ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΛΟΥΣΙ ΡΕΝΤΛΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ DIE LINKE

Ανάμεσα στην ανατροπή και τη μεταρρύθμιση του καπιταλισμού

Στο πλαίσιο της ανοιχτής εκδήλωσης με θέμα «Κρίση, αγώνες και αριστερά σε Ελλάδα και Ευρώπη», που διοργάνωσε το Ξεκίνημα πριν από δέκα μέρες, συναντήσαμε την Λούσι Ρέντλερ, μέλος της Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής, οργάνωσης, που συμμετέχει στη Die Linke. 

Η Λ. Ρέντλερ, 31 ετών, δημοσιογράφος που έδωσε τη μάχη ως επικεφαλής της Die Linke στις κρατικές εκλογές του Βερολίνου το 2006, μας μίλησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Die Linke σε σχέση με τη διαμόρφωση του πολιτικού προγράμματος και για τα κινήματα της Γερμανίας. Διόλου τυχαίο το γεγονός ότι τα γερμανικά μέσα της έδωσαν το παρατσούκλι «κόκκινη Λούσι».

Τη συνέντευξη πήραν η Ιωάννα Δρόσου  και ο Πάνος Λάμπρου

Τι είναι πλέον η Die Linke; Ένα κόμμα συμμαχίας ή ένα ενιαίο κόμμα;
Η Die Linke ιδρύθηκε από το Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (PDS) και την Εκλογική Εναλλακτική για την Κοινωνική Δικαιοσύνη (WASG). Παρότι εδώ και 3 χρόνια είναι ενιαίο κόμμα, θεωρώ ότι είναι ακόμα ο συνδυασμός δυο κομμάτων σε ένα. Από τη μία είναι η δράση της σε εθνικό επίπεδο, όπου θεωρείται από τα μέλη, τους φίλα προσκείμενους και τα στελέχη του ως ένα αντικαπιταλιστικό κόμμα αντιπολίτευσης. Από την άλλη –και ειδικά στην ανατολική Γερμανία- θεωρείται μέρος του καθεστώτος, αφού συμμετέχει σε κυβέρνηση συνασπισμού με το SPD, στο Βερολίνο και το Μπράντεμπουργκ .

Ποια είναι η θέση της Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής (SAV) μέσα στην Die Linke;
Είμαστε μία μαρξιστική οργάνωση που αποτελεί το γερμανικό τμήμα της Διεθνούς των Εργαζομένων (CWI) –το Ξεκίνημα είναι το αδελφό ελληνικό τμήμα. Παλεύουμε για την κοινωνική επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού. Θεωρούμε ότι είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός Διεθνούς Επαναστατικού Κόμματος, που θα ανατρέψει το καπιταλιστικό σύστημα και θα παλέψει για σοσιαλιστική οικονομία –όχι με τη σταλινική οπτική αλλά με τη λενινιστική και τροτσκιστική. Δεν πιστεύουμε ότι η επανάσταση θα γίνει σε ευθεία αντιπαράθεση, για αυτό παλεύουμε μέσα στην κοινωνία, όπως για παράδειγμα τα συνδικάτα, για να δημιουργήσουμε το ρεύμα εκείνο που θα φέρει την ανατροπή. Είναι απαραίτητο να μην στεκόμαστε παρατηρητές της Linke αλλά να συμμετέχουμε στις διαδικασίες και στην αναγωγή της σε μία ισχυρή σοσιαλιστική δύναμη.

Το εγχείρημα της συνάντησης του κόμματος του Λαφοντέν με το PDS ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα. Σήμερα οι πολιτικές διαφορές των κομμάτων έχουν αρθεί;
Η Die Linke δεν είναι ομοιογενές κόμμα. Υπάρχει μία σοβαρή διαμάχη στο κόμμα για το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να αντιταχθούμε στην κυβέρνηση, στην εργοδοσία και τον καπιταλισμό. Αυτή η αντίθεση στη διαμόρφωση του πολιτικού προγράμματος δεν πρέπει να συνεχιστεί για καιρό. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στους αντικαπιταλιστές και τους μεταρρυθμιστές του καπιταλιστικού συστήματος. Η αρχική πολιτική συμφωνία ήταν ένα αρκετά καλό προσχέδιο προγράμματος, που έπρεπε να διαμορφωθεί και να προσαρμοστεί στην καθημερινότητα των γερμανών. Διαμορφώνονται, όμως, κάποιες τάσεις που προσπαθούν να καταργήσουν σημαντικά σημεία του προγράμματος, όπως για παράδειγμα η εναντίωσή μας στον καπιταλισμό και τον πόλεμο προκειμένου να διατηρηθούν οι κυβερνητικές συμμαχίες με το  SPD.

Διακρίνει κανείς σήμερα διαφορές στον τρόπο σκέψης ανάμεσα στα στελέχη του κόμματος που προέρχονται από την Ανατολή και τη Δυση;
Δεν υπάρχει πλέον κάποια ισχυρή διαμάχη ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Ωστόσο, οι φιλοκυβερνητικές τάσεις υπάρχουν κυρίως στο ανατολικό μπλοκ από το πρώην ΚΚ, που μετεξελίχθηκε στο PDS, ενώ οι αντικαπιταλιστικές τάσεις συναντιόνται κυρίως στη Δύση. Οι τάσεις αυτές, όμως, δεν είναι αυστηρά χωροταξικές.

Στη Die Linke υπάρχει νεολαία κόμματος ή οι νέες και οι νέοι εντάσσονται στο κόμμα;
Τα περισσότερα μέλη της Linke είναι μεγαλύτερης ηλικίας προερχόμενα από το πρώην Κομμουνιστικό Κόμμα. Γίνεται μία μεγάλη προσπάθεια παρέμβασης στα πανεπιστήμια, προκειμένου να δραστηριοποιηθούν νέοι άνθρωποι στο κόμμα. Όσοι είναι μέχρι 35 χρονών και είναι μέλη της Die Linke είναι αυτόματα και εν δυνάμει μέλη της αυτόνομης νεολαίας Solid (από τη λέξη solidarity που σημαίνει αλληλεγγύη). Ωστόσο, όποιος είναι μέλος της νεολαίας δεν είναι απαραίτητο να είναι μέλος της Linke.

Καθώς φαίνεται η διαδήλωση επιστρέφει στην Γερμανία. Γεννιέται, δηλαδή, ένα κίνημα;
Τα συνδικάτα μέχρι στιγμής είναι αποστασιοποιημένα από τα κοινωνικά αιτήματα και δεν προσπαθούν να οργανώσουν μεγάλες κινητοποιήσεις για τις περικοπές που έχουν επιβληθεί, παρά μόνο ορισμένες διαδηλώσεις. Δημιουργούνται, όμως, κινήματα πέραν των κοινωνικοοικονομικών αιτημάτων. Αυτή τη στιγμή αναπτύσσεται ένα κίνημα ενάντια στην πυρηνική ενέργεια και τα πυρηνικά απόβλητα. Πριν 3 βδομάδες πραγματοποιήθηκε πορεία με 100.000 διαδηλωτές και διοργανώνεται μία μεγάλη κινητοποίηση για τον Νοέμβρη. Πιο σημαντικά, όμως, είναι τα κινήματα πόλης, όπως αυτό στον σιδηροδρομικό σταθμό της Στουτγάρδης. Εκεί γίνεται μία προσπάθεια υπογειοποίησης του σταθμού, προκειμένου να χτιστεί εμπορικό κέντρο. Πρόκειται για ένα έργο 10 δισ. ευρώ που στόχο έχει να δημιουργήσει μία μεγάλη περιοχή κερδοσκοπίας και να καταστρέψει το πάρκο που περιστοίχιζε το σταθμό. Το περασμένο Σάββατο 150.000 κάτοικοι διαδήλωσαν ενάντια στα σχέδια υπογειοποίησης.

Στην Ελλάδα ανακύπτει το ζήτημα του ιστορικού κέντρου, της συντηρητικοποίησης των κατοίκων και των δικαιωμάτων των μεταναστών. Η πολιτική ατζέντα της Linke αναδεικνύει το ζήτημα της μετανάστευσης;
Περιλαμβάνεται στο πολιτικό πρόγραμμα, ωστόσο δεν αποτελεί ένα από τα κεντρικά σημεία του. Πιστεύω ότι η Die Linke θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί περισσότερο στο ζήτημα της μετανάστευσης, ειδικά τώρα που δυναμώνουν οι ακροδεξιές και φασιστικές οργανώσεις. Ο πρώην υπουργός Οικονομίας και μέλος του SPD, δημοσίευσε ένα βιβλίο του που αναφέρει ότι οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι έχουν διαφορετικό DNA από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Με αφορμή αυτό το βιβλίο ανακύπτει ένα ρεύμα βιολογικού ρατσισμού. Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις το 20% του πληθυσμού «μπορεί να ψηφίσει ένα κόμμα που θα συντασσόταν με τις απόψεις του βιβλίου». Καθώς φαίνεται είναι πιθανή πλέον η δημιουργία και η ανάπτυξη ενός τέτοιου κόμματος. Γι’ αυτό η Linke πρέπει να επικαιροποιήσει τις θέσεις της για τη μετανάστευση και να οργανώσει κινητοποιήσεις μαζί με μεταναστευτικές κοινότητες, όπως επίσης και να προσπαθήσει να οργανώσει τους μετανάστες σε συνδικάτα.

Ποιες είναι οι κοινωνικές αναφορές της Die Linke και σε ποιες κοινωνικές ομάδες απευθύνεται –αν έχει συγκεκριμένη απεύθυνση;
Η σύνθεση του κόμματος είναι διαφορετική στην ανατολική πλευρά και διαφορετική στη δυτική. Δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία αλλά καθώς φαίνεται στη Δύση μέλη του κόμματος είναι κυρίως οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι ενώ στην Ανατολή τα μέλη είναι κυρίως συνταξιούχοι και εργαζόμενοι, που ανήκουν στην μεσοαστική τάξη. Το κόμμα προσπαθεί να αποκτήσει κοινωνική γείωση κυρίως στους ανέργους, τους συνδικαλιστές, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους φοιτητές δίνοντάς του έναν ταξικό, θα λέγαμε, χαρακτήρα. Αυτή, όμως, είναι η προσωπική μου άποψη. Αν ρωτούσατε κάποιο άλλο μέλος της Linke, ίσως σου έδινε μία άλλη απάντηση.

Ποια η σχέση της Die Linke με τον χώρο των Οικολόγων Πράσινων στη κεντρική πολιτική σκηνή;
Σε εθνικό επίπεδο η Linke και οι Πράσινοι, είναι αντιπολιτευόμενα κόμματα, λόγω του κυβερνητικού συνασπισμού μεταξύ SPD και Πράσινων. Οι Πράσινοι στήριξαν τις περικοπές στους μισθούς, στο σύστημα υγείας και την παιδεία, συνυπέγραψαν τον πόλεμο ενάντια στη Σερβία το 1999. Πολλά ιδρυτικά μέλη της Linke αντιτίθενται στην πολιτική των Πρασίνων, ωστόσο η ηγεσία του κόμματος, επιδιώκοντας να συμμετέχει στην κυβέρνηση συνασπισμού, συμβιβάζεται με ορισμένες θέσεις τους. Αυτή τη στιγμή, όμως, συμβαίνει ένα παράδοξο. Οι Πράσινοι «καρπώνονται» δημοσκοπικά την εύνοια των κινημάτων και όχι η Die Linke. Όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που δημοσκοπικά είναι ακόμα στην πρώτη θέση

epohi.gr