Υποσχέσεις τέλος, οι απειλές επιστρέφουν. Του Γιώργου Κυρίτση

Η φιλοδοξία των κομμάτων της συγκυβέρνησης για τη "μεταμνημονιακή εποχή" είναι προφανής. Θέλουν να αναβιώσουν τις παραδοσιακές πολιτικές εκπροσωπήσεις σε νέα κοινωνική βάση, η οποία εκ των πραγμάτων θα είναι συρρικνωμένη. Θα επιχειρήσουν να επανασυστήσουν μια κοινωνική συμμαχία, στην οποία θα μετάσχουν τα παλιά τζάκια της διαπλοκής, ένα κομμάτι του κρατικού κορμού -ο λεγόμενος σκληρός πυρήνας και ανώτερα στελέχη της διοίκησης- τα νέα τζάκια που δημιουργήθηκαν στα χρόνια της κρίσης πατώντας επί πτωμάτων αλλά και τμήματα της μεσαίας τάξης που είτε δεν εθίγησαν ιδιαιτέρως από το Μνημόνιο ή θεωρούν ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα έθετε σε κίνδυνο τα κεκτημένα τους.
Ο πυρήνας αυτός φιλοδοξούν να πλαισιωθεί από στρώματα μεθοριακά, φοβισμένα, κυρίως εργαζόμενους που συνδέουν την παραμονή τους "εντός των τειχών" με τη λεγόμενη "σταθερότητα" και αντιμετωπίζουν με αντιπαλότητα όσους έχουν περιθωριοποιηθεί. Όλοι αυτοί μπορούν να αποτελέσουν μια κρίσιμη μάζα που θα δημιουργήσει υπό προϋποθέσεις, "μέσα στην αναμπουμπούλα", πλειοψηφική τάση.

Ο ΕΝΦΙΑ, εκτός από τον άδικο χαρακτήρα του έχει ως χαρακτηριστικό και το ότι υπονομεύει τις πιθανότητες τα κόμματα του κατεστημένου να μπορέσουν όντως να στήσουν την καινούργια συμμαχία που ονειρεύονται. Ο ΕΝΦΙΑ, μέσα στη συντακτική αδικία του, δεν κάνει διακρίσεις και είναι ένας φόρος ειλικρινής: Εξηγεί στην ελληνική κοινωνία ότι η ανοδική κινητικότητα των τελευταίων δεκαετιών θα αντιστραφεί βρέξει χιονίσει και ότι δεν μπορούν να είναι όλοι νοικοκυραίοι, σήμα κατατεθέν των οποίων είναι η μικρή ιδιοκτησία. Απώλεια της μικρής ιδιοκτησίας σε περιβάλλον απονεκρωμένου κοινωνικού κράτους σημαίνει αυτόματα και απώλεια κάθε εξασφάλισης, σημαίνει ότι δεν υπάρχει δίχτυ ασφαλείας. Ο ΕΝΦΙΑ λοιπόν είναι η απτή απόδειξη ότι στη μεταμνημονιακή πραγματικότητα δεν υπάρχει θέση γι' αυτούς και ότι η μεσαία τάξη δεν θα έχει το σταθεροποιητικό εύρος που διέθετε.

Η συγκυβέρνηση δεν θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα. Θα επιχειρήσει να υποκαταστήσει την αυθόρμητη συμμετοχή των υποτελών τάξεων στο μεταμνημονιακό μέλλον με τον καταναγκασμό, πελατειακό και κατασταλτικό. Αν λοιπόν έχουμε κάτι να περιμένουμε για το μέλλον, αυτό δεν θα είναι υποσχέσεις, αλλά και πάλι απειλές.


Αυγή