Η Ελλάδα ζει στον αστερισμό της επιλεκτικής χρεοκοπίας και της γενικευμένης απελπισίας. Οι Ευρωπαίοι δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν το ελληνικό χρέος και φοβούνται την ενεργοποίηση εξελίξεων που δεν θα ελέγχουν. Η κυβέρνηση άβουλη και αδρανής και χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο δεν ξέρει πως να ενεργήσει. Οι λεκτικές της εξηγήσεις, επιμελημένα ατυχείς, μας προετοιμάζουν για το χειρότερο, ενώ η εικόνα της υπερβαίνει τα όρια της αποσυντονισμένης ορχήστρας και οι υπουργοί της συναγωνίζονται στην κακοφωνία με μοναδικό σκοπό να δηλώσουν την πολιτική τους παρουσία αδιαφορώντας για τις συνέπειες τόσο στην οικονομία όσο και στην επιδείνωση της καθημερινότητας του χειμαζόμενου Ελληνικού Λαού. Μιλούν για να υπάρχουν και υπάρχουν για να επιβάλλουν το χάος και την αποδιάρθρωση της κοινωνικής συνοχής. Επικαλούνται την συντονισμένη προσπάθεια για την λύση των προβλημάτων και συντονίζουν με τις ενέργειες τους την ακύρωση των πολιτικών τους ανταγωνιστών.
Την ώρα που η χώρα αναζητεί παυσίπονα για τον καρκίνο της, στους ευρωπαίους ηγέτες που παρουσιάζονται κατώτεροι των περιστάσεων, στο εσωτερικό της χώρας επικρατεί αλαλούμ μεταξύ των υπουργών της και ο νυν υπουργός μεταφορών αναιρεί το προεδρικό διάταγμα του τέως υπουργού χωρίς να υπολογίζει το κόστος για την οικονομική και κοινωνική ζωή.
Και το ερώτημα είναι, γνώριζε ο κ. Ραγκούσης ως νεαρός αναρριχώμενος πολιτικός, επειδή ήταν πάντοτε επιλεγμένος και ουδέποτε νομιμοποιημένος με την ψήφο του Ελληνικού Λαού, το περιεχόμενο του Π.Δ.; Ήταν ή δεν ήταν μέχρι πρότινος ένας εκ δυο – τριών βασικών σχεδιαστών της κυβερνητικής πολιτικής και της εφαρμογής της; Συμμετείχε ή όχι στο υπουργικό συμβούλιο μαζί με τον προκάτοχό του;
Οι αποφάσεις των υπουργών εκφράζουν την κυβέρνηση ή τις πεποιθήσεις του; Και τελικά τι προέχει η συλλογική κυβερνητική απόφαση ή το ατομικό γινάτι; Καιρός να καταλάβουν πλέον οι “άκαπνοι πολιτικοί” ότι το υπούργημα δεν κάνει τον υπουργό αλλά ο υπουργός υπηρετεί εκ της θέσεως του το δημόσιο συμφέρον. Άφησε ο κ. Ραγκούσης ένα διάτρητο «Καλλικράτη», με δεκάδες προβλήματα ενώ οι «εμπνεύσεις» για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και τη «διαύγεια» οδήγησαν σε τεράστιες καθυστερήσεις. Μπορεί σήμερα, υπό το άγχος, της θεωρούμενης «υποβάθμισης» του, να προχωρά σε ανεξήγητες κινήσεις, που όμως προκαλούν τεράστια προβλήματα όχι μόνο στην Κυβέρνηση αλλά στην ίδια τη χώρα.
Θα θέλαμε επίσης να υπενθυμίσουμε στον κ. Λοβέρδο αυτό που παρατηρήσαμε σε ανακοίνωση μας στις 31-01-2011: “Το ΠΑΣΟΚ στάθηκε πολύ φιλόξενο για πολλούς, τους οποίους όχι μόνο φιλοξένησε στους κόλπους του αλλά τους εμπιστεύτηκε και υπουργικά αξιώματα. Άσχετα με το ότι το «θυμήθηκαν» αργά και εκ του ασφαλούς. Είναι στοιχειώδης υποχρέωση τους να σέβονται και το κίνημα που τους ανέδειξε και την ιστορία του και κυρίως να διαθέτουν την πολιτική ταπεινότητα για να μην προσβάλλουν την ιστορία του, την κυβερνητική του προσφορά και τα στελέχη του. Η μόνη δικαιολογία για όσους ανακαλύπτουν ότι η αρχή της χρεοκοπίας της χώρας βρίσκεται στη δεκαετία του ’80, είναι ότι τότε δεν ασχολούταν με την πολιτική αλλά με την επαγγελματική τους ανέλιξη.
Ο Υπουργός Υγείας κ. Λοβέρδος, αφού «γνωμάτευσε» εκ των υστέρων για το «λεφτά υπάρχουν», απείλησε ότι η Κυβέρνηση μπορεί και να φύγει! Ξεχνώντας προφανώς ότι δεν είναι αυτός που αποφασίζει αλλά και αποδεικνύοντας ότι ελάχιστα λογαριάζει την ετυμηγορία και τη σαφή εντολή του Ελληνικού Λαού στις εκλογές του 2009. Τι δικαιολογία να αναζητήσει όμως κανείς για όσους ανακαλύπτουν σήμερα, προεκλογική δημαγωγία του ΠΑΣΟΚ; Ίσως η καθημερινή προσπάθεια για την καλλιέργεια του προσωπικού τους προφίλ να είναι σημαντικότερη προτεραιότητα από την προσφορά στον τόπο και την Κυβέρνηση. Τα μέλη όμως και τα στελέχη του κόμματος έχουν και μνήμη έχουν και κρίση!” Αφού συνέβαλλε εδώ και 18 μήνες στην αρνητική πορεία της Κυβέρνησης, προσπαθεί με κενά περιεχομένου φραστικά πυροτεχνήματα, να ευτελίσει, να προκαλέσει και να λοιδορήσει ένα ολόκληρο κίνημα, του οποίου την ιστορία του δεν γνωρίζει. Αλήθεια στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο τι εξυπηρετούν οι δηλώσεις του; Οι ανακοινώσεις της Ν.Δ. δίνουν από μόνες τους την απάντηση.
Υ.Γ. Εμείς κ. Λοβέρδο και μνήμη και κρίση έχουμε. Αλλά πάνω απ' όλα έχουμε αξίες και σταθερούς δεσμούς αλληλεγγύης. Και προπαντός σεβασμό στις αρχές που δηλώνουν ότι δεν μπορεί ο ενοικιαστής να καταλάβει την θέση του ιδιοκτήτη επειδή αυτός είναι φιλόξενος. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι κυρίως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό. Το διακύβευμα αφορά το μέλλον του Λαού μας και τη δημοκρατία γιατί οι αποφάσεις που τον αφορούν λαμβάνονται ερήμην του. Αυτό που πλέον χρειάζεται ο Ελληνικός Λαός είναι ώριμους πολιτικούς και όχι έφηβους που ανακαλύπτουν τον ιδεολογικό μονόδρομο ως πορεία χειραφέτησης που όμως καθιστά θύμα ένα ολόκληρο Λαό. Ας καταλάβουν ότι χωρίς το ΠΑΣΟΚ το πολιτικό τους μέλλον είναι προδιαγεγραμμένο. Και το πολιτικό μέλλον του ΠΑΣΟΚ με αυτές τις πολιτικές και τις επιλογές είναι προδικασμένο. Τα προσωπικά τους παιχνίδια δεν ενδιαφέρουν κανέναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου