Η τρόικα φοβάται τις εκλογές

Με τις κινητοποιήσεις να πολλαπλασιάζονται, τις συγκεντρώσεις να μαζικοποιούνται και τις δημοσκοπήσεις να "φωτογραφίζουν" την κατακρήμνιση των μνημονιακών δυνάμεων, η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση όχι μόνο πονοκεφαλιάζει την τρόικα, αλλά και τη φοβίζει για τη μετεκλογική "υλοποίηση" των επιταγών της. Ο ίδιος ο εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Τζ. Ράις προχθές "διαπίστωνε" ότι "οι εκλογές δημιουργούν αβεβαιότητα για την εφαρμογή των δημόσιων πολιτικών" και εν συνεχεία πως είναι "ικανοποιημένος από τις δεσμεύσεις που ανελήφθησαν από τα σημαντικότερα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα σχετικά με τους στόχους και τις πολιτικές του προγράμματος". Καλύτερη ομολογία από εκπρόσωπο των δογματικών του νεοφιλελευθερισμού δεν μπορούσε να "προκύψει" παρ' ότι οι "λοιπές" διατυπώσεις του είναι αρκούντως "πλαστικές". Είναι χαρακτηριστική μάλιστα η άμεση αντίδραση της μνημονιακής Ν.Δ. του Αντ. Σαμαρά, που διά του εκπροσώπου Τύπου Γ. Μιχελάκη έσπευσε να μας "εξηγήσει" ότι... "οι εκλογές δεν αποτελούν πηγή αβεβαιότητας".

Είναι προφανής η μεγάλη ανησυχία της τρόικας και των ντόπιων προθύμων της μπροστά στη διογκούμενη αγανάκτηση και αντίδραση του κόσμου, των εργαζόμενων, των νέων, των συνταξιούχων κ.ά. Το ακραίο διάβημα του ευρισκόμενου σε απόγνωση 77χρονου συνταξιούχου ήταν μια τραγική κραυγή αφύπνισης που μας συγκλόνισε και χτύπησε άλλη μια καμπάνα για τους εξοντωτικούς σχεδιασμούς και τα μέτρα των ευρωνεοφιλελεύθερων. Η κοινωνική κατακρήμνιση και ισοπέδωση, η επιτάχυνση διαμόρφωσης νέας φτώχειας, ο ευτελισμός της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλη την Ευρώπη εξαιτίας αυτών των θανατηφόρων "πολιτικών" δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι αυτοκτονίες συνταξιούχων, ανέργων, φτωχών εργαζόμενων δεν είναι πλέον σπάνιες ούτε "περιορίζοννται" στη χώρα μας. Οι αδύναμοι, οι "ξεχασμένοι", οι διαρκώς εξαθλιούμενοι είναι τα συγκλονιστικά "αποτελέσματα" της επιβολής του ευρωνεοφιλελευθερισμού.
Η πανευρωπαϊκή διάσταση της κρίσης είναι διαρκής και εξαπλούμενη, και χωρίς την προσπάθεια συντονισμένης και αλληλέγγυας πανευρωπαϊκής απάντησης δεν αντιμετωπίζεται. Το μοντέλο της νεοφιλελεύθερης Ευρωένωσης που χτίζουν Μέρκελ - Σαρκοζί έχει δείξει τα όριά του και τις ακραίες, αντικοινωνικές συνέπειές του. Οι αδηφάγοι διεθνείς τοκογλύφοι, οι αγέλες των χρηματοπιστωτικών τζογαδόρων, οι λήσταρχοι μεγαλοτραπεζίτες κ.ά. δεν γίνεται να λυμαίνονται τους κόπους, τις προσπάθειες, τα δικαιώματα όλων των άλλων, ημών και υμών.
Το αδιέξοδο του ευρωνεοφιλελευθερισμού γίνεται όλο και πιο ευδιάκριτο, ακόμη και από πρόσφατους προπαγανδιστές και θιασώτες του. Όψιμα η Μέρκελ επαναλαμβάνει ότι κάθε ενδεχόμενο διάσπασης της Ευρωζώνης αποκλείεται και από την άλλη έρχεται πάλι η Κριστίν Λαγκάρντ για να δηλώσει ότι ο κίνδυνος χρεωκοπίας δεν έχει απομακρυνθεί για την Ελλάδα, ενώ θεωρεί ότι πια η θέση της χώρας μας στην Ευρωένωση και στην Ευρωζώνη είναι "εξασφαλισμένη".
Βλέπετε, το γεγονός είναι ότι όλο και περισσότεροι (και οικονομολόγοι) θεωρούν ατελέσφορο και το τωρινό σούπερ Μνημόνιο με το "κούρεμα" και τα άλλα "συνοδευτικά", ενώ για ανάπτυξη μιλούν όλοι, αλλά μόνο το φάντασμά της πλανάται στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη. Η ανεργία καλπάζει σε όλη την ήπειρο και οδεύουμε ταχύτατα σε μια κοινωνία των δύο τρίτων, μόνο που τώρα τα δύο τρίτα είναι οι εξουθενωμένοι (μαζί και οι κάποτε μεσαίοι) και το ένα τρίτο ξεχωρίζει.
Δικός μας "μονόδρομος" είναι η αλληλεγγύη, ο συντονισμός των λαών και των δυνάμεων -κοινωνικών, συνδικαλιστικών, πολιτικών- που αγωνίζονται για ανατροπή αυτών των συνταγών καταστροφής, που στοχεύουν στην Ευρώπη των εργαζομένων, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ουσιαστικής δημοκρατίας και των δικαιωμάτων. Με τους αγώνες και την ψήφο μας άμεσα σε Ελλάδα, Γαλλία κ.ά. ανοίγουμε, μπορούμε να αλλάξουμε το σημερινό ευρω-σκηνικό.
avgi.