ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΑΠΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
Η Iskra παραθέτει ακολούθως σημαντική και αποκαλυπτική επιστολή-καταγγελία του δικηγόρου Αλέξανδρου Σ. Σαρηβαλάση σχετικά με τη σκανδαλώδη παραχώρηση του ελέγχου των υποδομών φυσικού αερίου της Χώρας μέσω της πώλησης του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ) από το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου:
«Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να ενεργοποιήσω το ενδιαφέρον σας σχετικά με τη δρομολογηθείσα πώληση του Διαχειριστή του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ), δια της οποίας η Χώρα μας θα απωλέσει τον έλεγχο των σημερινών και μελλοντικών υποδομών φυσικού αερίου. Ήδη ολοκληρώθηκε από το «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» (λες και οι αγωγοί αποτελούν Ιδιωτική Περιουσία του Δημοσίου) η πρώτη φάση της εκδήλωσης ενδιαφέροντος υποψήφιων αγοραστών στις 30.03.2012 (δια υποβολής σχετικών φακέλων στη UBS Λονδίνου). Η προσπάθειά μου για την ενημέρωση σχετικά με την πώληση του ΔΕΣΦΑ έγκειται στη συνεργασία που είχα με την εταιρεία ως δικηγόρος.
Δυστυχώς, η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης, αναφερόμενη απλώς στην πώληση της «θυγατρικής εταιρείας της ΔΕΠΑ», προσπαθεί να υποβαθμίσει το ρόλο του ΔΕΣΦΑ τόσο στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας όσο και στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της Χώρας. Περιέργως, οι περισσότεροι πολιτικοί σιωπούν.
Ο ΔΕΣΦΑ έχει στην κυριότητά του, λειτουργεί, διαχειρίζεται και αναπτύσσει τους αγωγούς φυσικού αερίου στη Χώρα μας, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ειδικότερα, ο ΔΕΣΦΑ έχει την κυριότητα τόσο του κεντρικού αγωγού φυσικού αερίου και όλων των κλάδων αυτού, όσο και των προγραμματισμένων και μελλοντικών επεκτάσεων του δικτύου αγωγών φυσικού αερίου. Ομοίως, έχει την κυριότητα των εγκαταστάσεων υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα και των προγραμματισμένων επεκτάσεων αυτών. Επίσης, ο ΔΕΣΦΑ είναι κύριος και όλων των λοιπών έργων υποστήριξης των αγωγών, όπως σημεία εισόδου μετρητικών σταθμών, εγκαταστάσεις συμπίεσης, αποσυμπίεσης κλπ. Οι ανωτέρω υποδομές (ήτοι το αποκαλούμενο «Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου») χαρακτηρίζονται εκ του νόμου ως «δημόσιας ωφέλειας», τα δε έργα που σχετίζονται με αυτές ως έργα «μείζονος εθνικής σημασίας» (βλ. άρθρα 6, 7 και 8 του ν. 3428/2005, όπως αντικαταστάθηκαν με τα άρθρα 67 και 68 του ν. 4001/2011).
Το Ελληνικό Δημόσιο κατέχει την πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου του ΔΕΣΦΑ μέσω της μητρικής εταιρείας ΔΕΠΑ («Δημόσια Επιχείρηση Αερίου», με αντικείμενο την εμπορία του φυσικού αερίου). Συγκεκριμένα, η ΔΕΠΑ κατέχει το 100% του ΔΕΣΦΑ και το Ελληνικό Δημόσιο το 65% της ΔΕΠΑ.
Σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 201/15.02.2012 απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων και το κεφάλαιο Β.ΙΙ. του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015, το Ελληνικό Δημόσιο πρόκειται να απωλέσει – και μάλιστα άμεσα - τον έλεγχο του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου δια της πωλήσεως του 31% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ εκ του συνόλου του 65% που κατέχει σήμερα μέσω της μητρικής ΔΕΠΑ. Έτσι το Ελληνικό Δημόσιο θα κατέχει πλέον μόνο το 34% των μετοχών του Διαχειριστή του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου, σε αντίθεση, μάλιστα, με ό,τι συμβαίνει, εξ όσων γνωρίζω, στα περισσότερα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου το κράτος έχει τον έλεγχο του αντίστοιχου Διαχειριστή.
Ως γνωστόν, οι υποδομές των κύριων πηγών ενέργειας αποτελούν μέρος του δημόσιου πλούτου, ενώ το δικαίωμα των πολιτών σε οικονομική, εύκολη και ασφαλή πρόσβαση στην ενέργεια άπτεται θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων. Για τον λόγο δε αυτόν, οι φορείς που εκμεταλλεύονται τις υποδομές αυτές (εάν δεν είναι το ίδιο το Δημόσιο) πρέπει να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και όχι μόνο το μέγιστο δυνατό κέρδος. Εξάλλου, η οικονομική ευρωστία του ΔΕΣΦΑ, η αύξηση των κερδών του εν μέσω οικονομικής κρίσης και η αναμενόμενη σημαντική κερδοφορία του για τις επόμενες δεκαετίες, τον καθιστούν ένα σημαντικό πόλο οικονομικής ανάπτυξης για τους Έλληνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα καθαρά κέρδη του ΔΕΣΦΑ για το έτος 2011 σημείωσαν θεαματική άνοδο της τάξεως του 150 % σε σχέση με τα κέρδη του προηγούμενου έτους.
Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα, όμως, να ενεργοποιήσω το ενδιαφέρον σας, όχι τόσο για τους ανωτέρω λόγους, για τους οποίους ο ΔΕΣΦΑ πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο του Ελληνικού κράτους, αλλά κυρίως για το ρόλο των υποδομών φυσικού αερίου στην εξωτερική πολιτική της Χώρας και στην προάσπιση ζωτικών εθνικών συμφερόντων.
Η Χώρα μας αποτελεί ενεργειακό κόμβο της ευρύτερης περιοχής και, στο άμεσο μέλλον, πρόκειται να ενισχύσει σημαντικά τη θέση της στην ευρασιατική ενεργειακή πολιτική. Αυτό το οφείλει κυρίως στην προγραμματισθείσα διέλευση αγωγών φυσικού αερίου από την επικράτειά της (όπως και στη γενικότερη προγραμματισθείσα ανάπτυξη του εθνικού συστήματος φυσικού αερίου).
Ήδη, όπως γνωρίζετε, ένας από τους ελάχιστους πλέον λόγους που η Ελλάδα μπορεί ακόμη να αξιώνει από τους ξένους να τη λαμβάνουν – στοιχειωδώς - υπ' όψιν στις αποφάσεις τους είναι η ενέργεια και κυρίως οι – υφιστάμενοι και οι μελλοντικοί - αγωγοί φυσικού αερίου. Είναι γνωστό (και το βλέπουμε καθημερινά) το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων, των Αμερικανών, των Ρώσων και των Ισραηλινών τόσο για τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω της επικράτειάς μας, όσο και για τα πιθανά κοιτάσματα φυσικού αερίου στη Χώρα μας.
Θα είναι πραγματικά τραγικό η Χώρα μας να μην μπορεί να αποφαίνεται κυριαρχικώς και με γνώμονα αποκλειστικά και μόνο το δημόσιο συμφέρον για τη λειτουργία και ανάπτυξη του εθνικού συστήματος των αγωγών φυσικού αερίου. Η βαρύτατη βλάβη της Χώρας μας καθίσταται ακόμη περισσότερο προφανής, εάν συνεκτιμήσουμε την πιθανή αξιοποίηση νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή και, επομένως, την ανάγκη σημαντικών επεκτάσεων του δικτύου των εθνικών αγωγών φυσικού αερίου. Λαμβάνοντας στοιχειωδώς υπ' όψιν τη σημασία των υποδομών φυσικού αερίου για τη Χώρα μας, προκαλούνται πράγματι εύλογα ερωτηματικά ως προς τη σκοπιμότητα της δρομολογηθείσας μερικής πώλησης του ΔΕΣΦΑ.
Εύλογα αναρωτιέται κανείς με τί ποσό θα μπορούσε να καλυφθεί η βαρύτατη βλάβη σε βάρος της εθνικής οικονομίας και του εν γένει εθνικού συμφέροντος από την απώλεια του κρατικού ελέγχου όλων των σημερινών και μελλοντικών υποδομών φυσικού αερίου;
Γιατί οι υπεύθυνοι για την πώληση των μετοχών του ΔΕΣΦΑ δεν μεριμνούν, ώστε το κράτος να διατηρήσει το 51 % τουλάχιστον των μετοχών του ΔΕΣΦΑ και να μην απωλέσει τον έλεγχο των υποδομών;
Αναλογίζονται οι υπεύθυνοι τί σημαίνει ο "ενεργειακός σχεδιασμός" της Ελλάδας να βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών και μάλιστα ξένων ; Αυτοί – και όχι κυριαρχικώς η Ελληνική Πολιτεία – θα αποφαίνονται εάν και πώς θα υλοποιούνται νέες διαδρομές αγωγών φυσικού αερίου!
Είναι προφανές ότι η πώληση βασικών για την εθνική ανάπτυξη υποδομών, σε συνδυασμό με την απώλεια άλλων ζωτικής σημασίας υποδομών (όπως η Ύδρευση) και την πώληση (αντί για την αξιοποίηση) λιμανιών, περιοχών εξαίρετου φυσικού κάλλους κλπ, θα αποκλείσει πλέον και την όποια πιθανότητα μελλοντικής οικονομικής ανόρθωσης και αυτονομίας (οικονομικής και πολιτικής) της Χώρας μας.
Δυστυχώς, η πώληση του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που ενισχύει την πεποίθηση ότι στόχος κάποιων δεν είναι η μελλοντική ευημερία των Ελλήνων με ίδιες δυνάμεις, αλλά η απόλυτη οικονομική εξάρτηση και εκμετάλλευση της Χώρας.
Υ.Γ. Το πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο του «Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» (που συστάθηκε με το ν. 3986/2011) θα υλοποιήσει όλο το πρόγραμμα πώλησης της Δημόσιας Περιουσίας και δη των ζωτικής σημασίας υποδομών της Χώρας (όπως αγωγοί φυσικού αερίου, ύδρευση, λιμάνια, δάση, παραλίες κλπ). Το εν λόγω πενταμελές Δ.Σ. – και όχι μία εκλεγμένη Κυβέρνηση ή η Βουλή – θα αποφασίσει σε ποιόν και με ποιό τίμημα συμφέρει τη Χώρα να πωλήσει τους αγωγούς της, τα λιμάνια της κλπ ! Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με το ν. 3986/2011, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου παρίστανται υποχρεωτικώς ως «παρατηρητές» δύο μέλη διορισθέντα από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ στο Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων του Ταμείου (που γνωμοδοτεί υποχρεωτικώς για τα θέματα της πώλησης) τρία από τα επτά μέλη υποδεικνύονται από τους ανωτέρω ξένους «παρατηρητές» ! Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 2 του ν. 3986/2011, όλο το ποσό που θα εισπραχθεί από την πώληση της Δημόσιας περιουσίας μας θα κατατεθεί υποχρεωτικά στους πιστωτές για την αποπληρωμή του χρέους, χωρίς έτσι να επιτρέπεται ούτε ένα ευρώ να πάει για την ανάπτυξη της Χώρας (και ανεξαρτήτως των λοιπών αναγκών του Ελληνικού λαού)! Και μάλιστα σε μία εποχή που είναι δεδομένο ότι η περιουσία της Ελλάδος, λόγω της κρίσης, θα πωληθεί σαφώς κάτω από την πραγματική της αξία. Την αυτονόητη αυτή πραγματικότητα "τόλμησε" και διατύπωσε δημοσίως μέχρι και ο πρώην οικονομικός σύμβουλος του Ταμείου, η διεθνής εταιρεία Houlihan Lokey. Αποτέλεσμα: το Ταμείο απέλυσε την εν λόγω εταιρεία.
Με εκτίμηση,
Αλέξανδρος Σ. Σαρηβαλάσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου