Είναι επαίσχυντο πράγμα ο βάρβαρος βιασμός και η παραποίηση του λόγου του ποιητή. Έγκλημα που σηκώνει αυτεπάγγελτη παρέμβαση εισαγγελέα!
Την αλήθεια, ρεε!!!
Βάλτε σε αφίσες στις στάσεις ολόκληρο το ποίημα. Κι επειδή φυσικά, ως απαίδευτοι αυλοκόλακες των αποικιοκρατών, δεν το γνωρίζετε, το παραθέτω, να σας βοηθήσω:
========================
Κωνσταντῖνος Καβάφης
(29/4/1863-29/4/1933)
Ἐν Mεγάλῃ Ἑλληνικῇ Ἀποικία, 200 π.Χ.
========================
Ὅτι τὰ πράγματα δὲν βαίνουν κατ’ εὐχήν στὴν Ἀποικία
δὲν μέν’ ἡ ἐλαχίστη ἀμφιβολία,
καὶ μ’ ὅλο ποὺ ὁπωσοῦν τραβοῦμ’ ἐμπρός,
ἴσως, καθὼς νομίζουν οὐκ ὀλίγοι, νὰ ἔφθασε ὁ καιρὸς
νὰ φέρουμε Πολιτικὸ Ἀναμορφωτή.
Ὅμως τὸ πρόσκομμα κ’ ἡ δυσκολία
εἶναι ποὺ κάμνουνε μιὰ ἱστορία
μεγάλη κάθε πρᾶγμα οἱ Ἀναμορφωταὶ
αὐτοί. (Εὐτύχημα θα ἦταν ἄν ποτὲ
δὲν τοὺς χρειάζονταν κανείς.) Γιὰ κάθε τί,
γιὰ τὸ παραμικρὸ ρωτοῦνε κ’ ἐξετάζουν,
κ’ εὐθύς στὸν νοῦ τους ριζικὲς μεταρρυθμίσεις βάζουν,
μὲ τὴν ἀπαίτησι νὰ ἐκτελεσθοῦν ἄνευ ἀναβολῆς.
Ἕχουνε καὶ μιὰ κλίσι στὲς θυσίες.
Παραιτηθεῖτε ἀπὸ τὴν κτῆσιν σας ἐκείνη∙
ἡ κατοχή σας εἶν’ ἐπισφαλής:
ἡ τέτοιες κτήσεις ἀκριβῶς βλάπτουν τὲς Ἀποικίες.
Παραιτηθεῖτε ἀπὸ τὴν πρόσοδον αὐτή,
κι ἀπὸ τὴν ἄλληνα τὴν συναφῆ,
κι ἀπὸ τὴν τρίτη τούτην: ὡς συνέπεια φυσική∙
εἶναι μὲν οὐσιώδεις, ἀλλά τί νὰ γίνει;
σᾶς δημιουργοῦν μιὰ ἐπιβλαβή εὐθύνη.
Κι ὅσο στὸν ἔλεγχό τους προχωροῦνε,
βρίσκουν καὶ βρίσκουν περιττά, καὶ νὰ παυθοῦν ζητοῦνε∙
πράγματα ποὺ ὅμως δύσκολα τὰ καταργεῖ κανείς.
Κι ὅταν, μὲ τὸ καλό, τελειώσουνε τὴν ἐργασία,
κι ὁρίσαντες καὶ περικόψαντες τὸ πᾶν λεπτομερῶς,
ἀπέλθουν, παίρνοντας καὶ τὴν δικαία μισθοδοσία,
νὰ δοῦμε τί ἀπομένει πιά, μετὰ
τόση δεινότητα χειρουργική. –
Ἴσως δὲν ἔφθασεν ἀκόμη ὁ καιρός.
Νὰ μὴ βιαζόμεθα• εἶν’ ἐπικίνδυνον πρᾶγμα ἡ βία.
Τὰ πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Ἔχει ἄτοπα πολλά, βεβαίως καὶ δυστυχῶς, ἡ Ἀποικία.
Ὅμως υπάρχει τὶ τὸ ἀνθρώπινον χωρίς ἀτέλεια;
Καὶ τέλος πάντων, νά, τραβοῦμ’ ἐμπρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου