«Εφαρμόσαμε επακριβώς τη συνταγή αλλά οι αγορές δεν ανταποκρίνονται»!..Τριάντα χρόνια ασφυκτικής λιτότητας με μειώσεις μισθών, αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης -τουλάχιστον στα 67- και περικοπές στα επιδόματα ανεργίας είναι το σχέδιο made in Germany, που θα κληθεί να υλοποιήσει η Ελλάδα ως αντάλλαγμα για να «ξεπεραστεί» η κρίση.
Σύμφωνα με το Reuters, η πρόταση, που προέρχεται από τον Άξελ Βέμπερ, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και επικεφαλής της γερμανικής κεντρικής τράπεζας, Bundesbank, εξετάστηκε από τους υπουργούς χωρών της ευρωζώνης, κεντρικούς τραπεζίτες και αξιωματούχους, στο Νταβός -«η ιδέα δεν είναι πρωτάκουστη. Η Βρετανία και ορισμένες άλλες χώρες αποπλήρωσαν μόλις πρόσφατα ορισμένα ομόλογα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου», δήλωσε αξιωματούχος.
Τρεις σύνοδοι μέσα σε 45 μέρες!..
Το ευρωπαϊκό «πακέτο λύσης», που θα μπορούσε να ονομαστεί και «ευρωπαϊκό μνημόνιο αορίστου χρόνου», αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα τις επόμενες εβδομάδες. Θα περιλαμβάνει είτε τη «γενναία», και με ευνοϊκούς όρους επιμήκυνση, είτε την επαναγορά του χρέους με ρήτρες αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και σκληρές κυρώσεις.
Κατά τη γερμανική, μάλιστα, άποψη πρέπει να υπάρξει και συνταγματική δέσμευση όλων των χωρών της ευρωζώνης για τα όρια του χρέους και το έλλειμμα. Προκειμένου δε να υπάρξει προετοιμασία για τη σύνοδο της 25ης Μαρτίου, οι ευρωπαίοι ηγέτες θα συνέλθουν σε έκτακτη σύνοδο κορυφής στις αρχές Μαρτίου, η οποία θα ασχοληθεί με τη «λύση-πακέτο» για τις μεταρρυθμίσεις στην ευρωζώνη. Μέσα σε 45 μέρες, δηλαδή, θα πραγματοποιηθούν τρεις σύνοδοι κορυφής, καθώς θα υπάρξει άλλη μία στις 4 Φεβρουαρίου!
Το «πακέτο ανταγωνιστικότητας», που συμπληρώνει τις προτάσεις επιμήκυνσης του χρέους, έχει καταρτιστεί από τη γερμανική κυβέρνηση, όπως αποκάλυψε το Reuters.
Η ευρωζώνη
της Α. Μέρκελ
Οι διαρροές δεν θεωρούνται τυχαίες και συνδυάζονται με τις δηλώσεις της Α. Μέρκελ στο Νταβός, όπου τόνισε ότι «τα χρέη είναι η σημαντικότερη απειλή για την ευημερία της Ευρώπης» ενώ δεσμεύτηκε, εκ νέου, να υπερασπιστεί το ευρώ -«αν αποτύχει το ευρώ, θα αποτύχει και η Ευρώπη. Το ευρώ είναι το νόμισμά μας και είναι κάτι περισσότερο από ένα νόμισμα. Είναι η ενσάρκωση της σημερινής Ευρώπης».
Στην πραγματικότητα οι κινήσεις της Α. Μέρκελ υπαγορεύθηκαν από τρεις παραμέτρους: τη θέληση να επιβάλει μια «γερμανική ευρωζώνη», την επιθυμία να καθησυχάσει τους ψηφοφόρους της (έχει συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις) ότι δεν σπαταλά τα χρήματά τους και, τέλος, την αγωνία να καθησυχάσει τις αγορές για το μέλλον των χωρών της ευρωζώνης, τουλάχιστον έως το 2013.
Μετά το 2013
η αναδιάρθρωση
Την 1η Ιανουαρίου του 2013 θα τεθεί σε λειτουργία ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης (EFSF) και η Α. Μέρκελ φέρεται να δέχεται την αύξηση των κονδυλίων του. Αυτό καθορίζει και το χρόνο που θα πραγματοποιηθεί η (τυχόν) αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. «Δεν θα υπάρξει καμιά αναδιάρθρωση χρέους σε χώρα της ευρωζώνης πριν το 2013» δηλώνουν κοινοτικές πηγές υποστηρίζοντας ότι μια τέτοια κίνηση σήμερα θα προκαλούσε αναταραχή και ενδεχομένως κατάρρευση του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, πέρα από τη μεγάλη πιθανότητα να οδηγήσει σε πτώχευση ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες -«τα stress test σημειώνουν πρόοδο σε κάποιους τομείς, όπου ενδέχεται να χρειαστεί ανακεφαλοποίηση», δηλώνει ο Γ. Παπανδρέου για το χρηματοοικονομικό σύστημα στην Ελλάδα.
Αντίθετα, από το 2013, με το μόνιμο μηχανισμό στήριξης σε λειτουργία, υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε η Ελλάδα να οδηγηθεί σε μια «ελεγχόμενη αναδιάρθρωση», που δεν θα έθετε σε κίνδυνο πολιτικό σύστημα και τράπεζες.
Μη διαχειρίσιμο
το ελληνικό χρέος
Το χρέος και το έλλειμμα, βέβαια, δεν μπορεί να περιμένουν. Και η ιδέα να επαναγοράσει η Ελλάδα μέρος του χρέους της, σε τιμή κατώτερης της ονομαστικής, «είναι μια ιδέα που συζητείται, όχι επισήμως. Όπως και άλλες ιδέες, αξίζει κάποια συζήτηση. Για να γίνει, όμως, αυτό χρειάζονται χρήματα», σύμφωνα με τον Γ. Παπακωνσταντίνου. Την ύπαρξη των σχετικών συζητήσεων, για «ευνοϊκή» δανειοδότηση της Αθήνας, επιβεβαίωσαν τόσο ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Αμαντέου Αλταφάζ, όσο και η γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ.
Το ελληνικό χρέος εκτιμάται ότι θα εκτιναχθεί στο 158% του ΑΕΠ το 2013, επίπεδο που η πλειοψηφία των ειδικών θεωρεί ότι δεν είναι διαχειρίσιμο.
Γιατί οι αγορές
δεν ανταποκρίνονται
Το αδιέξοδο, πάντως, της ομάδας που χειρίζεται τις τύχες της Ελλάδας σήμερα αποκαλύπτεται σε δηλώσεις του πρωθυπουργού στο Νταβός. «Έγιναν μεγάλες αλλαγές», σημειώνει. «Πετύχαμε περιστολή του ελλείμματος (...) μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού (...) Αυτή τη στιγμή, ασχολούμαστε με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων (...) Αλλάξαμε επίσης το φορολογικό, μεταρρυθμίσαμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και την κεντρική διακυβέρνηση (...) Οι αγορές, όμως, δεν ανταποκρίθηκαν. Πέρυσι, το ερώτημα που έθεταν όλοι όσοι συναντούσα εδώ, στους διαδρόμους, ήταν, «θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα;». Φέτος, το ερώτημα είναι και πάλι, «θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα;». Το ζήτημα είναι ότι εμείς κάναμε τα πάντα, ακολουθώντας τις οδηγίες κατά γράμμα. Εφαρμόσαμε επακριβώς τη συνταγή. Γιατί λοιπόν δεν ανταποκρίνονται οι αγορές;».
Ο Γ. Παπανδρέου δεν απαντά -τι να πει άλλωστε; Και παραπέμπει, ως παρατηρητής και όχι πρωθυπουργός, αρνούμενος να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη, σ’ αυτούς που επέβαλαν το μνημόνιο. «Νομίζω», λέει, ότι «όταν το ερώτημα απευθύνεται στην Ελλάδα, στρέφεται ουσιαστικά κάπου αλλού. Στην πραγματικότητα, απευθύνεται στις Βρυξέλλες, στρέφεται προς την κατεύθυνση της Φρανκφούρτης, του Βερολίνου, των Παρισίων, ίσως ακόμη και της Ουάσιγκτον, ή και του Πεκίνου»! Ο ίδιος νίπτει τα χέρια του. Εφαρμόζει τη συνταγή που του έδωσαν, άρα και οι ευθύνες είναι δικές τους! Η νέα μορφή διακυβέρνησης...
Απόλυτη σιωπή και
ανοχή από το ΠαΣοΚ
Πώς αντιδρά το ΠαΣοΚ; Με την απόλυτη ανοχή και σιωπή. Στην πρόσφατη κοινοβουλευτική ομάδα δεν υπήρξε καμιά κριτική, καμιά αντίθετη άποψη δεν ακούστηκε, ουδείς έδειξε διάθεση να «συγκρουστεί» με τον Γ. Παπανδρέου. Αντίθετα, όσοι πήραν το λόγο, έπλεξαν το εγκώμιο του πρωθυπουργού για την πολιτική που ακολουθεί. Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις, βέβαια, κάνουν λόγο για «σύστημα Μαξίμου» που λειτουργεί τεχνοκρατικά, ενώ παραπέμπουν την όποια δημόσια διαφοροποίησή τους στο μέλλον. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, ενώ στην κοινοβουλευτική ομάδα οι Γ. Φλωρίδης, Τ. Αντωνίου και Π. Κουκουλόπουλος δεν πήραν το λόγο, το ίδιο βράδυ εμφανίστηκαν λαλίστατοι στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του Ν. Μπίτση...
Στο εσωτερικό του ΠαΣοΚ, πάντως, φαίνεται να υπάρχει επαναπροσδιορισμός των «ομάδων». Οι παλιοί ομαδάρχες είτε έχουν ενταχθεί στο σύστημα διακυβέρνησης, είτε δεν έχουν καταφέρει να αρθρώσουν διαφορετικό πολιτικό λόγο. Ο Ευ. Βενιζέλος, για παράδειγμα, εμφανίζεται ως ένας από τους θερμούς υποστηρικτές του Μαξίμου ενώ ο «ομογάλακτός» του Α. Λοβέρδος αποτελεί την αιχμή του δόρατος της ακολουθούμενης πολιτικής. Η Β. Παπανδρέου μπορεί να εκτοξεύει κάποια πυροτεχνήματα -είχε μιλήσει για αναξιόπιστο προϋπολογισμό, τον οποίο, όμως, ψήφισε- αλλά μέχρις εκεί. Οι σκέψεις, άλλωστε, μεμονωμένων βουλευτών (π.χ. για θεσμοθέτηση κατώτατου εγγυημένου εισοδήματος) «χάνονται» μπροστά στη δύναμη πυρός που διατηρεί η κυρίαρχη άποψη και στα μέσα ενημέρωσης.
Η απώλεια της ελπίδας
οδηγεί και σε τυφλή βία
Ο επαναπροσδιορισμός των εσωκομματικών ομάδων χρειάζεται χρόνο, μίνιμουμ πολιτική συμφωνία και, φυσικά, επαφή με την κοινωνία. Οι μηχανισμοί, όμως, διαμεσολάβησης ανάμεσα στο ΠαΣοΚ και την κοινωνία υπολειτουργούν ή έχουν πλήρως καταρρεύσει. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί, σήμερα, να συγκροτηθεί εσωκομματικός αντιπολιτευτικός λόγος. Το Μαξίμου έχει την άνεση να πορεύεται μόνο του έχοντας δημιουργήσει τη δική του «ομάδα προθύμων», που είτε μετέχουν στην κυβέρνηση είτε λειτουργούν υποβοηθητικά από διάφορες δημόσιες θέσεις. Και έχει, μάλιστα, φροντίσει να απαξιώσει τους συνδικαλιστές (δεν έλειψαν οι ευκαιρίες...) και να φέρει σε αντιπαράθεση τμήματα της κοινωνίας.
Ο Γ. Παπανδρέου μπορεί σήμερα να μιλά εκ μέρους της κοινωνίας -«οι Έλληνες, νομίζω όλοι μας (!), βρισκόμαστε σε σοκ για ό,τι συνέβη και, παράλληλα, ο ελληνικός λαός δήλωσε ότι αυτό γίνεται για τη χώρα μας». Αυτό δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ ακόμα. «Η απώλεια της ελπίδας», γράφει η Φ. Τσαλίκογλου, «και η ενοχοποίηση -«μη μιλάς φταις, τώρα θα πληρώσεις»- οδηγεί ή σε αδράνεια και απάθεια για τα όσα συμβαίνουν (κι αυτό φαίνεται να κυριαρχεί σήμερα) ή σε εκρήξεις/ξέσπασμα ακόμα και τυφλής βίας».
Α. Π. Θάνος
Το αδιέξοδο, πάντως, της ομάδας που χειρίζεται τις τύχες της Ελλάδας σήμερα αποκαλύπτεται σε δηλώσεις του πρωθυπουργού στο Νταβός. «Έγιναν μεγάλες αλλαγές», σημειώνει. «Πετύχαμε περιστολή του ελλείμματος (...) μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού (...) Αυτή τη στιγμή, ασχολούμαστε με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων (...) Αλλάξαμε επίσης το φορολογικό, μεταρρυθμίσαμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και την κεντρική διακυβέρνηση (...) Οι αγορές, όμως, δεν ανταποκρίθηκαν. Πέρυσι, το ερώτημα που έθεταν όλοι όσοι συναντούσα εδώ, στους διαδρόμους, ήταν, «θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα;». Φέτος, το ερώτημα είναι και πάλι, «θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα;». Το ζήτημα είναι ότι εμείς κάναμε τα πάντα, ακολουθώντας τις οδηγίες κατά γράμμα. Εφαρμόσαμε επακριβώς τη συνταγή. Γιατί λοιπόν δεν ανταποκρίνονται οι αγορές;».
ΕΠΟΧΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου