Αθήνα, 9 Ιουλίου 2010
Διανύουμε ήδη τον 8ο μήνα από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς βρισκόμαστε διαρκώς μπροστά σε νέα αρνητικά δεδομένα για τη χώρα.
Η κατάσταση της οικονομίας και η υιοθέτηση των μέτρων από την Κυβέρνηση οδηγούν την ελληνική οικογένεια σε απόγνωση. Ο πληθωρισμός εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη, οι αυξήσεις σε βασικά είδη κατανάλωσης και σε υπηρεσίες συνεχίζονται. Βιώνουμε μία σκληρή πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, μία γενικευμένη επίθεση ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων, ενάντια στην μικρομεσαία επιχείρηση.
Η ανεξέλεγκτη ακρίβεια στην αγορά, δημιουργεί δυσβάσταχτη καθημερινότητα για τα νοικοκυριά, τους εμπόρους, τους καταστηματάρχες, τον αγροτικό κόσμο και τους συνταξιούχους.
Εντείνονται συνεχώς οι κοινωνικές ανισότητες. Η πλειοψηφία των πολιτών οδηγείται στην ανασφάλεια, ο εμπορικός και επιχειρηματικός κόσμος οδηγείται σε αδιέξοδο, οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι, υφιστάμενοι την αδυναμία της κυβέρνησης να δώσει λύση στα προβλήματά τους. Προωθείται με γοργούς ρυθμούς η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους.
Με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο η κυβέρνηση βάζει βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Αυξάνει τα όρια ηλικίας για την συνταξιοδότηση, μειώνει τις συντάξεις και τα δικαιώματα των ασφαλισμένων. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση αδιαφορώντας για την υποχρέωση της πολιτείας να εγγυάται την αλληλεγγύη των γενεών δημιουργεί αβεβαιότητα για την ασφαλιστική κάλυψη των νεότερων γενεών. Υπονομεύεται ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας του Ασφαλιστικού Συστήματος και οδηγούνται οι πολίτες στην απόγνωση.
Η κυβέρνηση αγνοεί επιδεικτικά τις αντιδράσεις των εργαζομένων και τη δυσφορία των πολιτών. Ο κοινωνικός διάλογος, η δημόσια διαβούλευση, η διαρκής επιδίωξη της συναίνεσης των ενδιαφερομένων φορέων, απαξιώνονται. Κυριαρχούν αδιαφάνεια και παρασκήνιο.
Αυτή η πολιτική αδυνατεί να εγγυηθεί την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική αλληλεγγύη, την οικονομική ανάπτυξη, δε μπορεί να εγγυηθεί το δημόσιο συμφέρον και να διαγράψει ένα ελπιδοφόρο αύριο για τους νέους ανθρώπους. Η κυβέρνηση με τις συντηρητικές επιλογές της στο Ασφαλιστικό χαράζει μόνη της την κόκκινη γραμμή απέναντι στην κοινωνία και υποβαθμίζει τη ποιότητα ζωής των πολιτών. Η εξαθλίωση του λαού δεν συνιστά σωτηρία της χώρας αλλά διάλυση και δημιουργία θυμάτων για εκμετάλλευση.
Οι ευθύνες είναι τεράστιες όπως προειδοποιήσαμε πολλές φορές.
Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αντέξει αυτές τις ρυθμίσεις και οι μόνοι που δεν το καταλαβαίνουν είναι όσοι συμφωνούν και εισηγούνται αυτές τις πολιτικές. Με διατεταγμένες πολιτικές η κοινωνία δεν ανασυγκροτείται αλλά αποσυντίθεται και εκρήγνυται.
Κάποιοι οδηγούν το ΠΑΣΟΚ στην απαξίωση και καλλιεργούν συνθήκες κοινωνικής έκρηξης.
Κάποιοι δεν έμαθαν από την υπόθεση «Γιαννίτση» και επανέρχονται με ακόμα σκληρότερες επιλογές.
Το Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο μαζί με τις αλλαγές στις εργασιακές ρυθμίσεις χτυπούν κατά μέτωπο τα δημοκρατικά κεκτημένα εκατομμυρίων Ελλήνων.
Σε αντίθεση με την εικόνα που προσπαθούν να κατασκευάσουν ορισμένοι, τα κεκτημένα δεν είναι δώρα. Είναι στοιχειώδη ανταλλάγματα που παραχωρήθηκαν στους εργαζόμενους ως μελλοντικές ανταμοιβές για τις θυσίες που έκαναν τόσα χρόνια στο βωμό της εθνικής αναπτυξιακής προσπάθειας.
Το γεγονός ότι κάποιοι ιδιοποιήθηκαν το μόχθο των Ελλήνων δεν σημαίνει ότι τη ζημιά πρέπει να την πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι.
Για μια Σοσιαλιστική κυβέρνηση δεν υπάρχουν μονόδρομοι.
Υπάρχουν επιλογές.
Δεν υπάρχουν διλήμματα.
Υπάρχουν αποφάσεις.
Δεν πρέπει κανείς να λησμονεί ότι η χώρα λέγεται Ελλάδα και ανήκει στους Έλληνες.
Η «Αριστερή Πρωτοβουλία» προειδοποιεί ότι ο δρόμος που επέλεξε η Κυβέρνηση είναι ο δρόμος της ήττας, της κοινωνικής απαξίωσης και της πολιτικής απομόνωσης.
Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν και δεν θέλουν να είναι συνένοχοι σε αυτή την πορεία, που σπέρνει φτώχεια και απελπισία. Το μέλλον δεν χτίζεται με στραγγαλισμό του παρόντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου