ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΨHΦΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΑΛΕΞΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ

Τη συνέντευξη πήρε ο Πάνος Λάμπρου

Ήταν εύκολη η απόφαση να πάρετε μέρος στις εκλογές, με ένα σχήμα κόντρα στο ψηφοδέλτιο που υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ;
Ήταν εύκολο, μετά το καταστροφικό Μνημόνιο, διότι διαχώρισα από την αρχή τη θέση μου. Μετά την υπογραφή του Μνημονίου, έστειλα επιστολή στον πρωθυπουργό και τον Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ και τους είπα ότι, ιδεολογικά και προγραμματικά, είμαι πια εκτός του Κινήματος. Διαχώρισα παντελώς τη θέση μου. Άλλωστε, ουδέποτε συμμετείχα σε κομματικά όργανα, ουδέποτε πήρα δημόσια εξουσία, ουδέποτε διορίστηκα σε κυβερνητική θέση και ουδέποτε εγώ ή η οικογένειά μου διαχειρίστηκα δημόσια αγαθά και χρήμα.

Φαντάζομαι ότι θα έχετε ακούσει ενστάσεις ή φόβους, από την πλευρά ανθρώπων του χώρου της Αριστεράς, ότι η σημερινή σας στάση μπορεί να είναι μια απλή ανταρσία και άρα ως “αντάρτης” στην πορεία θα επανέλθετε στα... πάτρια εδάφη. Πως το σχολιάζετε;
Το έχω ακούσει, αλλά τι να κάνω; Να τους υπογράψω συμβόλαιο; Η διαχρονική μου πορεία, η συνέπεια τόσων χρόνων, τα κείμενά μου, η αντιπαράθεση και η κάθετη απόρριψη των Μνημονίου είναι στοιχεία, που νομίζω ότι καθιστούν περιττή τη συζήτηση. Ομολογώ, όμως, ότι για ένα κόσμο της Αριστεράς, που δοκιμάστηκε σκληρά, τα ερωτήματα που εγείρονται, είναι παρ΄ όλα αυτά, εύλογα. Στους συντρόφους αυτούς λέω ότι θα φανούν πολλά πράγματα στην πράξη.

Η υποψηφιότητα Δημαρά, συγγενεύει με τη δική σας προσέγγιση; Μοιάζει; Είναι διαφορετική; Τι είναι;Ο Γ. Δημαράς μου ζήτησε να τεθεί επικεφαλής ψηφοδελτίου διαφωνούντων του ΠΑΣΟΚ.
Το έθεσα υπόψη στις τρεις συλλογικότητες, που προωθούσαν τη δική μου υποψηφιότητα. Οι τρεις συλλογικότητες ήταν:...
η «Δημοκρατική Συνεννόηση», η «Ένωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους» και ο «Νέος Αγωνιστής». Το έθεσα υπόψη, επίσης, του ΔΗΚΚΙ και του Συνασπισμού. Και οι πέντε αυτές συλλογικότητες, όπως και άλλα πρόσωπα, που στήριζαν τη δική μου υποψηφιότητα, απέρριψαν ομόφωνα την υποψηφιότητα του κ.Δημαρά. Απέρριψαν, δηλαδή, να τεθεί επικεφαλής ενός κεντροαριστερού ψηφοδελτίου, που θα συγκροτούσαν δυνάμεις του σοσιαλιστικού χώρου τού κοινωνικού ΠΑΣΟΚ και δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας. Προσωπικά, δεν πείστηκα για την απόλυτη απόρριψη του Μνημονίου και του Καλλικράτη από την πλευρά του κ. Δημαρά, γιατί το «παρόν», κατά την ψήφιση του Μνημονίου δεν συνιστά και απόρριψή του. Για μας, ο Καλλικράτης, όπως υποθηκεύεται από το Μνημόνιο, είναι ένας δημοσιονομικός μηχανισμός επιτήρησης και είσπραξης, είναι δηλαδή μηχανισμός-«τελώνης». Στην πορεία, επίσης, μας βρίσκει αντίθετους η διεύρυνση που έκανε ο Γ. Δημαράς με προσωπικότητες από τη συντηρητική παράταξη.

Η συνεργασία των πέντε συλλογικοτήτων είναι μια συμμαχία με αφορμή το Μνημόνιο ή έχει βάθος; Κοντολογίς είναι συγκυριακή ή στρατηγικού χαραχτήρα;
Θα είμαι ευχαριστημένος, αν μέσα από τη δική μας πρωτοβουλία, ανεξάρτητα του ποσοστού που θα λάβουμε, ανοίξει μια συζήτηση για την προοπτική της Αριστεράς. Μια συζήτηση σε σύγχρονη αριστερή κατεύθυνση, απόρριψης του καταστροφικού Μνημονίου, αλλά και του δημοσιονομικού Καλλικράτη.

Το ψηφοδέλτιό σας είναι αριστερό, είναι συνάντηση αριστερών κεντροαριστερών;  
Υπάρχουν δυνάμεις που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και που σήμερα πληθαίνουν με βάση την αντίθεσή τους στην πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Είναι άνθρωποι που παρακολουθούσαν τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια και διαφωνούσαν. Έχουν, θα έλεγα, εντιμότερες και καθαρότερες σοσιαλδημοκρατικές απόψεις για την κοινωνία και τη διαχείριση του κράτους. Προσωπικά έχω μια πιο αριστερή προσέγγιση ή μια πιο ρεαλιστική άποψη για τη συνεργασία με την Αριστερά. Θεωρώ, λοιπόν, ότι και με αυτό το κομμάτι, που ενδεχομένως δεν έχει ως πεδίο προβληματισμού τον μαρξισμό ή δεν απορρίπτει συνολικά το σύστημα, αλλά έρχεται σε κάθετη αντίθεση με την καταστροφική κοινωνική πολιτική, ότι υπάρχει έδαφος για μια πλατφόρμα συνεννόησης. Υπό αυτή την έννοια και ο κόσμος αυτός είναι αποδεκτός.

Χωρίς να είναι η συνισταμένη....
Ναι, χωρίς να είναι η συνισταμένη και χωρίς να είναι ο καθοριστικότερος παράγοντας. Συνεπώς, για να επανέλθω στο αρχικό σας ερώτημα, θα είμαι πολύ ευχαριστημένος εάν με την πρωτοβουλία που πήραμε με βάση την απόρριψη της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της απόλυτης ενσωμάτωσης σοσιαλδημοκρατικών κύκλων σε αυτό το νεοφιλελεύθερο σύστημα, ανοίξει μια συζήτηση στην Ελλάδα για την προοπτική και της Αριστεράς και της Κοινωνίας. Περισσότερο με έλκυσε η ιδέα να ανοίξει ο διάλογος για την Αριστερά και λιγότερο η διεκδίκηση της Περιφέρειας. Να ανοίξουμε μια συζήτηση, όπου όλοι θα κληθούν νηφάλια, ρεαλιστικά και σύγχρονα να μιλήσουν, να διατυπώσουν τις σκέψεις τους.      

Για σας η υπόθεση του ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει;
Μετά τα τελευταία σχέδια νόμου, του Ασφαλιστικού που καταλύει το σύστημα συντάξεων, μετά την ψήφιση του νόμου για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μετά το πάγωμα του κατώτατου μισθού και μετά το νόμο 3846/2010 που γενίκευσε την ψευδοαπασχόληση στην πατρίδα, θεωρώ ότι αυτό το κόμμα ιδεολογικά, όχι μόνο εμένα, αλλά και για κάθε νοήμονα -προοδευτικής κατεύθυνσης- Έλληνα, δεν μπορεί να τον καλύπτει. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου είναι πλήρως μεταλλαγμένο και ενσωματωμένο στη σύγχρονη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία. Συνεπώς, καμία σχέση με αυτό το ΠΑΣΟΚ. Καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ της οικονομικής κατοχής, της εξαθλίωσης των ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων και της αποδόμησης του Κοινωνικού Κράτους.

Γιατί, όμως, δεν τα καταφέρατε να συσπειρωθείτε όσοι από μια αριστερή κατεύθυνση είστε ενάντια στο Μνημόνιο;
Όταν έγινε η πρόταση στις αρχές του Ιουνίου, επιδεικνύοντας και κάποιες δημοσκοπήσεις που έφερναν σε υψηλά ποσοστά τη δική μου υποψηφιότητα, αντιπρότεινα άλλες προσωπικότητες. Στην αρχή εισηγήθηκα να γίνει μια συζήτηση με το ΚΚΕ. Ονομάτισα τον κ. Παφίλη και την κ. Κανέλλη. Μου είπαν ότι το ΚΚΕ είχε ήδη, προ διμήνου, ανακοινώσει τους υποψηφίους του. Ύστερα αντιπρότεινα τον κ. Γλέζο, τον κ. Αλαβάνο, την κ. Σακοράφα. Οι συλλογικότητες, που ανέφερα, μου είπαν ότι επιλέγουν εμένα. Δεν ξέρω με ποια κριτήρια. Γι’ αυτό και άργησα να απαντήσω. Είχα θέσει τον εαυτό μου στην υπηρεσία ενός ευρύτερου πολιτικού και κοινωνικού μετώπου αντίστασης του λαού απέναντι στο Μνημόνιο και την κυβέρνηση. Είχα τεθεί ως απλός στρατιώτης. Γι’ αυτό και μέχρι τελευταία στιγμή επέμενα ότι η Αριστερά έπρεπε να εμφανιστεί ενωμένη.

Ναι, αλλά πως ερμηνεύετε ότι από τους πολλούς στρατιώτες, καταλήξαμε σε πολλούς στρατηγούς; Γιατί και άλλοι μίλαγαν για στρατιώτες.
Δεν το έχω ακούσει από κανέναν άλλο. Είχα δηλώσει ότι δεν έχω καμία φιλοδοξία. Αυτό δεν το άκουσα από άλλον. Αντίθετα, διαπίστωσα εμμονή για αυτόνομες καθόδους από κόμματα και προσωπικότητες. Διάθεση να συζητήσουμε σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία με όλες αυτές τις συλλογικότητες για ένα ευρύ ενωτικό, πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο, δεν υπήρξε. Και αυτό θα το πληρώσουμε. Θα το πληρώσει η Αριστερά. Γιατί ήταν ανέτοιμη, στην καταστροφική επίθεση του Μνημονίου, να επεξεργαστεί ένα κοινό πλαίσιο αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και  ενωτικής καθόδου σε αυτές τις εκλογές. 

Κατά τη γνώμη σας υπάρχουν διακριτά πολιτικά σχέδια ή το προσωπικό στοιχείο υπερίσχυσε του συλλογικού καλού;
 Πιστεύω ότι το ΚΚΕ έπρεπε να δείξει μεγαλύτερο ρεαλισμό και σύγχρονη αντίληψη για τα πολιτικά και κοινωνικά αδιέξοδα. Είναι κρίμα που η πατρίδα δεν έχει σε αυτή τη συγκυρία ενωμένη την Αριστερά.

Διάβασα μια δήλωσή σας, που φαίνεται ότι συζητήθηκε αρκετά και στο διαδίκτυο. Η δήλωση αφορούσε τους μετανάστες. Μιλήσατε για επαναπροώθηση με ευθύνη της Ε.Ε. Τι εννοούσατε; 
Στο βιβλίο μου «Το τέλος του κοινωνικού κράτους» γράφω για ελεγχόμενη μετανάστευση, για νομιμοποίηση των μεταναστών που θέλουν να μείνουν και να εργαστούν στην Ελλάδα και όσοι μετανάστες θέλουν, επαναλαμβάνω με δική τους θέληση, να φύγουν προς χώρες της επιθυμίας τους, να μπορούν να το κάνουν και να μην εμποδίζονται ούτε από Τουρκία, ούτε από τις διάφορες υπερεθνικές επιτροπές. Να μπορούν να φεύγουν, να μην εμποδίζονται, να προωθούνται για τις χώρες του τελικού προορισμού. Αυτό και μόνο εννοούσα. Σας παραπέμπω στο βιβλίο μου. Γράφω λεπτομερώς για το μεταναστευτικό, το ρατσισμό, την εκμετάλλευση των μεταναστών. Σήμερα τι γίνεται; Οι Αρχές ή τους κρατούν εδώ ή τους προωθούν στις χώρες εξόντωσής τους. 

Ποιος είναι ο εκλογικός σας στόχος; Αν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις η αποχή θα είναι τεράστια και ο πρώτος δεν ξεπερνά το 20%. Είναι, ίσως, η μοναδική φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Οι εκλογές θα έχουν εκπλήξεις για όλους: για κόμματα, προσωπικότητες, για όλους όσους εμπλέκονται. Η ρευστότητα είναι μεγάλη. Ένα 35 με 40%, δηλώνει είτε ότι θα απόσχει, είτε ότι δεν θα ψηφίσει θετικά κάποιον σχηματισμό. Συνεπώς, μέχρι και την τελευταία στιγμή και οι ίδιοι οι δημοσκόποι θα ψάχνονται. Το δικό μας στόχο σας τον είπα. Να ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Η ελληνική κοινωνία έχει εγκλωβιστεί στα αδιέξοδα του καταστροφικού Μνημονίου. Γι΄ αυτό και περιμένω όλες οι ηγεσίες της Αριστεράς να πάρουν σκληρά μηνύματα για την άρνησή τους να κατέβουν σε ένα ενωτικό σχήμα. Θα έλεγα, ότι οι εκλογές αυτές και τα όποια αποτελέσματα, θα είναι και μήνυμα και πρόκληση.  

Ποιο ποσοστό θα αποτελεί ενθαρρυντικό στοιχείο για να αρχίσει μια τέτοια συζήτηση;
Το ποσοστό του συνόλου των αριστερών υποψηφίων να είναι η μεγάλη πλειοψηφία, για να αποτελεί ράπισμα στην καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης. Ο πρώτος στόχος, πάντως, είναι να ψηφίσει η πλειονότητα των Ελλήνων. Το δεύτερο, η πλειοψηφία των νέων να πάρει μέρος στις εκλογές. Και ο τρίτος στόχος να καταδικαστούν οι κυβερνητικοί υποψήφιοι και να περιοριστούν σε μονοψήφια ποσοστά. Αυτό θα είναι η πρώτη νίκη -όχι η τελευταία- της ελληνικής κοινωνίας και εμμέσως και της Αριστεράς.  Ίσως αυτό να οδηγήσει τις ηγεσίες της Αριστεράς σε ουσιαστικότερες, ρεαλιστικότερες και πιο σύγχρονες αναλύσεις για τα αδιέξοδα της ελληνικής κοινωνίας. Το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου όλοι μας θα πάρουμε ισχυρά μηνύματα.

Αν ο Δημαράς καταφέρει να περάσει στο δεύτερο γύρο, θα είναι ήττα του ΠΑΣΟΚ ή θα μπορεί την επόμενη μέρα το κυβερνών κόμμα να αθροίζει ως πολιτικό μήνυμα, τα δύο ψηφοδέλτια (Δημαράς και Σγουρός);
 Σε όσα σας είπα προηγουμένως για την Αριστερά και τις ανάγκες που έχουμε σήμερα, δεν εντάσσω το ψηφοδέλτιο του κ. Δημαρά. Τόσο πολιτικά, όσο και ιδεολογικά, το συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο δεν καλύπτει αυτές τις ανάγκες, δεν εντάσσεται σε ένα τέτοιο σχέδιο.

Τι μπορεί να πείτε σε ένα νέο άνθρωπο, που απαξιώνει όλες τις υποψηφιότητες και που λέει ότι δεν τα έχετε κάνει καλά;
Θα του πω πρώτα απ΄ όλα ότι στη δική του ηλικία πολλοί από εμάς ήμασταν κρατούμενοι.  Άρα, δεν σας μιλάει ένας άνθρωπος που έρχεται από το πουθενά, αλλά ένας άνθρωπος που έχει φυλακιστεί και βασανιστεί από τη χούντα. Μιλάει ένας καθηγητής που έχει αφιερώσει όλα του τα βιβλία στο Κοινωνικό Κράτος, στο Ασφαλιστικό, στις Εργασιακές Σχέσεις, στην απορρύθμιση, στην Αριστερά. Θα του πω ότι η κακουχία και η οικονομική στενότητα των γονέων του θα πρέπει να τον προβληματίσουν, ότι έρχονται χειρότερες μέρες και γι’ αυτόν. Θα του πω, επίσης, ότι η αποχή δεν είναι ώριμη πολιτική θέση. Η γενιά της ψευδοαπασχόλησης, η γενιά της γενικευμένης ελαστικής εργασίας, η γενιά της μετανάστευσης, θα πρέπει να μείνει στην πατρίδα, να προβληματιστεί, να απορρίψει άθλιες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιλογές. Άρα, τους καλώ να ψηφίσουν. Έχουν πολλές επιλογές. Πέντε, έξι, αριστεροί υποψήφιοι. Να επιλέξουν όποιον θέλουν. Δεν τους καλώ να με ψηφίσουν. Τους λέω να μην απόσχουν. Γιατί αν απόσχουν, θα δώσουν ένα ακόμα επιχείρημα στον κ. Παπανδρέου, ο οποίος προχθές δήλωσε ότι ευγνωμονεί τον ελληνικό λαό και τη νεολαία, που στηρίζει τις επιλογές της κυβέρνησης.-

epohi.gr