άμεση προσφυγή σε εκλογές και την ανάδειξη ενός δημοκρατικού μετώπου με εθνική συνείδηση, με γνώση των διεθνών συσχετισμών, με κατανόηση των διεθνών περιορισμών αλλά και αδυναμιών των εταίρων.
Ο ρόλος του "καλού παιδιού" της Ελλάδας έχει αποδείξει ότι δεν αποδίδει. Η χώρα καταδικάζεται στη μιζέρια των πολιτών της, στην υπανάπτυξη και στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Απαιτείται ένας συσχετισμός δυνάμεων που θα διαπραγματευτεί με στόχο να μετατρέψει τη σημερινή σίγουρη ήττα και συνεχή περιθωριοποίηση της χώρας από τα ευρωπαϊκά δρώμενα σε ελπίδα για νίκη.
aligator
peripasok.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου