Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Η συγγραφέας των Ελληνικών Γραμμάτων Αγγελική Κώττη μας εκφράζει την αλληλεγγύη της με στίχους του Γιάννη Ρίτσου

Κατά τη γνωστή ρήση του γενναίου οπλαρχηγού, όταν ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή. Όταν όμως κλείνει ένα σχολείο (βλέπε: εκδοτικός οίκος) τι ανοίγει άραγε;
Ξέρω πως κανείς από εκείνους που αποφάσισαν το κλείσιμο του εκδοτικού οίκου «Ελληνικά Γράμματα» δεν θα απαντήσει γιατί μπήκε στη ζυγαριά το κέρδος και θυσιάστηκαν η Γνώση και οι Άνθρωποι, που σε τίποτα δεν έφταιγαν. Δεν έχω αυταπάτες.
Ξέρω, όμως, επίσης, πως θα συνεχίσετε τον Αγώνα σας. Δεν έχετε αυταπάτες ότι θα είναι δύσκολος. Γι’ αυτό, μάς χρειάζεστε όλους, ως συμπαραστάτες.
Μικρή υπόμνηση- στήριξη, ας είναι τα λόγια του Γιάννη Ρίτσου από τη σύνθεσή του «Γκραγκάντα»:
Είμαι κ’ εγώ απ’ την ίδια ράτσα ‧ επιμένω ‧ δεν το βάζω κάτω ‧
είπα: ο κάμπος με τις μαργαρίτες ανοιξιάτικο πρωινό με τις
καμπάνες στους λόφους
είπα: η ανάποδη ρόδινη ομπρέλα ανοιχτή γεμάτη φως
μέσα στα στάχυα
είπα: φιλί, ψωμί, σταφύλι, στήθος, άγκυρα, γυναίκα, ελευθερία
είπα στους νεκρούς: περιμένετε ‧ τίποτα δεν τελειώνει.
Φιλικά
Αγγελική Κώττη
Δημοσιογράφος, μέλος του ΔΣ του Μορφωτικού Ιδρύματος ΕΣΗΕΑ και συγγραφέας της βιογραφίας «Γιάννης Ρίτσος: Ένα σχεδίασμα αυτοβιογραφίας» (Ελληνικά Γράμματα)
ellgrergazomenoi.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: