Μόλις δύο ημέρες διήρκεσε ο επιχειρούμενος από την κυβέρνηση αντιπερισπασμός με την ανακίνηση ονοματολογίας για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Ούτε η Δεξιά δεν άντεξε το ανέκδοτο Σαμαρά για "υποψηφιότητα Κουβέλη" κι άρχισαν να πέφτουν κι άλλες προτάσεις. Μέχρι κι ο Μεϊμαράκης είχε την τιμητική του! Η επιδείνωση της οικονομικής κρίσης (παρά τα συχαρίκια του Σόιμπλε για το ελληνικό success story) αποδεικνύεται ισχυρότερη από τους επικοινωνιακούς σχεδιασμούς του κατεστημένου.
Η κυβέρνηση χάνει στην επικοινωνία, γιατί χάνει με την πολιτική της. Εμφάνιζε τον ΕΝΦΙΑ ως φόρο υπό μερική, έστω, διαπραγμάτευση και κατέληξε να τον επαναφέρει με την ίδια δόση σκληρότητας. Δεν ενδιαφέρει τους πολίτες σε πόσες δόσεις θα πληρώσουν χρήματα που δεν έχουν. Αντιθέτως οργίζονται περισσότερο, όταν σκέφτονται ότι καλούνται να συμμετάσχουν βαρυφορτωμένοι σε ένα διαρκές, ολοένα και πιο ανώμαλο, φορολογικό ράλι. Μόλις ξεπληρώσουν τον Φεβρουάριο τη δόση για τον φετινό ΕΝΦΙΑ, θα λάβουν τον ΕΝΦΙΑ του επόμενου έτους.
Η κυβέρνηση χάνει στην επικοινωνία γιατί εμφανίζεται, ολοένα και δεξιότερα, να αποξενώνεται από την Κεντροδεξιά, καθιστώντας τον Μπαλτάκο κατ' ουσίαν υπεύθυνο πολιτικού σχεδιασμού της Ν.Δ.
Τώρα ο Σαμαράς προσπαθεί να αγκιστρωθεί σε νέο παραμύθι: τη συνάντηση στο Παρίσι και την απαγκίστρωση... χωροχρονικώς από την τρόικα! Τόσο... απαγκιστρωμένος είναι, ώστε ούτε τα κλειστά και χωρίς ηλεκτρικό ακίνητα δεν μπορεί να εξαιρέσει από τον ΕΝΦΙΑ, διότι ισχύει η κυβερνητική δέσμευση έναντι της τρόικας.
Αν όμως ο Σαμαράς πορεύεται μεταξύ Αμφιπόλεως και Παρισίων με τον αυτόματο πιλότο του Σόιμπλε, το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου αναγκάζεται να (συν-)εορτάσει τα γενέθλιά του υποχωρώντας για θέματα δημοκρατικής τάξης, όπως το αντιρατσιστικό και το Σύμφωνο Συμβίωσης των ομοφυλοφίλων, τα οποία επισείει ως φύλλο συκής για να αποδείξει ότι διαθέτει τεκμήριο προσήλωσης στην παράδοση υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχει η κυβερνητική παράταξη.
Τι μένει στα θλιβερά πολιτικά δεκανίκια του μνημονιακού κατεστημένου; Να οργανώσουν νέα συκοφαντική επίθεση εναντίον της Αριστεράς, αυτή τη φορά ανασύροντας παλαιές ή αξιοποιώντας ή και επινοώντας νέες διαφορετικές απόψεις στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να τον εμφανίσουν ανέτοιμο να κυβερνήσει. Κι αυτή η οργανωμένη προσπάθεια, παρά τη θηριώδη μιντιακή υποστήριξη, θα πέσει στο κενό. Διότι η κυβερνητική πολιτική, με τη... σαφήνειά της, υποτροπιάζει σε συχνές "βελτιώσεις", παράγει δεινά, πόνο και φτώχεια για ολοένα και περισσότερους Έλληνες.
Στα καφενεία της χώρας σχολιάζουν ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα χειρότερο. Τουλάχιστον ας δοκιμάσουμε και τον ΣΥΡΙΖΑ, λένε.
Η κυβέρνηση χάνει στην επικοινωνία, γιατί χάνει με την πολιτική της. Εμφάνιζε τον ΕΝΦΙΑ ως φόρο υπό μερική, έστω, διαπραγμάτευση και κατέληξε να τον επαναφέρει με την ίδια δόση σκληρότητας. Δεν ενδιαφέρει τους πολίτες σε πόσες δόσεις θα πληρώσουν χρήματα που δεν έχουν. Αντιθέτως οργίζονται περισσότερο, όταν σκέφτονται ότι καλούνται να συμμετάσχουν βαρυφορτωμένοι σε ένα διαρκές, ολοένα και πιο ανώμαλο, φορολογικό ράλι. Μόλις ξεπληρώσουν τον Φεβρουάριο τη δόση για τον φετινό ΕΝΦΙΑ, θα λάβουν τον ΕΝΦΙΑ του επόμενου έτους.
Η κυβέρνηση χάνει στην επικοινωνία γιατί εμφανίζεται, ολοένα και δεξιότερα, να αποξενώνεται από την Κεντροδεξιά, καθιστώντας τον Μπαλτάκο κατ' ουσίαν υπεύθυνο πολιτικού σχεδιασμού της Ν.Δ.
Τώρα ο Σαμαράς προσπαθεί να αγκιστρωθεί σε νέο παραμύθι: τη συνάντηση στο Παρίσι και την απαγκίστρωση... χωροχρονικώς από την τρόικα! Τόσο... απαγκιστρωμένος είναι, ώστε ούτε τα κλειστά και χωρίς ηλεκτρικό ακίνητα δεν μπορεί να εξαιρέσει από τον ΕΝΦΙΑ, διότι ισχύει η κυβερνητική δέσμευση έναντι της τρόικας.
Αν όμως ο Σαμαράς πορεύεται μεταξύ Αμφιπόλεως και Παρισίων με τον αυτόματο πιλότο του Σόιμπλε, το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου αναγκάζεται να (συν-)εορτάσει τα γενέθλιά του υποχωρώντας για θέματα δημοκρατικής τάξης, όπως το αντιρατσιστικό και το Σύμφωνο Συμβίωσης των ομοφυλοφίλων, τα οποία επισείει ως φύλλο συκής για να αποδείξει ότι διαθέτει τεκμήριο προσήλωσης στην παράδοση υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχει η κυβερνητική παράταξη.
Τι μένει στα θλιβερά πολιτικά δεκανίκια του μνημονιακού κατεστημένου; Να οργανώσουν νέα συκοφαντική επίθεση εναντίον της Αριστεράς, αυτή τη φορά ανασύροντας παλαιές ή αξιοποιώντας ή και επινοώντας νέες διαφορετικές απόψεις στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να τον εμφανίσουν ανέτοιμο να κυβερνήσει. Κι αυτή η οργανωμένη προσπάθεια, παρά τη θηριώδη μιντιακή υποστήριξη, θα πέσει στο κενό. Διότι η κυβερνητική πολιτική, με τη... σαφήνειά της, υποτροπιάζει σε συχνές "βελτιώσεις", παράγει δεινά, πόνο και φτώχεια για ολοένα και περισσότερους Έλληνες.
Στα καφενεία της χώρας σχολιάζουν ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα χειρότερο. Τουλάχιστον ας δοκιμάσουμε και τον ΣΥΡΙΖΑ, λένε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου